Οι ανεπίτρεπτες γκέλες ήταν στη Λεωφόρο, το πρωτάθλημα τώρα αρχίζει

Οι δύο απανωτές ισοπαλίες μέσα στο γήπεδο της Λεωφόρου απέναντι σε Λαμία και Κηφισιά είναι αυτές που στέρησαν από τον Παναθηναϊκό την κορυφή στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και την εκκίνησή του από θέση ισχύος ενόψει των πλέι οφς που θα κρίνουν τον τίτλο.

Οχι το 2-2 απέναντι στον ΟΦΗ, που μπορεί ως αποτέλεσμα να είναι παρεμφερές, αλλά είναι αντιποδοσφαιρικό να «τσουβαλιάζεται» μαζί με τις παραπάνω εντός έδρας γκέλες, που ήταν ανεπίτρεπτες από πάσα άποψη και ασορτί με την αγωνιστική εικόνα της ομάδας.

Ο Παναθηναϊκός στο «Γεντί Κουλέ» δεν είχε καμία σχέση ποδοσφαιρικά με την άθλια εικόνα που θύμιζε σκορποχώρι και όχι ομάδα απέναντι στην Κηφισιά, ούτε με το αδιανόητο χαρακίρι που πραγματοποίησε κόντρα στη Λαμία.

Στο Ηράκλειο, άλλωστε, ο ΟΦΗ νίκησε τόσο την ΑΕΚ (2-0), όσο και τον ΠΑΟΚ (1-0) κι έχασε μόνο από τον Ολυμπιακό (0-2), όσον αφορά τους «μεγάλους».

Σε ένα παραδοσιακά δύσκολο εκτός έδρας ματς, σε αφιλόξενη/ασφυκτικά γεμάτη έδρα, με κόντρα VAR/διαιτησία, ίσως έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του επί Τερίμ, με εξαίρεση τα λεγόμενα ντέρμπι.

Ο Παναθηναϊκός ήταν κυριαρχικός για περισσότερο από μία ώρα αγώνα, μετά το νωθρό/κάκιστο ξεκίνημα που έδωσε τη δυνατότητα στον ΟΦΗ να προηγηθεί στο σκορ, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και άξιζε να νικήσει. Δίχως αμφιβολία.

Δεν κατάφερε να νικήσει όχι τόσο επειδή έκανε για μία ακόμη φορά παιδικά ατομικά λάθη, στο πρώτο γκολ ο Ακαϊντίν και στο δεύτερο από το πέναλτι που κερδίζει ο Λάρσον από τον Τσέριν σε μία ανύποπτη στιγμή και κόντρα στη ροή του αγώνα, αλλά κυρίως επειδή δεν μετέτρεψε σε όσα γκολ του αναλογούσαν τις πολλές κραυγαλέες ευκαιρίες που δημιούργησε.

Με τον Ιωαννίδη, τον Μπακασέτα, τον Παλάσιος, τον Ακαϊντίν, τον Ούγκο και τον Σπόραρ να αστοχούν από ευνοϊκές θέσεις ενόσω ο Παναθηναϊκός έπαιζε μονότερμα και πολιορκούσε τον ΟΦΗ στο μισό γήπεδο.

Από τη στιγμή που ο Τερίμ έχει αποφασίσει να πιέζει τόσο ψηλά και να φέρνει μονίμως τόσους πολλούς παίκτες στο επιθετικό τρίτο, είναι φυσιολογικό να δημιουργούνται αμυντικά κενά και χώροι στους αντιπάλους, συνεπώς είναι μείζον ζήτημα να μην ξοδεύονται τόσες πολλές ευκαιρίες.

Ο ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο πάτησε μόλις δύο φορές την περιοχή του Ντραγκόφσκι κι έβαλε όσα γκολ κι ο Παναθηναϊκός, ένα δηλαδή, γεγονός οξύμωρο αν μη τι άλλο με βάση την κυριαρχική εικόνα του τριφυλλιού που είχε στις τάξεις του έναν απολαυστικό Μπερνάρ, που με συμπαραστάτη τον Ιωαννίδη δημιουργούσαν διαρκώς ρήγματα στην κρητική άμυνα.

