Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, version 2024

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, παρέδωσε μάθημα περί της πάλης των τάξεων στο ντοκιμαντέρ της Euroleague. Αναλύοντας χωρίς στοιχεία και μάλλον χωρίς την απαραίτητη γνώση, το πως ιδρύθηκαν ο Παναθηναϊκός (1908) και ο Ολυμπιακός (1925). Αριστοκρατική
τάξη, εργατική τάξη, μπήκαν όλα σε ένα μίξερ και το συμπέρασμα ήταν πως είναι «δύο διαφορετικοί κόσμοι».

Σε αυτό ο Έλληνας κόουτς είχε δίκιο. Ειδικά με το πέρασμα των ετών και όσα άρχισε να πρεσβεύει το κάθε σωματείο, «πλάθοντας» το DNA του ουσιαστικά, η διαφορά μεταξύ τους είναι τεράστια. Η πιο ξεκάθαρη εικόνα έρχεται στο σήμερα. Με διαμορφωμένα

Δεν χρειάζεται μεγάλο ψάξιμο. Αρκεί να μείνει κανείς στο άθλημα που πρεσβεύει και υπηρετεί και ο ίδιος ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Το μπάσκετ. Η αναφορά σε επιτυχίες είναι περιττή. Άλλωστε για τις αξίες κάθε συλλόγου, θεωρητικά έπρεπε να μετρά πάνω από όλα
το ήθος και το ευ αγωνίζεσθαι, όχι μόνο το αποτέλεσμα. Κάτι που στην μορφή που πήρε πλέον ο Ολυμπιακός, δεν ισχύει.

Ειδικά τους τελευταίους μήνες, παρατηρεί κανείς συμπεριφορές, κινήσεις και αντιλαμβάνεται τι έχει σημασία σε αυτούς που εκφράζουν το κάθε σωματείο. Από τη μία ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός, από την άλλη ο Ολυμπιακός που είναι σαφώς από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Οι «πράσινοι» διοργάνωσαν ένα μεγαλειώδες τουρνουά για να τιμηθεί ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Πατέρας του ιδιοκτήτη, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, πατριάρχης της οικογένειας, ιστορικότερος και σημαντικότερος παράγοντας για τον αθλητισμό στη χώρα
μας. Τουρνουά στη μνήμη του έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Όλος ο πλανήτης ασχολήθηκε με αυτό, εκτός από την πλευρά του Ολυμπιακού που αρνήθηκε την πρόσκληση προς τους ιδιοκτήτες του και συγχρόνως έστειλε επιστολή στις αρχές για να μην επιτραπεί στον ιδιοκτήτη του «αιωνίου» να είναι «παρών» στο τουρνουά που διοργάνωσε για τον πατέρα του. «Κερασάκι» στην τούρτα και μια ανακοίνωση για πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, το οποίο όμως είχε πάψει να κατέχει αυτή τη θέση. Δημιουργία εντυπώσεων με λίγα λόγια…

Προφανώς και αυτού του είδους η στάση κρίθηκε ηθικά από τον κόσμο, ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζει ο καθένας. Το μόνο βέβαια είναι πως η συμπεριφορά δεν αρμόζει και δεν πρεσβεύει την εργατική τάξη. Για την ακρίβεια θα έκανε κάθε μέλος της να
ντρέπεται.

Η συνέχεια έκρυβε ανάλυση εγχώριων τίτλων την τελευταία τριετία που ο Ολυμπιακός είναι δυνατός, την στιγμή που ο «αιώνιος» αντίπαλος είναι πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας. Δίχως να υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία όπως στο πρόσφατο παρελθόν, όταν και η διαιτησία ήταν η απάντηση σε κάθε «ερυθρόλευκη» αποτυχία. Και δεν ήταν λίγες…

Όσο η συγκεκριμένη στάση εκφράζει και ακολουθεί τον… εργατικό Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός κάνει κάτι πραγματικά αντάξιο της… αριστοκρατικής του καταγωγής. Ανοίγει τις πύλες στο νέο ΟΑΚΑ. Το ομορφότερο κλειστό της Ευρώπης. Αυτό που πλήρωσε πολλά
εκατομμύρια ευρώ για να φτιαχτεί, από την τσέπη του. Όχι μέσω κρατικής ενίσχυσης, σαν αυτή που επίμονα και ασταμάτητα απαιτεί ο Ολυμπιακός για να πάρει το ΣΕΦ. Το οποίο θέλει να πάρει, αλλά πληρωμένο ουσιαστικά. Προχωρώντας παράλληλα σε άστοχες
κατηγορίες περί «αθέμιτου ανταγωνισμού», επίσης μια κασέτα που τραγουδήθηκε αρκετά από την ιδιοκτησία της ΚΑΕ Ολυμπιακός, εν μέσω παρουσιάσεων σημαντικών μεταγραφών μάλιστα. Η έννοια τους ακόμη και τότε, ήταν να μιλήσουν για τον Παναθηναϊκό.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, χωρίς να χρειάζεται να γίνουν αναφορές για τα παλαιότερα με τις… εργατικές ανακοινώσεις υπέρ της κυβέρνησης και υπέρ της ΕΟΚ, φτάσαμε -κυριολεκτικά- στο σήμερα. Ο Παναθηναϊκός πραγματοποιεί παρουσίαση ανανέωσης
σημαντικής χορηγίας με την «AKTOR» στο «παλάτι» του (ΟΑΚΑ).

Μία μέρα πριν, οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός κατέθεταν στην επιτροπή δεοντολογίας της ΕΟΚ κατά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και 24 ώρες μετά (!!!!) εξέδωσαν και σχετική ανακοίνωση η πλευρά του λιμανιού. Χωρίς να έχει κάτι να πει, απλά για να γνωστοποιήσει και να υπερηφανευτεί για το γεγονός προφανώς.

Τρεις μέρες πριν από το τρίτο ντέρμπι των δύο ομάδων. Λες και ήθελαν για κάποιο ανεξήγητο λόγο να φέρουν τοξικότητα και ένταση σε έναν αγώνα ανάμεσα στις -ίσως- δύο καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Η πρόοδος που επιδεικνύει σταθερά και γοργά η πλευρά του Παναθηναϊκού, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «αριστοκρατική», όχι όμως με την έννοια της ταξικής ταυτότητας, αλλά με την πολυτέλεια της εξέλιξης. Από την άλλη, η συνολική συμπεριφορά και νοοτροπία που εκφράζει η ΚΑΕ Ολυμπιακός των Αφών Αγγελόπουλων, δύσκολα μπορεί να σχετιστεί στο οτιδήποτε με την εργατική τάξη και όσα πρεσβεύει αυτή στην ελληνική -και όχι μόνο- κοινωνία.

Απλά επειδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με «ταξική μάχη» αλλά με σύγχρονο αθλητικό ανταγωνισμό, η μία πλευρά αυξάνει χορηγίες, αυξάνει δυναμική, δημιουργεί το μέλλον της από σήμερα, την ώρα που η αντίπαλη όχθη καταγγέλλει, καταθέτει και το καμαρώνει,
δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα, περιμένοντας κρατική ενίσχυση για το γήπεδο και τιμωρίες για τον Παναθηναϊκό. Πραγματικά δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι…