Παίζοντας αιώνιο ντέρμπι με «το μαχαίρι στο λαιμό»!

Αν κάτι ποτέ δεν καταλάβαμε στην Ελλάδα, είναι πως τα ντέρμπι βρίσκονται σε ένα δικό τους… σύννεφο. Δεν έχει καμία σημασία τι έχει προηγηθεί, τι ακολουθεί. Τα ματς των αιωνίων έχουν… δικό τους Θεό. Από τότε που ο καθένας μας θυμάται τον εαυτό του, αυτό ισχύει. Ειδικά σε σεζόν που οι ομάδες αγωνιστικά δεν έμοιαζαν να έχουν διαφορές, αυτό γινόταν ακόμη ισχυρότερο.

Κατά συνέπεια η όποια κουβέντα για το αν ήταν καλό ή κακό για τον Παναθηναϊκό, το γεγονός πως ο Ολυμπιακός προέρχεται από κάζο με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, είναι μάταια. Είτε 6-0 είχε νικήσει είτε τώρα που έχασε 4-1, ο Ολυμπιακός παίζει τα ρέστα του κόντρα στον Παναθηναϊκό. Και το ανάποδο φυσικά. Οπότε δεν τίθεται θέμα συσπείρωσης, πείσματος, πάθους. Λες κι αν ο Ολυμπιακός δε διασυρόταν, θα έπαιρνε… χαλαρά το ντέρμπι.

Καμία σημασία δεν έχει και η αγωνιστική του εικόνα αναφορικά με το τι θα δούμε κόντρα στον Παναθηναϊκό.Το θέμα είναι τί θα δούμε απ’ τους Πράσινους όμως. Γιατί εκείνοι έχουν το ακόμη μεγαλύτερο πρέπει. Λόγω των απωλειών που προηγήθηκαν πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας, αλλά και του γεγονότος πως αυτές έφεραν το Τριφύλλι στο σημείο να παίζει διαρκώς με… μαχαίρι στο λαιμό.

Τί σημαίνει αυτό; Οι Πράσινοι ξέρουν πως αρχίζουν τα πλέι οφ, με αγώνες στους οποίους αν χάσουν, χάθηκαν. Ειδικά για το ματς με τον Ολυμπιακό, αν χάσουν πιθανότατα θα έχουν χάσει και τον τίτλο. Κακά τα ψέματα αν ανοίξει κι άλλο η διαφορά, δεν καλύπτεται. Ήδη είναι σημαντικά δύσκολο, καθώς ναι μεν είναι συνεχόμενα τα ντέρμπι, αλλά οι βαθμοί «σπάνε» σε αυτά τα ματς. Δύσκολα κάποιος θα κάνει τέτοιο σερί που θα του δώσει τη δυνατότητα να καλύψει το -4 και να προσπεράσει παράλληλα τρεις ομάδες όχι μία.

Ο Μεντιλίμπαρ ως έξυπνος προπονητής, ακόμη και αν παίζει εντός έδρας φαντάζει πολύ πιθανό να ακολουθήσει λογική Τούμπας. Δηλαδή όχι πίεση ψηλά και επιθετικό παιχνίδι. Συντηρητικά, κλειστοί χώροι και η αντίπαλη άμυνα θα δώσει την ευκαιρία. Βλέποντας την άμυνα του Παναθηναϊκού στα τελευταία ματς, εδώ που τα λέμε δεν τον αδικούμε κιόλας αν σκεφτεί έτσι.

Οπότε και πάλι καταλήγουμε στο τί θα κάνει ο Τερίμ, πώς θα παραταχθεί ο Παναθηναϊκός. Μας είναι αδύνατο να φανταστούμε ίδια αφέλεια. Ο Τούρκος έχει δείξει στα περισσότερα μεγάλα ματς, πως ετοιμάζει την ομάδα καλά. Και σε πνευματικό επίπεδο, καθώς εκεί υστέρησε στις τελευταίες αναμετρήσεις το Τριφύλλι.

