Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες και η ανάγκη είναι τεράστια

Όταν άρχιζε η προετοιμασία, η λογική έλεγε πως μέχρι να φύγει η ομάδα για την Αυστρία θα έχουν γίνει 1-2 κινήσεις. Τελικά αυτό δεν έγινε. Πήγαμε στο να γίνουν 1-2 κινήσεις, ενώ η ομάδα είναι στην Αυστρία. Δεν έγινε. Στον Παναθηναϊκό μικρόκοσμο γι’ αυτό έφταιγαν… οι δημοσιογράφοι. Λογικά οι απεσταλμένοι ή όσοι κάνουν τη δουλειά τους στην Ελλάδα, κανονίζουν τις μεταγραφές και τους λένε να καθυστερήσουν. Αυτό βέβαια είναι το λιγότερο, καθώς γίνεται αντιληπτό πως τα νεύρα του κόσμου σε συνδυασμό με την πίκρα, είναι μια λογική αντίδραση στα τόσα χρόνια βιώματος αποτυχίας.

Ειδικά ο αριστερός μπακ θα έκλεινε, γιατί ο εξτρέμ θα καθυστερήσει επειδή θα είναι πολύ καλός παίκτης. Άρα ο αριστερός μπακ δε θα είναι; Δε θέλουμε να το πιστεύουμε. Το θέμα του Γιαννούλη εγκαταλείφθηκε παρά την εξαιρετική πρόταση και τελικά η εναλλακτική ήταν ο Ρεμπότσο. Για 1-2 μέρες, επειδή μετά ούτε αυτός ήταν. Με τη δικαιολογία πως θα κοιτάξουν κάτι καλύτερο το οποίο ακόμη δεν έχει «κλείσει».

Εύλογο το ερώτημα, αφού θέλατε κάτι καλύτερο και ακόμη περιμένετε, δεν επιμείνατε στον Γιαννούλη; Τέλος πάντων κι αυτό θα κριθεί όταν με το καλό γίνει κι αυτή η μεταγραφή. Σας τα λέμε όλα αυτά όχι για να σας εκνευρίσουμε περισσότερο. Ούτε χρειάζεται εκνευρισμός πραγματικά. Απλά πρέπει να καταλάβουν οι πάντες, πως οι δικαιολογίες πλέον στερεύουν. Δεν ισχύουν, δεν έχουν νόημα. Η κατάσταση για τον Παναθηναϊκό δεν είναι οριακή, το ποτήρι έχει ξεχειλίσει εδώ και καιρό. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να έχουν ανοιχτή τη βρύση.

Το πρώτο και μεγαλύτερο λάθος, θα είναι να υπάρξει οποιαδήποτε μορφή ευθύνης στον Ντιέγκο Αλόνσο. Έζησε ο Παναθηναϊκός την εποχή Γιοβάνοβιτς όπου έφταιγε κάθε χρόνο για την καθυστέρηση των μεταγραφών και για τη χαμηλότερη ποιότητα απ’ αυτή που θα περίμενε ο κόσμος σε πολλές περιπτώσεις. Το… φάντασμα του Γιοβάνοβιτς δεν υπάρχει πλέον. Συνεχίζει να υπάρχει η καθυστέρηση, οι κινήσεις που δεν ολοκληρώνονται και παρά την φημολογούμενη διάθεση για να «πέσουν» λεφτά, οι πάντες γυρνάνε την πλάτη στον Παναθηναϊκό.

Προφανώς και δε θα ακούνε οι παικταράδες Ελλάδα και θα πετάνε τη σκούφια τους. Όμως για μισό λεπτάκι… Ο Μαξίμοβιτς που έκλεισε από τον Γενάρη, είναι μικρός παίκτης; Ο Περέιρα που παίρνει η ΑΕΚ, ενεργός, με τέτοια καριέρα σε κορυφαία πρωταθλήματα, δεν ήθελε να περιμένει ένα καλύτερο πρωτάθλημα; Ο Καμαρά που τον παρακάλαγε ο Ολυμπιακός να μείνει, τον είχε επιλέξει η Ρόμα για δανεισμό, πώς πήγε τόσο νωρίς στον ΠΑΟΚ και δεν περίμενε μήπως βρει καλύτερο πρωτάθλημα;

