By Ο Παναθηναϊκός που αρχίζει να νικάει πλέον και στην Ευρώπη, αλλά… βασανίζει τον εαυτό του με τις πολλές και μεγάλες ευκαιρίες που χάνει, η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση του Βιτόρια και η μεγαλύτερη μεθοδικότητα στο παιχνίδι των “πράσινων”.
Ακριβώς όπως το έλεγε κι ο τεράστιος Βασίλης Σκουντής σ’ εκείνη την ιστορική ατάκα του στον ανεπανάληπτο ημιτελικό με τους Γάλλους στο Eurobasket του 2005, όταν ο μοναδικός Δημήτρης Διαμαντίδης έβαζε το τρίποντο της νίκης: “Βάλτο αγόρι μου”. Ο 3D το έβαλε, η Ελλάδα πήγε στον τελικό κι έκανε… πάρτι με τους Γερμανούς “σηκώνοντας” το δεύτερο ευρωπαϊκό της στο μπάσκετ μετά την εποποιία του ’87, αλλά 19 και κάτι χρόνια μετά στην Καλογρέζα ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει φτάσει να φωνάζει αγχωμένος μετά από κάθε “πράσινη” τελική, το δικό του “ε, βάλτο αγόρι μου (μαζί με ένα ‘επιτέλους’)”, χωρίς να βλέπει -για την ώρα- την ίδια ευστοχία…
Όχι, δεν υπάρχει διάθεση για να ξεκινήσει το συγκεκριμένο σημείωμα με “γκρίνια”. Κι ο κόουτς Βιτόρια έχει κάθε δίκιο να λέει μετά το ματς με την Ελσίνκι και την πρώτη νίκη του Παναθηναϊκού στη League Phase του Conference League (που τον έφερε οριακά εντός της ζώνης των playoffs) πως “…είναι σαν να έχουμε ένα σύννεφο από πάνω μας και διαρκώς να σκεφτόμαστε τι δεν έκανε η ομάδα, ενώ δεν επικεντρωνόμαστε στο τι έκανε, που σήμερα έκανε πολλά καλά. Προτιμώ να επικεντρώνομαι στα θετικά στοιχεία και τα υπόλοιπα είναι μέρος της διαδικασίας και ξέρω ότι θα έρθουν”.
Σωστός… Στις 4 εβδομάδες που έχει ο Πορτογάλος τεχνικός τα ηνία της ομάδας ο Παναθηναϊκός να νικάει… Πιο εύκολα, πιο δύσκολα, με ένα τσουβάλι χαμένες ευκαιρίες, πιο κυνικά; Νικάει όμως κι αυτό είναι που έχει στην παρούσα φάση την πιο μεγάλη σημασία και είναι η πρώτη “κατάκτησή” του. Το γεγονός πως μία ομάδα που ήταν τρομερά τραυματισμένη ψυχολογικά και πάρα πολύ ανασφαλής κι εύθραυστη, αρχίζει πλέον να βρίσκει τον τρόπο για να φτάνει στις νίκες. Και να “επιστρέφει” εκτός απ’ το πρωτάθλημα και στον ευρωπαϊκό στόχο του.
Και είναι αλήθεια πως αυτό το παιχνίδι με την Ελσίνκι ήταν πάρα πολύ πιο εύκολο απ’ ότι δείχνει αυτό το “φτωχό” 1-0, όμως δεν μπόρεσε να το κάνει τέτοιο ως προς την έκταση του σκορ ο Παναθηναϊκός, με 23-6 τελικές (οι 10 προς την εστία), 2,07 xGoals, 56% κατοχή μπάλας και τουλάχιστον έξι μεγάλες πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες (τρεις του Πελίστρι, δύο του Γερεμέγεφ και μία του Μλαντένοβιτς), τις οποίες έβγαλε αυτός ο απίθανος Ολλανδός Τίμεν Νίχαους των Φινλανδών.