Προφανώς και το έργο των Πράσινων είναι πολύ δύσκολο. Ο Ολυμπιακός ξέρει πως αν τον νικήσει επανακτά τη δική του αυτοπεποίθηση και ουσιαστικά… τον βγάζει απ’ τη μέση. Μετά θα συζητάμε περισσότερο για το πώς κι αν μπορεί να αποφευχθεί η τέταρτη θέση και ο φόβος του να μην είσαι Ευρώπη την επόμενη σεζόν. Για ένα σύνολο που είχε και έχει αποκλειστικό στόχο τον τίτλο, καταλαβαίνουμε τί θα σημαίνει αυτό.

Το ματς στο Φάληρο θέλει υπέρβαση. Θέλει τους πάντες να βρίσκουν ξανά τον καλό τους εαυτό. Όσο κι αν οι Πράσινοι μοιάζουν να έχουν… πάρει τον αέρα του αιώνιου, αυτά αλλάζουν απ’ τη μία στιγμή στην άλλη. Ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες. Δηλαδή ένας αγώνας στην έδρα του αντιπάλου, με τη γνώση πως ακόμη και η ισοπαλία απλά σε κρατά στη διεκδίκηση με… μηχανική υποστήριξη. Γιατί η ισοπαλία προϋποθέτει νίκες μετά με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στη Λεωφόρο, αλλιώς… αντίο και τα λέμε από Αύγουστο.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μη δεχτεί γκολ στην έδρα του Ολυμπιακού; Μπορεί να κάνει γκολ τις δικές του ευκαιρίες, όταν τις χάνει με το… τσουβάλι και θέλει καμιά δεκαριά για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα μας φανερώσει τις ελπίδες του Τριφυλλιού. Σε ένα ματς που όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι τελικός.

Με όλη τη σημασία της λέξης. Γιατί ήττα είναι απώλεια του τίτλου ουσιαστικά, νίκη σε κρατά για τα καλά στο παιχνίδι χωρίς να σου εξασφαλίζει κανένα πλεονέκτημα παράλληλα, ενώ ισοπαλία θα μοιάζει με… παράταση σε μια εκ των πραγμάτων υπερβολικά δύσκολη διαδικασία.

Κι ο Ολυμπιακός όσο κι αν αφυπνίστηκε απ’ τη «σφαλιάρα» με την Μακάμπι, έχει υπερβολικό ενθουσιασμό συγκριτικά με το ποδόσφαιρο που αποδίδει. Από την Τούμπα ακόμη κι ας έβαλε τέσσερα γκολ, δεν ήταν τόσο κυριαρχικός και ανώτερος σε καμία περίπτωση. Μετά είδαμε και τον Παναιτωλικό εκτός και τον Αστέρα Τρίπολης εντός. Προφανώς ματς άλλων συνθηκών, όμως δεν υπάρχει κάποια ομάδα που να τρομάζει. Λογικό κιόλας, ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει τρεις προπονητές, δε θα μπορούσε να… κρύβει την μπάλα.

Βέβαια αυτά θα μας έκαναν πιο αισιόδοξους, αν ο Παναθηναϊκός ήταν σε καλή κατάσταση. Όμως κι οι Πράσινοι εκεί που έμοιαζαν υπερβολικά σταθεροί και συνεπείς σε κάποια στοιχεία, σε βαθμό ρουτίνας και βαρεμάρας ίσως, πήγαν στο αντίθετο άκρο. Ή του ύψους ή του βάθους. Με το… βάθος να έχει κυριαρχήσει τον τελευταίο καιρό.

Είναι ένα… τρελό ντέρμπι που δεν μπορεί να διαβαστεί. Αυτό όμως είναι δουλειά των προπονητών. Για τον Παναθηναϊκό το πράγμα είναι ξεκάθαρο. Ξέρει πως πάει σε ματς, που αν χάσει θα έχει χάσει ουσιαστικά το μεγαλύτερο στόχο στη σεζόν. Αν κερδίσει μπαίνει με τα μπούνια και με 3Χ3 στα πρώτα ντέρμπι παίρνει το πάνω χέρι. Πάνω απ’ όλα είναι ζήτημα θέλησης, προσωπικότητας και εγωισμού.

Πηγή: sdna.gr