Κάθε δικαιολογία που υπήρχε, καταρρίπτεται για τον Παναθηναϊκό. Όσο περνά ο καιρός και προχωρά η προετοιμασία μάλιστα, μοιάζει το πράγμα να γίνεται ολοένα και δυσκολότερο γιατί εμφανίζονται στοιχεία που κάνουν τους πάντες να πιστέψουν πως οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες απ’ το να έρθει ένας στόπερ, ένας αριστερός μπακ και δύο εξτρέμ. Όπως για παράδειγμα ο κεντρικός χαφ, με τον Βιλένα να μην κουβαλά έτσι κι αλλιώς τα στοιχεία που θέλει να έχει ο μέσος που θα υπηρετήσει το ποδόσφαιρο του Ντιέγκο Αλόνσο. Αλλά για τώρα ας μείνουμε στις άμεσες ανάγκες.

Το βασικό και κύριο για τον Παναθηναϊκό, είναι να έχει στις περισσότερες θέσεις της ενδεκάδας, ποδοσφαιριστές τους οποίους θα λέμε σχεδόν με σιγουριά πως είναι οι καλύτεροι στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο μπορεί να ειπωθεί μόνο για τον Μαξίμοβιτς και τον Ιωαννίδη. Χωρίς φυσικά να ξέρουμε τι θα δούμε απ’ τον Σέρβο και το πώς θα ολοκληρωθούν οι μεταγραφές για όλους.

Απ’ τη στιγμή που ο αριθμός δεν αλλάξει και μείνει στις τέσσερις μεταγραφές το Τριφύλλι, οτιδήποτε λιγότερο απ’ τους καλύτερους για αυτές τις θέσεις στο πρωτάθλημα, θα είναι αποτυχημένη κίνηση. Διότι έτσι κι αλλιώς οι Πράσινοι έχουν μόνο μειονεκτήματα έναντι των άλλων τριών διεκδικητών του τίτλου. Αυτά θα μειωθούν μόνο στην περίπτωση που γίνουν μεταγραφάρες που θα… σοκάρουν αγωνιστικά πρωτίστως, αλλά και επικοινωνιακά. Ο Παναθηναϊκός ως τεράστιος οργανισμός, πρέπει σε όλα να είναι δυνατός μην υποτιμούμε τίποτα.

Αισίως φτάνουμε στα μέσα Ιουλίου. Πέρασε σχεδόν το μισό καλοκαίρι. Σε 15 μέρες υπάρχει επίσημο ματς. Κι ο Παναθηναϊκός του νέου προπονητή, με μια εντελώς νέα αγωνιστική ταυτότητα που θέλει να περάσει, πραγματοποίησε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του, με τουλάχιστον τα 7/11 του θεωρητικού βασικού του σχήματος να είναι εκτός. Άρα πόσος καιρός θα χρειαστεί για να είναι έτοιμη η ομάδα ή έστω σε καλό επίπεδο εφαρμογής των θέλω του προπονητή;

Ο Παναθηναϊκός κάθε μέρα που περνά, δυσκολεύει τη δική του θέση και του προπονητή τον οποίο επέλεξε και πρέπει να στηρίξει στην πράξη. Ρισκάρει τις όποιες πιθανότητες επιτυχίας στη σεζόν μπορεί να έχει. Γιατί εκ των πραγμάτων οι Πράσινοι είναι τέταρτοι στην εκκίνηση. Με τις κινήσεις τους δίνουν διαρκώς μέτρα στους υπόλοιπους, αντί να κοιτάνε να μειώσουν τη διαφορά.

Επιπρόσθετα, σε μια κουρελιασμένη ψυχολογία που κουβαλά ο κόσμος λόγω των αποτελεσμάτων των τελευταίων αρκετών ετών, δίνεται διαρκώς και η εντύπωση της… ανημποριάς. Ενώ έπρεπε να συζητάμε τώρα για τη δυναμική που διαρκώς προστίθεται.