By Ποδόσφαιρο είναι το άθλημα που ο Ολυμπιακός το μετέτρεψε σε κάτι απεχθές και στενάχωρο στην Ελλάδα και τώρα οι υπερασπιστές όσων ισοπέδωσαν τα πάντα προσπαθούν να μας πούνε και μ……..ς.
Γράφει ο Λ. Μπακολιάς.
Αν ο Ολυμπιακός είναι φαβορί για το πρωτάθλημα, ο λόγος είναι ο εξής: Κάνει το άσπρο-μαύρο με ζηλευτή ικανότητα και θεωρεί πως απευθύνεται σε… χρυσόψαρα. Αντί να γελάνε μαζί του, συσπειρώνονται κιόλας. Θεωρούν πως απευθύνονται σε ανθρώπους που δε θυμούνται τι έγινε, πώς έγινε και κυρίως ανθρώπους που η μνήμη τους σταματά στο μεσημέρι της Κυριακής. Πριν απ’ αυτό δεν θυμούνται τίποτα.
Έχουν… πυρηνικό οπλοστάσιο στην προπαγάνδα και δε διστάζουν να κάνουν χρήση με την πρώτη ευκαιρία. Περιμέναμε τί θα ακολουθήσει μετά το τέλος του ντέρμπι στο Φάληρο, όχι όμως τη μαζικότητα και την ορμή. Σε τέτοιο σημείο που… μουδιάζει το κεφάλι σου με αυτά που ακούς, ντρέπεσαι εσύ ο ίδιος με τις αναφορές τους και τη συνολική ρητορική τους.
Ξέχωρα απ’ το γεγονός πως οι αναφορές προέρχονται από υπερασπιστές της Ριζούπολης, των διαιτητών που έμειναν στην ιστορία, πανηγύριζαν τα γκολ με πέναλτι-μύθους, ενοχλούνται τώρα από αποβολές αλλά θεωρούν περήφανες νίκες με σκορ 3-1 ενώ ο Παναθηναϊκός τελείωνε με 8 παίκτες. Μπορούμε να γράφουμε για μέρες και πάλι θα αφήσουμε έξω πολλά. Άλλωστε δεν χρειάζονται αναλύσεις για το τί έχει συμβεί στη χώρα αυτή. Πώς γιγαντώθηκαν ομάδες οικονομικά και σε τίτλους. Ξεχνάμε εύκολα όμως, γι’ αυτό επίθετα που ήθελαν μόνο το Αιγάλεω και κάποιοι άλλοι να κερδάνε, τώρα κάνουν… μάθημα κανονισμών στο φίλαθλο κοινό.
Η γελοιότητα της προπαγάνδας που βιώνουμε από Κυριακή βράδυ, αφορά κυρίως τα επιχειρήματα. Μέσα σε λίγες ώρες άλλαξαν πέντε φορές το που αδικήθηκαν. Αρχικά δεν ήταν φάουλ του Τζούριτσιτς. Μετά τον βρίσκει αλλά ήταν… ανεπαίσθητο. Μετά εντάξει είναι φάουλ, αλλά δεν προλαβαίνει την μπάλα γιατί ο Τζολάκης είναι καλός και γρήγορος εκτός εστίας. Για να μην πάμε στον Ελ Καμπί που τη μία τον βρίσκει ο Ίνγκασον, μετά τον βρίσκει ο Πάλμερ – Μπράουν και ίσως προκύψει τρίτος στην πορεία.
Η επιχειρηματολογία τους είναι αυτή και το συμπέρασμά τους πως η διαιτησία ήταν… σκάνδαλο, ξεκάθαρη πρόθεση να ευνοηθεί ο Παναθηναϊκός και ο Βίντσιτς ίσως να είχε μιλήσει με Τσέριν και Σπόραρ που είναι συμπατριώτες. Το τελευταίο είναι δικό μας, επειδή μάλλον το είχαν ξεχάσει γιατί σίγουρα θα το χρησιμοποιούσαν ως… αποδεικτικό στοιχείο της προπαγάνδας.
Θέλουν πιθανότατα να πείσουν τον εαυτό τους για κάτι που δεν έγινε, να κρατήσουν συσπειρωμένο τον κόσμο τους που είναι επιρρεπής σε αυτά. Δεν το κακίζουμε, είναι γεγονός όμως πως όταν μεγαλώνεις μαθαίνοντας διαφορετικά το τί είναι πέναλτι, πότε βγαίνει κάρτα, πώς βγαίνει η κάρτα σε σένα και πώς στον αντίπαλο, πώς πρέπει να σφυρίζει ένας διαιτητής, θα είσαι σε μια μόνιμη σύγχυση θεωρώντας πως το δίκαιο είναι άδικο για σένα. Άρα θα αντιδράς, ειδικά όταν σου… πιπιλίζουν το μυαλό αυτοί που έχουν κάνει επιστήμη την υπεράσπιση τέτοιων καταστάσεων.
