By Ο Γουίλιαν Αράο έδειξε πως είναι σε θέση να προσφέρει την απαιτούμενη ισορροπία που έλειπε, με τον Παναθηναϊκό να έχει ήδη προετοιμάσει από νωρίς την “επόμενη μέρα” του στο “6”, ως… σκληρή παραλλαγή του Ρουμπέν Πέρεθ.
Στον… στρατό θα τον αποκαλούσαν “απαλλαγή” της παλιοσειράς, που δεν είχε πάρει “ανάσα” για καιρό. Κι όντως την τελευταία διετία και κάτι, ειδικά ο Ρουμπέν Πέρεθ ήταν μονίμως με την στολή εργασία -βρέξει-χιονίσει- στον Παναθηναϊκό. Έχοντας αγωνιστεί (μαζί με τα ματς της εφετινής εκκίνησης) στα 88 απ’ τα 93 παιχνίδια των “πράσινων” σε Stoiximan Super League, Κύπελλο κι Ευρώπη (στο 94,6% των αγώνων!).
Κι απ’ αυτά τα 88 ματς μάλιστα, στα 82 (93,2%) ήταν και στο βασικό σχήμα. Μόνο λόγω καρτών, ίωσης ή σοβαρού τραυματισμού (όχι μικροενοχλήσεων) έβγαινε απ’ το γήπεδο ο Ισπανός μεσοαμυντικός, ο πλέον πολύτιμος, καθοριστικός -κι επιδραστικός ως προς το παιχνίδι της ομάδας- παίκτης στα χέρια του Γιοβάνοβιτς. Όχι βεβαίως λόγω… καψονιού, αλλά επειδή ο “Στρατηγός Ιβάν” δεν είχε άλλον παίκτη σαν κι αυτόν, που να μπορεί να υπηρετεί με συνέπεια και σταθερότητα το αγωνιστικό πλάνο της ομάδας, όντας ο… προπονητής του προπονητή μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Πότε έλειψε ο Ρουμπέν; Σε ένα ματς με τον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο (28/11/2021), λόγω ενοχλήσεων στον προσαγωγό, σε δύο με τον Άρη (5/1/2022 στη Λεωφόρο και 20/3/2022 στα playoffs) λόγω διαφορετικών ιώσεων και σε δύο με τον Ατρόμητο (6/3/2022) και τον Λεβαδειακό (4/1/2023) λόγω τιμωρίας από κάρτες. Σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια ήταν εκεί, είτε ως βασικός, είτε ερχόμενος απ’ τον πάγκο.
Αυτό το… τέντωμα του Ισπανού, τον έφερε στα όριά του και του κόστισε σε φρεσκάδα, ένταση κι ενέργεια, ειδικά στο φίνις των περσινών playoffs, όπου χρειάστηκε να σφίξει τα δόντια και μια και δύο και τρεις φορές για να παίξει, υπερβάλλοντας εαυτόν.
Τούτο όμως δεν θα μπορούσε (και δεν έπρεπε) να συνεχιστεί και φέτος. Αφενός διότι ο Ρουμπέν “περπατάει” πλέον το 35ο έτος της ηλικίας του κι αφετέρου διότι τα ματς υψηλών εντάσεων και πίεσης θα είναι πολλαπλάσια στη εφετινή αγωνιστική περίοδο, απ’ την στιγμή που στη ζωή του Παναθηναϊκού υπάρχει πια και η Ευρώπη. Με μίνιμουμ 12 αγώνες στη σεζόν, τους οποίους βεβαίως οι “πράσινοι” θέλουν να αυξήσουν μέσω ακόμη μίας πρόκρισης απ’ τη φάση των ομίλων του Europa League, συνεχίζοντας και την άνοιξη στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.
Το timing και η μεγάλη επένδυση
Στον Παναθηναϊκό έβαλαν στα must της καλοκαιρινής ενίσχυσης και τη θέση “6”, αναζητώντας έναν μεσοαμυντικό ο οποίος θα είχε ακόμη πιο “σκληρό” προφίλ απ’ τον Ρουμπέν, δίχως να υστερεί στο δημιουργικό κι οργανωτικό κομμάτι. Και πάνω απ’ όλα στον τρόπο με τον οποίο “τακτοποιούν” τα 6άρια του Γιοβάνοβιτς όλη την ομάδα μέσα στο γήπεδο.
Εξετάστηκαν πάνω από δέκα περιπτώσεις αμυντικών χαφ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτή του Αράο ήταν στις πρώτες της λίστας, όμως το “τριφύλλι” έπρεπε να δείξει υπομονή και να περιμένει το κατάλληλο timing. Κι όταν ωρίμασαν οι συνθήκες, μετά την απόκτηση του Φρεντ απ’ τη Φενερμπαχτσέ, ο Γιάννης Παπαδημητρίου έκανε αστραπιαία την κίνησή του, πριν προλάβει καλά-καλά η αγορά να διαπιστώσει πως ο Βραζιλιάνος είχε βγει οριστικά στην transfer list των Τούρκων.
