Οι επόμενοι δύο αγώνες ή τον ξανακάνουν διεκδικητή, ή τον στέλνουν σε άλλα μονοπάτια

Οι ιστορίες που φτιάχνονται γύρω απ’ το ποδόσφαιρο, ειδικά στις πολύ δύσκολες στιγμές, είναι πάντα ξεχωριστές. Απλά μας φαίνεται ανατριχιαστικά εκτός πραγματικότητας ακόμη και να σκεφτόμαστε πως θα… ξεχάσει κάποιος τί έγινε με τον Μπάλντοκ, αν ο Παναθηναϊκός νικήσει τον ΟΦΗ για παράδειγμα. Είναι εντελώς διαφορετικό να περιμένουμε να τιμηθεί η μνήμη του παιδιού και στο χορτάρι, διαφορετικό να θεωρούμε -κάτι που δυστυχώς κάνουμε στην Ελλάδα- πως θα… απαλύνει ο πόνος με ένα γκολ, μια νίκη, μια καλή εμφάνιση.

Μπροστά σε μια τόσο τραγική στιγμή, κανένα ποδόσφαιρο δε διώχνει τα συναισθήματα της λύπης, του πένθους, της απώλειας. Αυτά μόνο ο χρόνος τα «γιατρεύει» ή έστω τα συνηθίζεις. Ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός, φέρθηκε ταπεινά, με σεβασμό και τεράστια αξιοπρέπεια προς αυτούς που έχουν σημασία. Την οικογένεια του Μπάλντοκ. Όχι για την κοινή γνώμη κι αυτό του πιστώνεται και με το παραπάνω, ειδικά σε μια κοινωνία κιτρινισμού και θριάμβου της ηθικής αλητείας.

Το ποδόσφαιρο μέσα σε όλα αυτά δεν μπορεί να περιμένει. Και ο Παναθηναϊκός πρέπει να αγωνιστεί, όντας ψυχολογικά ράκος κάτι που είναι απόλυτα λογικό. Γιατί είναι η ομάδα που επηρεάστηκε περισσότερο από κάθε άλλη, έχοντας «χάσει» ένα δικό της μέλος. Τόσο ξαφνικά και άδικα.

Εν μέσω αυτής της κατάστασης, οι Πράσινοι πρέπει να αγωνιστούν σε μια απ’ τις δυσκολότερες -γι’ αυτούς- έδρα της Ελλάδας. Γιατί εκεί συναντούν τεράστια έχθρα απέναντί τους. Ο ΟΦΗ αντιμετωπίζει εντελώς διαφορετικά τον Παναθηναϊκό, συγκριτικά με τα ματς κόντρα στους υπόλοιπους «μεγάλους». Γιατί αυτή την πίεση δέχεται απ’ τον κόσμο του. Εκείνον που θα γεμίσει το γήπεδο φυσικά. Και καλά θα κάνει, τον Παναθηναϊκό έχει απέναντι, αν δεν το γεμίσει τώρα, πότε θα το κάνει;

Παράλληλα, το Τριφύλλι βρίσκει απέναντί του έναν προπονητή που έχει εξελιχθεί σε… κακό δαίμονα από τότε που ήρθε στην Ελλάδα. Από την εποχή που ήταν στην Ξάνθη ακόμα. Με τον Αστέρα Τρίπολης ήδη έχει κάνει ζημιά φέτος ο Ράσταβατς. Τώρα τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Η ψυχολογία του Παναθηναϊκού, η έδρα του ΟΦΗ και φυσικά μια καλή ομάδα όπως είναι οι Κρητικοί. Μην ξεχνιόμαστε, βαθμολογικά είναι πάνω απ’ τους Πράσινους.

Καλές οι τακτικές, καλές οι επιλογές στην ενδεκάδα. Το ζήτημα για τον Παναθηναϊκό είναι απόφασης πλέον. Να μαζευτούν όλοι μαζί σε αυτή την ομολογουμένως υπερβολικά δύσκολη στιγμή και να αποφασίσουν τί θέλουν απ’ αυτή τη σεζόν. Να γίνουν οι απόλυτοι κομπάρσοι και να κυνηγούν ανέμους από τόσο νωρίς, ή να προσπαθήσουν έστω να διεκδικήσουν έναν τίτλο που θεωρητικά ήταν ο μόνος στόχος τους για αυτή τη σεζόν. Και γλιστρά απ’ τα χέρια τους σαν το νερό, με τόση ευκολία μέχρι στιγμής.