Έτσι έρχεται μετά ευκολότερα και το πόσο ομαδάρα έχουν, πόσο δεν βλέπουν κανέναν, ενώ στην πράξη ισχύει το αντίθετο. Πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά την ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στην έδρα τους. Έχουν να πανηγυρίσουν μία νίκη τα τελευταία χρόνια, σε ένα ματς που έβαλαν τους Πράσινους να παίξουν με πάνω από 20 κρούσματα Covid.
Μη σας παραξενεύει αυτό. Διαπιστώνουν κι εκείνοι μετά από χρόνια, πως ποιοτικά δεν έχουν κάτι παραπάνω απ’ τον Παναθηναϊκό. Αν εστιάσουν εκεί, θα πρέπει να δικαιολογήσουν γιατί ο μπακ παίζει εξτρέμ, γιατί δημιουργός στα χαφ δεν υπάρχει (πήραν τον Ολιβέιρα για το ρόλο αυτό), γιατί η ομάδα που θα… σάρωνε τα πάντα έχει κρατηθεί ως τώρα από δύο σπουδαία ταλέντα που έχουν γίνει οι μπροστάρηδες όλου του Ολυμπιακού. Μπράβο στα παιδιά, σκεφτείτε όμως αν αυτό έγινε με πλάνο ή οφείλεται σε μεταγραφικό φιάσκο και ξεκάθαρη έλλειψη ποιότητας του ρόστερ.
Δικά τους προβλήματα, απλά όταν παλεύουν να τα λύσουν με προπαγάνδα και λάσπη στον Παναθηναϊκό, δε γίνεται να κοιτάς απλά χωρίς να μιλάς. Δε γίνεται να σου λένε πως είσαι μ…….ς και να παρακολουθείς, ενώ δεν ήρθες χθες στην Ελλάδα. Ήσουν εδώ και στα 20 δευτερόλεπτα του Σιδηρόπουλου στο VAR πριν δώσει πέναλτι στο Αγρίνιο, αλλά ο Ρέτσος δεν έκανε πέναλτι με τον Παναθηναϊκό ενώ έκανε κοντρόλ με τα χέρια. Ήσουν εδώ και άκουγες για τις κάρτες σε αντιπάλους των «πράσινων», χωρίς κανείς να λέει ποια δεν ήταν. Απλά δεν έπρεπε να δοθούν. Ήσουν εδώ με το κλάμα για το πέναλτι στις καθυστερήσεις με τον Ατρόμητο, παρότι ήταν. Απλά δεν είναι συνηθισμένοι όσα είναι να σφυρίζονται.
Αυτού του είδους η σαπίλα έχει γεννήσει το δικαίωμα στην προπαγάνδα που γίνεται τις τελευταίες μέρες. Με τόσο θράσος, χωρίς ίχνος ντροπής. Θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να κοροϊδεύουν την κοινωνία, απλά και μόνο επειδή δεν χωρά το μυαλό τους πως δε νίκησαν τον Παναθηναϊκό. Μια μόνιμη απουσία επιχειρημάτων, για ένα πρωτάθλημα που ευτυχώς έχει ξένους διαιτητές, ευτυχώς έχει VAR και ευτυχώς θα αποκτήσει ημι-αυτόματο οφσάιντ και goal line technology. Ξέρετε, εκείνο που αν υπήρχε παλιότερα δε θα είχε μετρήσει ποτέ το γκολ του Ολυμπιακού που δεν πέρασε τη γραμμή στο περίφημο ντέρμπι του Δούρου. Ματς που αν καθίσετε να δείτε μαρκαρίσματα μόνο πάνω στον Σεϊταρίδη και τον Μπασινά, θα μετρήσετε δύο κόκκινες χαρισμένες σε παίκτες του Ολυμπιακού. Αλλά η προπαγάνδα έχει διατηρήσει τον… αστικό μύθο πως κρίθηκε ένα πρωτάθλημα από τη φάση Κυριάκου-Τζιοβάνι.
