By Τη μέρα που ο Κέντρικ Ναν έμπαινε στο αεροπλάνο για να έρθει Ελλάδα, αν του έλεγε κάποιος τι θα έχει συμβεί σε ένα χρόνο και σχεδόν 3 μήνες, θα γελούσε. Ίσως να εκνευριζόταν. Μπορεί ακόμη και να τον… τρόμαζε η ιδέα.
Ως ένα παιδί από το Σικάγο, με καριέρα και σοβαρή παρουσία στο ΝΒΑ, κανένα ενθουσιασμό δε θα του δημιουργούσε η προοπτική του να είναι κορυφαίος στην Ελλάδα και την Euroleague.
Το πρώτο διάστημα ήταν δύσκολο, δεν έβαζε τρίποντο για κάποια ματς. Μόλις… πήρε μπρος απ’ το παιχνίδι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, μετά δε σήκωσε ποτέ το πόδι απ’ το γκάζι. Έδειχνε διαρκώς το ταλέντο του, το «δολοφονικό» του ένστικτο και αποδείκνυε γιατί είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην Ευρώπη. Κάνοντάς το με συνέπεια παρότι μόλις είχε περάσει τον Ατλαντικό. Πράγμα σπάνιο στο μπάσκετ και ειδικά σε τόσο απαιτητικό επίπεδο όπως η Euroleague.
Κατακτητής της διοργάνωσης, παίκτης που εντυπωσίασε τον Σλούκα – ο πρώτος που είχε επισημάνει την απίστευτη ικανότητά του να σκοράρει τόσους πόντους χωρίς βολές – «δέθηκε» με την Αθήνα, τον κόσμο, «ζεστάθηκε» η καρδιά του με όσα βίωνε. Ανανέωσε το συμβόλαιό του για 2 χρόνια, βρίσκοντας όσα δεν μπορούσε να ονειρευτεί στο ΝΒΑ πως υπάρχουν κάπου στον πλανήτη αυτό.
Ως «βασιλιάς» πλέον, γνωρίζοντας και τις δυνατότητές του και το που παίζει, η φετινή σεζόν από επίδειξη ταλέντου έγινε… περίοδος ρεκόρ. Ακόμη κι αν τον εκνεύριζαν ο τρόπος που συνέχιζαν να τον αντιμετωπίζουν οι διαιτητές και η ανοχή στο σκληρό παιχνίδι αντιμετώπισής του, μια τιμωρία αρκούσε για να «καθαρίσει» το μυαλό του. Συγχρόνως να φουλάρει το κίνητρό του.
Αυτά που έχει κάνει μετά την ποινή μίας αγωνιστικής που του επιβλήθηκε, είναι βγαλμένα απ’ τις χρυσές σελίδες της Euroleague. Θυμίζοντας τους «μύθους» της διοργάνωσης. Ονόματα που στο άκουσμά τους και μόνο, ανατριχιάζει κάθε φίλος του μπάσκετ. Αυτή ακριβώς την ανατριχίλα, την προκαλεί στους νεότερους ο Κέντρικ Ναν πλέον.
Η κουβέντα εδώ και εβδομάδες περιστρέφεται γύρω απ’ το ενδεχόμενο «δεσίματός» του με μεγαλύτερο συμβόλαιο, χρονικά και οικονομικά, δίχως το NBA out. Ο φόβος των Παναθηναϊκών άλλωστε, είναι ο επαναπατρισμός του Αμερικανού. Το κορυφαίο επίπεδο στον πλανήτη, εκεί όπου ο 29χρονος έφυγε με παράπονο καθώς τον ξέχασαν το καλοκαίρι του 2023. Κάτι που έγινε ευλογία για τον Παναθηναϊκό και το ευρωπαϊκό μπάσκετ φυσικά, καθώς τον έφερε στα μέρη μας.
Πλέον, με την αξία, τον ρυθμό που παίζει, το πόσο εύκολα τα κάνει όλα να φαίνονται, είναι σα να βρίσκεται σε μόνιμο «he is on fire» στο «NBA Jam». Ανεξάρτητα απ’ το πώς θα καταλήξει η σεζόν καθώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, ο Κέντρικ Ναν είναι η κορυφαία αξία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Παίκτης που «γράφει» αριθμούς άλλων εποχών.
Αν τελικά αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο πριν ένα χρόνο, γίνει κατορθωτό και ο Ναν συνεχίσει στα ευρωπαϊκά γήπεδα ουσιαστικά μέχρι το τέλος της καριέρας του – αν αποφασίσει να υπογράψει νέο συμβόλαιο ουσιαστικά διαγράφει την τελευταία του ευκαιρία για επιστροφή στο ΝΒΑ – τότε μοιάζει πολύ πιθανό έως και… εύκολο γι’ αυτόν, να γίνει το «25» το επόμενο νούμερο που από φανέλα στο παρκέ, θα μεταφερθεί στην οροφή του ΟΑΚΑ. Πλάι στο «1» (του κόσμου), στο «4» (Φραγκίσκος Αλβέρτης) και στο «13» (Δημήτρης Διαμαντίδης). Δίπλα στον Ντέγιαν Μποντιρόγκα και στον Ντομινίκ…
Αυτό ίσως να είναι και το μεγάλο κίνητρο πλέον για έναν παίκτη όπως ο Ναν. Λεφτά θα βρει όπου κι αν αποφασίσει να βρίσκεται, πολλά μάλιστα. Η αγάπη, ο σεβασμός και η εκτίμηση σε αυτόν όμως, δεν θα υπάρξουν πουθενά αλλού. Ούτε στην Αμερική, ούτε στην Ευρώπη. Μόνο στην Αθήνα, στο ΟΑΚΑ, στον Παναθηναϊκό.
Εδώ πλέον, έχει το κίνητρο να περάσει από την κατηγορία του τεράστιου παίκτη, στον μύθο. Ένα όνομα που θα μνημονεύεται για δεκαετίες ανάμεσα στους ρέκορντμαν κορυφαίας διοργάνωσης και θα τον αναπολούν εκατομμύρια άνθρωποι όταν πλέον απολαμβάνει την… συνταξιοδότηση απ’ το μπάσκετ έχοντας κρεμάσει τα παπούτσια του.
ΥΓ1: Η εβδομάδα της Ισπανίας θα “δείξει” πολλά…
ΥΓ2: Ένα ακόμα επειδόσιο στο σίριαλ της… αγαπημένης οικογένειας. Τσακωμοί μεταξύ παικτών, τσακωμοί προπονητοί – παικτών, παρεξηγήσεις, ακατονόητες δηλώσεις και τώρα “στοπ” σε πιθανά ιστορικά ρεκόρ γιατί στην “οικογένεια” ένας είναι ο…. πατέρας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε να δούμε πολλά ακόμα.
