By Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Παναθηναϊκός βρίσκει την αμυντική του ισορροπία είναι ο Μανώλης Σιώπης. Ο 30χρονος χαφ αποδεικνύεται μια από τις καλύτερες χειμερινές μεταγραφές των τελευταίων ετών. Έχει λύσει τα χέρια του Ρουί Βιτόρια με πολλούς τρόπους.
Είναι γενικά παραδεκτό πως δεν υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν έχει στην… καρδιά του τον Μανώλη Σιώπη.
Είναι ο χαρακτήρας, το πείσμα και η αυταπάρνηση που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο που κάνει τους φιλάθλους όλων των ομάδων που έχει αγωνιστεί να του βγάζουν το καπέλο για όσα καταθέτει στο γήπεδο.
Αυτό συνέβη πάρα πολύ νωρίς και με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, καθώς βλέπουν έναν ποδοσφαιριστή που δίνει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του μέσα στο χορτάρι.
Στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ο 30χρονος αμυντικός μέσος πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με την ομάδα. Έστω κι αν έκανε το λάθος -προφανώς εξαιτίας της κούρασης- που οδήγησε στο γκολ του Κωνσταντέλια. Κατά τη διάρκεια της αλλαγής του αποθεώθηκε από τους φίλους του Παναθηναϊκού και δέχθηκε μια πολύ μεγάλη αγκαλιά από τον Ρούι Βιτόρια που τον είδε νωρίτερα να κάνει ότι ακριβώς του είχε ζητήσει και χρειαζόταν η ομάδα σ’ αυτό το ντέρμπι.
Ο Σιώπης ήταν όντως ο παίκτης “κλειδί” της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ για δύο λόγους. Πρώτον, είχε το δύσκολο έργο να επιτηρεί το χώρο δράσης του πιο επιδραστικού ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, Γιάννη Κωνσταντέλια και να μην του επιτρέπει τις κάθετες κινήσεις που τόσο πλήγωσαν στα προηγούμενα ματς ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Κατά δεύτερον ήταν μετά το κλέψιμο ή την επανάκτηση ο πρώτος παίκτης που θα προσπαθούσε να βγάλει τον Παναθηναϊκό στο transition είτε πασάροντας κοντά σε Μαξίμοβιτς και Ουναχί είτε ψάχνοντας μια πιο μεγάλη μπάλα όπως στην περίπτωση του δεύτερου γκολ.
Αυτή ακριβώς η φάση είναι το καλύτερο παράδειγμα της βελτίωσης του Εβρίτη μέσου τα τελευταία χρόνια. Όλοι τον γνωρίζαμε για την σκληράδα, το πάθος, την ένταση και την “λύσσα” του να κυνηγά κάθε μπάλα.
Αυτό που είχαμε διαπιστώσει ελάχιστοι είναι πόσο βελτιωμένος παρουσιάζεται πλέον σε τομείς του παιχνιδιού που ποτέ δεν ήταν το “φόρτε” του.
Όχι μόνο κόβει, αλλά και… ράβει όταν του δοθεί η ευκαιρία. Ο τρόπος που αλλάζει κατεύθυνση στη φάση του δεύτερου γκολ και σημαδεύει στην αντίθετη πλευρά την απομόνωση του Ουναχί είναι εξαιρετικός, ενώ πολύ εύκολα μπορεί πλέον κάποιος να παρατηρήσει στα προηγούμενα παιχνίδια, πόσο πολύ πλέον ψάχνει -με επιτυχία- τις αλλαγές παιχνιδιού με μεγάλες μπαλιές.
Κάτι που δεν τολμούσε καν να κάνει πριν φύγει από την Ελλάδα και περάσει σχεδόν πέντε χρόνια στην ξενιτιά σε Αλάνιασπορ, Τράμπζονσπορ και Κάρντιφ.
Ο ίδιος όμως το είχε πει ιδιωτικά και δημόσια: “Θα δείτε έναν άλλον παίκτη από αυτόν που θυμόμαστε. Παλιά έτρεχα και μάρκαρα παντού, τώρα ξέρω ακριβώς που τρέχω και τι πρέπει να κάνω”.