Συν ένα γκολ στο 82’ που όπως φάνηκε απ’ όλα τα ριπλέι έχει περάσει η μπάλα η γραμμή στην απόκρουση του Φόστερ μετά το σουτ του Τσέριν, αλλά ο διαιτητής Ντονάτας Ρούμσας, ο πρώτος βοηθός Αλεξάντρ Ράντιους και οι συμπατριώτες τους Ντονάτας Σιμένας και Ορέστας Αμπραμαβίτσιους κοίταζαν τα… αστέρια. Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που σε ευρωπαϊκό ματς του Παναθηναϊκού σκάει κι ένα (μικρό ή μεγάλο) “κανόνι”. Ας ελπίσουμε όμως να είναι η τελευταία…
Φτιάχνει πολλά περισσότερα, αλλά δεν το “εισπράττει”
Βεβαίως πέρα απ’ τον λιθουανικό ρεμβασμό στ’ αστέρια, θα έπρεπε κι ο Παναθηναϊκός να το έχει καθαρίσει πολύ-πολύ νωρίτερα το συγκεκριμένο παιχνίδι, όπου κυριάρχησε απ’ την αρχή ως το τέλος, απέναντι σε μία ομάδα η οποία είχε δεδομένα μικρό “ταβάνι” αγωνιστικά και ποιοτικά. Οι “πράσινοι” συνεχίζουν να δημιουργούν και να φτιάχνουν πολλά περισσότερα πράγματα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά να μην το επιβεβαιώνουν, δεν το “εισπράττουν” ποσοτικά στο κομμάτι του σκοραρίσματος.
Ο Βιτόρια πάντως ήταν ξανά σίγουρος και ήρεμος πως τα γκολ θα έρθουν, βλέποντας την ομάδα να βελτιώνει κατά πολύ την παραγωγή των φάσεων. Και το επανέλαβε με συγκεκριμένα επιχειρήματα στη συνέντευξη Τύπου: “Όπως είχαμε πει και χθες, δεν είναι κάτι που αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη. Δουλεύεται στις προπονήσεις… Σήμερα (28/11) είδαμε ένα καλό δείγμα αυτής της διαδικασίας. Ήμασταν μεθοδικοί στο να ψάξουμε το γκολ με διαφορετικούς τρόπους.
Οπότε είμαστε πολύ ικανοποιημένοι επειδή δημιουργήσαμε πολλές φάσεις με διαφορετικούς τρόπους και είμαστε σίγουροι όταν αν συνεχίσουμε έτσι τα γκολ θα έρθουν κάποια στιγμή με φυσικό τρόπο. Και κάτι άλλο που μου άρεσε πολύ ήταν ότι είδα μια ομάδα που πίστευε αυτό που έκανε και έπαιζε με μεγάλη ευχαρίστηση. Για αυτό αγωνίζονται και χαίρονται να αγωνίζονται…”.
Πολύ πιο μεθοδικός, αλλά δεν πρέπει να αδικεί εαυτόν
Μένει να φανεί στη συνέχεια όλο αυτό, διότι όντως ο Παναθηναϊκός είναι πια μια πολύ πιο μεθοδική ομάδα σ’ αυτά που κάνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο με κάθε αντίπαλο, όμως θα πρέπει συν τω χρόνω να βελτιώσει κατά πολύ την ευστοχία του. Για να μην αδικεί τον εαυτό του και να παίρνει στο γήπεδο αυτό που του αξίζει και δικαιούται μέσα απ’ το ποδόσφαιρό του.
Ο Βιτόρια έχει αυτοπεποίθηση και είναι αλήθεια πως ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρει τις σκέψεις του, αλλά κι αυτό που παρουσιάζει εδώ και λίγες εβδομάδες ο Παναθηναϊκός, βγάζει αυτή την εμπιστοσύνη και τη σιγουριά πως γνωρίζει καλά τι πρέπει να κάνει και πώς να το κάνει.
Θα χρειαστεί βεβαίως και η απόκτηση τον Ιανουάριο ενός φορ, με “βαρύ” βιογραφικό ως προς τους αριθμούς του στα γκολ, για να του διευκολύνει ακόμη περισσότερο τη δουλειά και τη ζωή, πέρα απ’ τη βελτίωση της υπόλοιπης ομάδας που είναι σε εξέλιξη. Κι εκεί θα γίνει διαφορετική κουβέντα πλέον…
Ακόμη κι έτσι ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη που ήθελε, προχωράει με ηρεμία και πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα πια και πάει για τα επόμενα. Μαθαίνοντας να νικάει, διότι όντως οι νίκες (και δη οι σερί) “χτίζουν” το πνεύμα κάθε ομάδας. Και πολύ περισσότερο μίας ομάδας που θέλει να γίνει πρωταθλήτρια μετά από 15 χρόνια…
Πηγή: sport24.gr
Comments