Με τον Παναθηναϊκό να επενδύει 3,2 εκατ. ευρώ για να πάρει τα δικαιώματά του, συν ένα διετές συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές που αγγίζουν τα 2 εκατ. ευρώ. Η ποιότητα, η κλάση και η εμπειρία πάντοτε αγοράζονται πιο ακριβά, αλλά η συγκεκριμένη επένδυση άξιζε και με το παραπάνω τον κόπο…
Ο Αράο αποκτήθηκε στις 17 Αυγούστου και μπήκε μεμιάς στα… βαθιά. Λογικό, διότι μιλάμε για έτοιμο παίκτη σε όλα τα επίπεδα. Και αποκτήθηκε όχι για να αποτελέσει την “απαλλαγή”, αλλά την πιο σκληρή παραλλαγή του Ρουμπέν, “γεμίζοντας” ακόμη περισσότερο τον άξονα της μεσαίας γραμμής του Παναθηναϊκού.
Δεν χρειάζεται να παίζει 40-43 ματς το χρόνο
Το πόσο ευεργετική ήταν συνολικά για τους “πράσινους” η συγκεκριμένη μεταγραφή φάνηκε πολύ γρήγορα. Με τον Γιοβάνοβιτς να έχει πλέον την πολυτέλεια να αφήνει στον πάγκο και να ξεκουράζει τον Ρουμπέν -προχωρώντας σε εκτεταμένα rotation έως κι 7 παικτών από παιχνίδι σε παιχνίδι- δίχως δεύτερες ή τρίτες σκέψεις. Την περασμένη Κυριακή (3/9) στους “Ζωσιμάδες” ο Ισπανός δεν χρειάστηκε να παίξει ούτε λεπτό για πρώτη φορά επί των ημερών του στον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά μετά από 93 ματς!
Κι αυτή ακριβώς είναι πλέον η στόχευση και του τεχνικού επιτελείου, απ’ την στιγμή που αποκτήθηκε ο Αράο. Να μην χρειάζεται να παίζει ο Ρουμπέν, 40-42-43 ματς κάθε σεζόν, αλλά να είναι σε θέση να βγάλει όλη την ποιότητά του σε 25 με 30 παιχνίδια το χρόνο, διατηρώντας πάντα σε υψηλό επίπεδο τη φρεσκάδα και την έντασή του στο γήπεδο. Διότι όταν ο Ρουμπέν είναι και πατάει “καλά” στο γήπεδο, είναι μαζί του πολύ “καλά” κι όλος ο Παναθηναϊκός!
Κι επιπλέον η είσοδος του Αράο στο αγωνιστικό μοντέλο της ομάδας, προσφέρει λύσεις και στο κέντρο της άμυνας, εφόσον το απαιτήσουν οι συνθήκες. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε απόλυτα στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, όταν ο πολυθεσίτης Βραζιλιάνος πέρασε στα μετόπισθεν στο 74’ (χωρίς να χρειαστεί να μπει απ’ τον πάγκο ο Μάγκνουσον), όταν ο Σέρβος τεχνικός θέλησε να κάνει πιο επιθετικό τον σχηματισμό του με την είσοδο του Βιλένα.
Του προσφέρει πλέον μεγάλη ευελιξία
Σαφώς θα υπάρξουν και παιχνίδια όπου θα κληθούν να παίξουν και οι δύο μαζί στο βασικό σχήμα. Κυρίως σε πιο απαιτητικά εκτός έδρας ματς στην Ευρώπη ή στα ελληνικά “ντέρμπι”.
Κι αυτή η ευελιξία σε σχηματισμούς και λύσεις στον άξονα που έχει πλέον ως δυνατότητα ο Γιοβάνοβιτς (μαζί με τα δίδυμα των Βιλένα-Τσέριν και Τζούριτσιτς-Μπερνάρ), του προσφέρουν ασφάλεια κι επιλογές που μπορούν να διατηρήσουν σταθερή την εικόνα και την απόδοση του “τριφυλλιού” καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, δίχως τα σκαμπανεβάσματα που κοστίζουν.
Με τον 31χρονο Αράο να δείχνει εξαρχής πως είναι σε θέση να προσφέρει την απαιτούμενη ισορροπία που έλειπε και τον Παναθηναϊκό (πέρα απ’ όλα τα άλλα) να έχει ήδη προετοιμάσει από νωρίς την “επόμενη μέρα” του στο “6”.
Comments