Έχει σιχαθεί η ψυχή μας αυτές τις καταστάσεις. Βαρεθήκαμε πλέον να μην επιτρέπουν να χαρούμε λίγο το ποδόσφαιρο, έστω με την προτίμηση που έχει ο καθένας. Στο κάτω-κάτω, πρώτοι είναι. Απλά σκούζουν γιατί δεν είναι… πιο πρώτοι, όπως θα ήθελαν να έχει κριθεί το πρωτάθλημα από τώρα. Προετοιμάζοντας το έδαφος κάνοντας προκαταβολικό Bullying για τους διαιτητές που θα έρθουν. Βλέπετε ο Έλληνας που θα οριστεί τώρα στο Λεβαδειακός-Ολυμπιακός για παράδειγμα, με τί ψυχή θα σφυρίξει κάτι εναντίον τους; Κάτι που θα έχει γίνει, όχι να σφυρίξει όσα φαντάζεται όπως τόσες δεκαετίες βλέπαμε.
Και κάτι ακόμη αναφορικά με την προπαγάνδα. Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η αλητεία με τον Φώτη Ιωαννίδη. Ούτε δίχτυα τσέκαρε κάνοντας χειρονομίες στην αντίπαλη εξέδρα, ούτε πανηγύρισε βρίζοντας προς οικογενειακές εξέδρες, ούτε ανέβηκε σε κάποιο πέταλο οργανωμένων αντιπάλου ομάδας όταν αυτό ήταν άδειο για να δείξει… μαγκιά, όπως κάποτε είχε κάνει ο Σιόβας.
Πανηγύρισε όπως πανηγυρίζει μπροστά στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, όπως πανηγυρίζει μπροστά στους φιλάθλους της Εθνικής Ελλάδος. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Τώρα αν θίχτηκαν οι Ολυμπιακοί για κάποιο λόγο που αυτοί γνωρίζουν, δικαίωμά τους. Καθόλου δικαίωμά τους να του βρίζουν τη σύντροφο, καθόλου μαγκιά όσων υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση και μάλιστα χρησιμοποιούν και εκφράσεις ανήθικες μιλώντας για τον ποδοσφαιριστή.
Σαφώς και ενοχλεί το γεγονός πως ο κορυφαίος Έλληνας επιθετικός είναι στον Παναθηναϊκό. Το καταλαβαίνουμε κι εμάς θα μας ενοχλούσε. Στη χώρα που δικαιολογούσε τον Μήτρογλου να κατεβάζει το σορτάκι και να μένει με το σώβρακο, μας ενοχλεί ο μόνιμος τρόπος πανηγυρισμού ενός νέου ανθρώπου που δείχνει τα δύο μικρά δαχτυλάκια των χεριών του. Αυτό πώς διάολο καθιστά πρόκληση, ας το εντοπίσουν οι ειδικοί. Οι ίδιοι που είχαν βγάλει πόρισμα πως το να δέρνεις παίκτες αντίπαλης ομάδας αφού έχεις εισβάλει στον αγωνιστικό χώρο, είναι κίνηση πανηγυρισμού. Σε αυτή τη χώρα κατακρίνουν τον Ιωαννίδη.
Τιμή του και καμάρι του. Υποχρέωση και των Παναθηναϊκών να γίνουν ασπίδα σε αυτό το παιδί που τόσο βρώμικα, χυδαία και αλήτικα, δέχεται διαρκώς «επιθέσεις». Από το υποτιθέμενο ντόπινγκ μέχρι τον πανηγυρισμό στην έδρα του Ολυμπιακού όπου δεν προκάλεσε κανέναν!
Υ.Γ. Όσο αυτονόητο κι αν είναι, αξίζει ένα μπράβο στον κόσμο του Ολυμπιακού που βρέθηκε στο γήπεδο και τίμησε τη μνήμη ενός μεγάλου αντιπάλου όπως ο Μίμης Δομάζος με απόλυτη σιγή.
Υ.Γ.1: Οι μεταγραφές τελειώνουν. Το να ενισχυθεί επιπλέον ο Παναθηναϊκός, είναι ζωτικής σημασίας. Πρωτίστως για να έχει περισσότερη δυναμική και να δώσει στον προπονητή όσα χρειάζεται για τη «μάχη» σε όλα τα μέτωπα. Παράλληλα, για να μην έχουμε ξανά την εσωστρέφεια περί ναρκοθέτησης της προσπάθειας που κάνει η ομάδα, με τη μη ενίσχυσή της την κρίσιμη στιγμή. Συγγνώμη, αλλά δεν υπάρχει δικαιολογία δεν προλάβαμε και δεν βρέθηκε κάτι καλό.
Comments