Δεν είναι μόνο ο ΟΦΗ, είναι αυτό το… πακέτο των δύο αγώνων. ΟΦΗ εκτός και Άρης εντός. Αναμετρήσεις οι οποίες μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα στο Τριφύλλι. Είτε επαναφέροντάς το σε τροχιά διεκδίκησης, απ’ την οποία απέχουν αυτή τη στιγμή μη γελιόμαστε, είτε στο κακό σενάριο βάζοντάς το σε λογικές που σε κάνουν να «αδειάσεις» και μόνο στη σκέψη τους. Όπως το να μπει η ομάδα αυτή σε τροχιά κυνηγιού των πλέι οφ.

Έχουμε αναφέρει ξανά, μην κοιτάτε τη διαφορά των 7 βαθμών απ’ την κορυφή. Ο Παναθηναϊκός είναι 8ος μετά από μόλις 7 ματς. Έχει από πάνω του 6 ομάδες με περισσότερους βαθμούς. Μεταξύ αυτών είναι και ο ΟΦΗ και ο Άρης. Η πρώτη τετράδα (τα πλέι οφ δηλαδή) απέχει 5 βαθμούς.

Αντιλαμβανόμαστε πως τα πράγματα μόνο εύκολα δεν είναι. Είναι λοιπόν ζήτημα ικανότητας ή μη. Το ρόστερ που έχει ο Παναθηναϊκός, όσο κι αν δεν έχει «δέσει» ακόμη, όσο χρόνο κι αν χρειάζεται, δεν μπορεί να μην έχει την ικανότητα να νικήσει τον ΟΦΗ και τον Άρη. Δεν ζητά κανείς 3 βαθμούς με την Τσέλσι, τα αυτονόητα περιμένουν οι πάντες. Τόσο από τον Αλόνσο όσο και από τους παίκτες.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι μας το σοκ που έχει υποστεί η ομάδα λόγω Μπάλντοκ. Σε αγωνιστικό επίπεδο όμως, δυστυχώς τα δεδομένα είναι σκληρά. Κι η Εθνική σοκ υπέστη και μάλιστα πολύ ισχυρότερο, αλλά μπήκε στο Γουέμπλεϊ και νίκησε. Πραγματικά το τελευταίο που θέλουμε, είναι η οποιαδήποτε σύνδεση αγώνων ποδοσφαίρου με τον αδικοχαμένο Τζορτζ Μπάλντοκ. Με οποιοδήποτε τρόπο κι αν γίνει αυτή.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει επιτέλους να παίξει ποδόσφαιρο, να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες του έμψυχου υλικού του και να κάνει το αυτονόητο στα ματς με ΟΦΗ και Άρη. 6 βαθμοί. Όχι για να μείνει ή να φύγει ο Αλόνσο. Αυτά άλλωστε τα βαρέθηκε ο κόσμος, πάντα παίζει για τη δουλειά του ο Ουρουγουανός και πάντα εδώ είναι. Αν χάσει πάλι βαθμούς, μετά τί να το κάνεις κιόλας να τον αλλάξεις; Θα κυνηγάς κάποιο στόχο; Το ζητούμενο είναι να έρθουν οι βαθμοί στο Τριφύλλι. Γιατί κυριολεκτικά παίζεται η ίδια του η στόχευση μέσα στη σεζόν.

Υ.Γ. Δεν έχει καμία σημασία αν παίζει ΑΕΚ-ΠΑΟΚ ή γενικά το τί κάνουν οι άλλοι. Μέχρι τώρα όλοι οι άλλοι κάνουν γκέλες και ο Παναθηναϊκός διαρκώς απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Αυτό κάτι λέει για το ποιος φταίει και ποιος πρέπει να αλλάξει τη μοίρα του.