Μια ωραία ιστορία
Η ζωή και το ποδόσφαιρο συχνά δημιουργεί πολύ ωραίες ιστορίες και μια από αυτές είναι του Μανώλη Σιώπη στον Παναθηναϊκό.
Είναι αλήθεια πως δεν αποτελούσε την πρώτη επιλογή του συλλόγου για να καλύψει τη θέση του ανασταλτικού χαφ τον περασμένο Γενάρη.
Αυτός ήταν ο Σουαλιχό Μεϊτέ ο οποίος ενώ τα είχε βρει σχεδόν σε όλα με τους πράσινους, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ. Στον Παναθηναϊκό κινήθηκαν γρήγορα μετά από αυτή την αρνητική εξέλιξη και απέκτησαν τον Σιώπη που διατηρεί ούτως η άλλως εξαιρετική σχέση με τους Μπακασέτα, Τζαβέλλα, Βαγιαννίδη και Ιωαννίδη (από την Εθνική Ομάδα και όχι μόνο) και ήθελε να επαναπατριστεί.
Ακόμα κι όταν ήρθε όμως, γνώριζε πως δεν θα ήταν η πρώτη επιλογή του Ρούι Βιτόρια για τη θέση του αμυντικού χαφ, αφού ο Πορτογάλος εμπιστευόταν με “κλειστά μάτια” τον Αράο.
Όταν όμως ο Βραζιλιάνος ένιωσε ενοχλήσεις στον αχίλλειο τένοντα και έχασε κάποια παιχνίδια ο Σιώπης που περίμενε καρτερικά την ευκαιρία του (είχε αγωνιστεί μόλις 27′ κόντρα σε ΟΦΗ – Άρη στο πρωτάθλημα και Ολυμπιακό στο Κύπελλο) την άρπαξε στο ματς με τον Βόλο και από τότε ουσιαστικά δεν βγήκε ποτέ (παρά μόνο στο ματς με τη Λαμία που φάνηκε αισθητά η απουσία του στις επιθετικές μεταβάσεις του αντιπάλου) από τη βασική ενδεκάδα.
Μέχρι στιγμής ο διεθνής μέσος έχει παίξει 13 ματς με τον Παναθηναϊκό, συμπληρώνοντας 919 λεπτά συμμετοχής. Σε κάθε ένα από τα τελευταία του παιχνίδια η βαθμολογία που συγκεντρώνει είναι εξαιρετική, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα νούμερα που αφορούν τους τομείς του παιχνιδιού του. Στο δημιουργικό κομμάτι, πασάρει με 80.8% ακρίβεια, έχει χάσει ελάχιστες φορές την κατοχή της μπάλας, κερδίζει φάουλ και η επιτυχία του στις αλλαγές της μπάλας είναι εντυπωσιακή.
Στο αμυντικό κομμάτι έχει πάνω από 70% επιτυχία στα τάκλινινγκ, 59,8% κερδισμένες μονομαχίες, με το ποσοστό να είναι ακόμη μεγαλύτερο όταν αυτές είναι εναέριες, γεγονός που αποδεικνύει πως για να κερδίζεις μπάλες στον αέρα δεν είναι απαραίτητο να έχεις ύψος, αλλά σωστή θέση και συγχρονισμό στο άλμα.
Αν προσθέσουμε τις 40 ανακτήσεις τα 27 κλεψίματα (8 είχε μόνο στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ) και τις 9 επεμβάσεις, τότε μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε πόσο κομβικός είναι πλέον για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Ένας μέσος… τσέπης που του αρέσει να αυτοσαρκάζεται και μοιάζει να είναι περισσότερο από δύο μέτρα. Ένας παίκτης ο οποίος με τον τρόπο που αγωνίζεται και συμπεριφέρεται εντός αγωνιστικού χώρου δίνει το παράδειγμα στους υπόλοιπους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τόσο ο Ρούι Βιτόρια, όσο και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στάζουν… μέλι για τον Εβρίτη μέσο.
Είναι άλλωστε ένας ποδοσφαιριστής με τα στοιχεία εντός και εκτός αγωνιστικούς χώρου, που κάθε προπονητής θέλει να έχει στη διάθεση του.
Comments