Από αυτόν που περίμενε περισσότερα ήταν ο Μπακασέτας, ειδικά έτσι όπως πήγε το ματς και με δεδομένη την εκτελεστική δεινότητα και την προσωπικότητά του, αλλά κι από τον Παλάσιος, με τον Μαντσίνι να δίνει περισσότερα όταν πέρασε ως αλλαγή, όπως θετική ήταν και η παρουσία του Σπόραρ όταν μπήκε στο ματς.

Η αμυντική γραμμή είχε και πάλι «θέματα», ειδικά στα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα, όταν ο ΟΦΗ ήταν ανώτερος, ήπιε αρκετές φορές θάλασσα, έχοντας κακές αποστάσεις με τους κεντρικούς μέσους και απώλεια συγκέντρωσης. Με καλύτερο της τετράδας τον Ούγκο και χειρότερο τον Ακαϊντίν.

Ο τελευταίος δύσκολα θα ξαναβρεί χώρο στην ενδεκάδα, ο Βραζιλιάνος ωστόσο δείχνει να βρίσκει αγωνιστικό ρυθμό και να προσαρμόζεται, γεγονός πολύ σημαντικό για την ομάδα με δεδομένη την επιστροφή του Γέντβαϊ και την ανάγκη προώθησης του Αράο στη θέση «6» στα επικείμενα πλέι οφς.

Ο Παναθηναϊκός πέρυσι τέτοια εποχή ήταν στην πρώτη θέση από το ξεκίνημα της σεζόν, έφτασε στην πηγή αλλά στο τέλος δεν κατάφερε να πιει νερό και να ανακτήσει τα εγχώρια σκήπτρα που ήταν και το ζητούμενο.

Φέτος ξεκινάει ως αουτσάιντερ, όντας στην τέταρτη θέση και στους τέσσερις βαθμούς απόσταση από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ, μετά την ισοπαλία της ΑΕΚ στο Χαριλάου που… μετρίασε κάπως την απώλεια βαθμών του τριφυλλιού στο Ηράκλειο απέναντι στον ΟΦΗ. Διότι είναι διαφορετικό να προσπαθείς να καλύψεις τέσσερις βαθμούς κι άλλο έξι σ’ ένα μίνι πρωτάθλημα δέκα αγώνων-φωτιά και λάβρα.

Από την ημέρα πρόσληψης του Φατίχ Τερίμ στον πράσινο πάγκο, ο Παναθηναϊκός έχει πετύχει 21 γκολ σε 11 ματς πρωταθλήματος, ήτοι 1.90 γκολ μέσο όρο κι έχει δεχθεί 10 τέρματα, ήτοι 0.90 μέσο όρο. Ως εκ τούτου είναι σημαντικό να περιορίσει το παθητικό του για να μην ψάχνει πάντοτε τουλάχιστον δύο ή περισσότερα τέρματα προκειμένου να κατακτήσει τη νίκη.

Με τον Τούρκο προπονητή στο τιμόνι έχει μόνο μία ήττα στο πρωτάθλημα, από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα με 2-1 σε ένα ματς που δεν είχε διαθέσιμους τον Ιωαννίδη και τον Σπόραρ, ενώ ο Γερεμέγεφ μόλις είχε επιστρέψει από τραυματισμό και μπορούσε να αγωνιστεί για ένα ημίχρονο χωρίς αγωνιστικό ρυθμό.

Στα υπόλοιπα, νίκησε έξι αγώνες. Με ΠΑΣ Γιάννινα, Παναιτωλικό, Αστέρα Τρίπολης, Ολυμπιακό, Πανσερραϊκό (Ε), Αρη. Κι έφερε τέσσερις ισοπαλίες, με ΑΕΚ (Ε), ΟΦΗ (Ε), Λαμία και Κηφισιά. Οι δύο τελευταίες του κόστισαν τη διαφορά από την κορυφή και την «pole position».

Στα ματς με τις πέντε ομάδες που θα αντιμετωπίσει στα πλέι οφς, έχει απολογισμό δύο νίκες, απέναντι σε Ολυμπιακό (2-0) και Αρη (2-0), δύο ισοπαλίες με ΑΕΚ (2-2) και Λαμία (2-2) και μία ήττα στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (2-1).

Οι διαφορές των τεσσάρων ανταγωνιστών σε αμιγώς ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι ελάχιστες. Η διαχείριση των συναισθημάτων μετά από κάθε αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό, αλλά και το εύρος συσπείρωσης που θα υπάρξει σε κάθε ομάδα θα παίξουν τον πλέον καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση του πρωταθλήματος.