By Η επιτυχία στο σύγχρονο μπάσκετ είναι σίγουρα είναι και υπόθεση τακτικής, επιθυμίας, «χημείας» και εν γένει ομαδικού πνεύματος, ωστόσο, όταν υπάρχουν με όλα αυτά συνυπάρχουν και οι μεγάλες προσωπικότητες, οι ηγέτες που, στα δύσκολα, ξέρουν και μπορούν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα.
Η πιο τρανή απόδειξη για του λόγου το αληθες, ήρθε όταν η Μακάμπι φάνηκε να παίρνει σοβαρό προβάδισμα για το 3-1, «τρέχοντας» ένα επιμέρους σκορ 14-1 και εξασφαλίζοντας «αέρα» 7 πόντων (το 82-75 ήταν η μεγαλύτερη της διαφορά), 6 λεπτά πριν το τέλος!
Εκείνο ακριβώς το σημείο, όταν όλα έμοιαζαν να χάνονται, αποδείχτηκε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ο Εργκίν Αταμάν είχε μόλις επαναφέρει τον Κέντρικ Ναν (27π., 3ρ., 4ας. & 3λ. με 9/15 σουτ σε 33’) στο ματς με 4 φάουλ και ο Αμερικανός κλήθηκε να διαχειριστεί τα πέντε πιο βαριά λεπτά της ευρωπαϊκής του καριέρας.
Οι επτά πόντοι που πέτυχε και η ασίστ που έδωσε στον Λεσόρ για το 88-87, σε συνδυασμό με την πολύ προσεκτική άμυνα που έπαιξε στον Μπράουν, ήταν η αρχική «σανίδα σωτηρίας» των «πρασίνων». Χάρη στα τρία παλικαρίσσια καλάθια που έβαλε ο 28χρονος πρώην NBAer, ο Παναθηναϊκός όχι απλά πέρασε μέσα από την «φωτιά» της “Χάλα Πιονίρ” και δεν κάηκε, αλλά παρέμεινε ζωντανός και ακμαίος για την τελική αντεπίθεση.
Αυτή που εξαπέλυσε ο Κώστας Σλούκας (20π., 8ρ. & 6ας. με 6/11 σουτ σε 34’) και η οποία άρχισε με τον πιο ανορθόδοξο και ηρωϊκό τρόπο. Με ένα απίστευτα «καρυδάτο» αμυντικό ριμπάουντ μπροστά στα θηρία των γηπεδούχων μετά από διπλή άστοχη προσπάθεια του Ριβέρο κάτω από το καλάθι.
Το φάουλ που πήρε ο αρχηγός του «εξάστερου» και οι δύο ασάλιωτες βολές που ακολούθησαν (με 2’08” για το τέλος) κι έδωσαν στην ομάδα του το πρώτο προβάδισμα αφ’ ότου η Μακάμπι έκανε την μεγάλη της αντεπίθεση στην 4η περίοδο, ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να πάει το ματς αντίθετα από το momentum!
O 34χρονος διεθνής Θεσσαλονικιός point guard, όμως, είχε αντιληφθεί ότι η δουλειά του δεν είχε τελειώσει. Μετά από μία ακόμη καλή άμυνα, διάβασε σωστά την αλλαγή και το mismatch που δημιουργήθηκε με τον Μπλατ πάνω στον Λεσόρ (17π., 7ρ., 3ας. & 4κοψ. με 6/10 σουτ σε 38’) και τροφόδοτησε τον Γάλλο, ο οποίος έβαλε τις πιο κρίσιμες βολές απ’ όσες σούταρε.
Αυτό ήταν! Το νερό είχε μπει για τα καλά στ’ αυλάκι! Το midrange που έσταξε στην επόμενη κατοχή και ουσιαστικά σφραγισε το break του Παναθηναϊκού σε εκεινο της «ομάδας του λαού» στο Game 1, αποτέλεσε το «κερασάκι στην τούρτα» του «μπορώ» για τον βετεράνο πρώην άσο του Ολυμπιακού, που το περασμένο καλοκαίρι «ντύθηκε» στα «πράσινα» με στόχο να αναζωογονήσει τον μπασκετικό του εγωισμό.
Αναμφίβολα, δύο σπουδαίοι παίκτες που μεταμόρφωσαν μία καλή ομάδα που άξιζε να είναι στα play off, σε ένα σύνολο που πλέον δικαιούται να ονειρεύεται τουλάχιστον το Final 4!
Προσοχή, ο Παναθηναϊκός δεν προκρίθηκε ακόμη και ο βαθμός της δυσκολίας της συγκεκριμένης σειράς, καθώς και η υψηλή ποιότητα και φόρμα της Μακάμπι, καθιστούν το Game 5 εξαιρετικά αμφίρροπο και ανοιχτό σε κάθε αποτέλεσμα.
Ωστόσο, το ότι ο Παναθηναϊκός ανέτρεψε στην πιο δύσκολη καμπή του, ένα ματς που έδειχνε να φεύγει από τα χέρια του και επικράτησε (95-88) απέναντι σε έναν αντίπαλο που του πήρε 9 περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ και υπέπεσε σε μόλις 3 λάθη, δείχνει ότι πλέον δεν έχει μόνο τις προσωπικότητες (Σλούκας και Ναν) αλλά και τον χαρακτήρα για να πάει στο Βερολίνο!
Υγ.: Χάρηκα πολύ για τον Ιωάννη Παπαπέτρου (8π. & 1ρ. με 2/3 τριπ. σε 27’), γιατί πέρασε δύσκολα στα 2/3 της σεζόν (με τραυματισμούς και μπασκετική «απόρριψη») και η απάντησή του μέσα στο παρκέ (έχει εξαιρετικά σειρά, τηρουμένων των αναλογιών), δείχνει πόσο έχει ωριμάσει σαν αθλητής.
Comments