Η απόσταση Αράο και Μαξίμοβιτς, το μεγάλο δίλημμα που έχει ο Ντιέγκο Αλόνσο

Μεγάλο το δίλημμα που έχει ο Ντιέγκο Αλόνσο με τους χαφ του και η κοινή χρησιμοποίηση Μαξίμοβιτς, Αράο έβγαλε κάποια ζητήματα.

Αράο και Μαξίμοβιτς έπαιξαν μαζί στην Τούμπα και ο Παναθηναϊκός είχε μηδέν παθητικό μεν, αλλά και πολλά αγωνιστικά ζητήματα. Υπάρχει απόσταση μεταξύ των δύο χαφ και ο Ντιέγκο Αλόνσο καλείται να βρει λύση στο πρόβλημα.

Όσο περνάει ο καιρός, θα έπρεπε φυσιολογικά και ο Ντιέγκο Αλόνσο να μαθαίνει τόσο την ομάδα, όσο και τους παίκτες ξεχωριστά. Άλλες φορές μοιάζει να συμβαίνει, άλλες όχι. Το σίγουρο είναι ότι κάτι δεν έχει διαβάσει σωστά στα χαφ. Φάνηκε και στο παιχνίδι της Τούμπας.

Έχει ποδοσφαιριστές με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, έπαιξε μεν με Αράο και Μαξίμοβιτς στη μεσαία γραμμή, που θεωρητικά πάντα είναι ένα αξιόπιστο και καλό δίδυμο. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα το οποίο έχει προκύψει και σε κάποια άλλα παιχνίδια και οι πρώτοι που το διακρίνουν είναι οι ίδιοι και οι συμπαίκτες τους.

Όταν δηλαδή ο Αράο χρησιμοποιείται μπροστά από τα στόπερ. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός μέσος δίνει μεν ένα αμυντικό βάθος βοηθώντας σε μεγάλο βαθμό τους κεντρικούς αμυντικούς, όμως δημιουργεί μεγάλο κενό στο κέντρο δε. Ένα κενό που ειδικά με τον Μαξίμοβιτς δίπλα του μοιάζει τεράστιο και αδύνατο να καλυφθεί.

Βγάζει μάτι πως ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη έναν πιο aggressive χαφ δίπλα του. Από την άλλη μεριά, είναι ένα δίδυμο αυτό του Αράο με τον Σέρβο χαφ που στα ντέρμπι μπορεί να δώσει αμυντική σταθερότητα. Θα χάνει όμως σε δύναμη και ταχύτητα.

Δεν ήταν προφανώς τυχαίο ότι ο Οζντόεφ και ο Σβαμπ κυριάρχησαν σε ορισμένες περιπτώσεις στη μεσαία γραμμή. Και δεν τους λες και τους πιο ταχείς μέσους στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι ένα ακόμη θέμα που πρέπει να λύσει ο Αλόνσο, με τη χρησιμοποίηση του Τσέριν να αποτελεί μάλλον μονόδρομο, ή αυτή του Ουναχί στα χαφ… Ειδικά τώρα κόντρα στον Πανσερραϊκό δεν υπάρχει λόγος να παίξει το «τριφύλλι» με δύο 6άρια…