By
Ακούγεται κάπως, ισχύει όμως. Ειδικά όταν μιλάμε για Παναθηναϊκό, το να χάνει αγώνες και στόχους στα στημένα, θα φέρει διάφορες καταστάσεις στο μυαλό όλων. Στην προκειμένη όμως, μιλάμε για στημένες φάσεις. Εκεί πήγε να κριθεί το ματς με την ΑΕΚ. Το οποίο δεν ήταν υψηλού ποδοσφαιρικού επιπέδου. Πάντως ακόμη κι έτσι, καλύτερο απ’ το αντίστοιχο της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.
Το άγχος και η πίεση ήταν ξεκάθαρα στην πλευρά των Πράσινων. Ήξεραν πως σε περίπτωση μη νίκης θα μείνουν στο -3 από την ΑΕΚ και με ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ θα βρεθούν τέταρτοι πίσω απ’ τον ΠΑΟΚ. Συνδυάστε αυτό το σενάριο με την δεδομένη εσωστρέφεια του Τριφυλλιού και αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της πίεσης που υπήρχε στην ομάδα.
Για ακόμη μια φορά φάνηκε ο Βιτόρια να «διαβάζει» σωστά το ματς ειδικά στο ξεκίνημά του. Ήρθε και το γκολ του αθόρυβου ήρωα Μαξίμοβιτς, να… στρώσει λίγο την ψυχολογία. Εμφανίστηκε, όμως, το ίδιο κακό συνήθειο. Με το που μπει γκολ, ο Παναθηναϊκός αισθάνεται την ανάγκη όχι να συνεχίσει να παίζει στο ρυθμό του, αλλά να υποχωρήσει για να κρατήσει αποτέλεσμα.
Η ΑΕΚ πήρε τις περισσότερες πρωτοβουλίες, όμως απειλές δημιούργησε σχεδόν αποκλειστικά από στατικές φάσεις. Με εξαίρεση την απειλή στο γύρισμα του Πινέδα στο τέλος του πρώτου μέρους, όλες οι φάσεις της Ένωσης ήταν στατικές φάσεις. Κόρνερ και φάουλ.
Προφανώς και μια χαρά φάσεις είναι κι αυτές, είναι στα συν των ομάδων που κατορθώνουν να απειλούν μέσω αυτών. Απλά δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως ο Παναθηναϊκός που δεν ήταν καλύτερος απ’ την ΑΕΚ στην αναμέτρηση, βρέθηκε στο σημείο να… χάνει την μπάλα από την αντίπαλό του. Δεν κυριάρχησαν οι «κιτρινόμαυροι», απλά εκμεταλλεύτηκαν τα κόρνερ λόγω των κορμιών που διαθέτουν.
Εκεί είναι ένα καμπανάκι που πρέπει να ηχήσει στον Παναθηναϊκό, γιατί πραγματικά έμοιαζαν σε αυτές τις φάσεις με παιδιά απέναντι σε μεγαλόσωμους άντρες. Δεν μπορούσαν με τίποτα να απομακρύνουν κινδύνους και κάθε στατικό έφερνε φάση και από ένα σημείο και μετά, πανικό.
Το στοιχείο που έκανε τη διαφορά για το Τριφύλλι, ήταν η ατομική του ποιότητα. Ο Τζούριτσιτς περνώντας στο ματς ως αλλαγή, σχεδόν κάθε του ενέργεια έφερνε ευκαιρία. Δείχνοντας ο Σέρβος πως είναι παίκτης φτιαγμένος για να περνά στα ματς προκειμένου να αλλάζει τη ροή τους και να δίνει πολλά στον Παναθηναϊκό. Ακόμη κι όταν είναι ενδεκαδάτος, τις περισσότερες φορές στα δεύτερα ημίχρονα πέφτει σημαντικά ο ρυθμός του. Όμως όταν μπαίνει έχοντας στο φουλ την ενέργειά του, είναι πραγματικά μεγάλο προνόμιο για τους Πράσινους.
Έβαλε γκολ, θα μπορούσε να σημειώσει κι άλλο, ταλαιπώρησε αυτούς που έπρεπε να τον μαρκάρουν. Εξαιρετικός ο Σέρβος. Όπως εξαιρετικός ήταν και ο Πελίστρι. Αυτό το παιδί δεν έχει εκτιμηθεί από κανέναν όσο του πρέπει. Είναι τεράστιο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό και έχει τεράστια φιλοδοξία. Το διαπιστώνεις σε κάθε του κίνηση.
Παράλληλα, δεν είναι μόνο παίκτης χώρου για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του. Με την ικανότητα και το πείσμα του, δύσκολα του παίρνει κανείς την μπάλα. Στην ενέργεια δεν έχει αντίπαλο και έτσι ακόμη και φάσεις που μοιάζουν χαμένες, τις μετατρέπει σε κάτι…
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα για τον Παναθηναϊκό δεν ήταν ποτέ η ατομική ποιότητα. Αντίθετα, δεν την εκμεταλλεύεται όσο θα έπρεπε, εκεί είναι το πρόβλημα. Με την ΑΕΚ αυτό ακριβώς το στοιχείο του έδωσε τη νίκη. Σε μια αναμέτρηση στην οποία πολλοί την είχαν σχεδόν ξεγραμμένη ειδικά μετά την ισοφάριση της Ένωσης.
Κάπως έτσι εκεί που ήταν στο καναβάτσο η ομάδα, πήρε λίγη αυτοπεποίθηση και μπορεί να κοιτά το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Ειδικά αν συνδυάσει τη νίκη αυτή μετά τρεις βαθμούς κόντρα στον ΠΑΟΚ στο επόμενο ματς, τότε θα έχει κάνει αποφασιστικό βήμα παρότι θα απομένουν τρία ματς. Είναι σημαντικό να αποκτήσει έναν… αέρα το Τριφύλλι και να μη χρειάζεται διαρκώς να κάνει πισωγυρίσματα.
Κι αν το παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν κομβικής σημασίας, αυτό με τον ΠΑΟΚ είναι ακόμη σημαντικότερο. Γιατί εκεί δε θα παίξει το Τριφύλλι για την δεύτερη θέση απλά, αλλά για την απομάκρυνση του εφιάλτη της τέταρτης.
Πηγή: sdna.gr
