Αλήθεια τώρα σκέφτεστε, να μην πάρετε σέντερ φορ;

Πολλοί μέσοι, αμυντικοί, ακραίοι μπροστά-πίσω, εσωτερικοί κι εξωτερικοί αλλά για την κορυφή της επίθεσης, υπάρχει μια ανησυχητική κι αδικαιολόγητη σιγή.

Αφού είναι η εποχή της μεταγραφολογίας, ο χρόνος που παλιά οι αθλητικές εφημερίδες πουλούσαν τα περισσότερα φύλλα και οι προπονητές της ξαπλώστρας πιάναμε δουλειά, ας βουτήξω κι εγώ στον ωκεανό των υποθετικών ρόστερ και των «κλεισμένων» παικταράδων για την αγαπημένη μου ομάδα.

Αφού αγαπητέ «Ιβάν χάσαμε» και αποχώρησε με δόξα και τιμή ο αρχηγός και στυλοβάτης του κέντρου Δημήτρης Κουρμπέλης, είναι προφανές πως με τον 35άρη Ρούμπεν Πέρεθ και τον επιστρέψαντα για τιμητική αποστρατεία, Ζέκα, εκεί στο 6 υπάρχει τρύπα τρανή. Κι αυτό πάνω κάτω διαβάζω κι ακούω από όλους τους ειδικούς, πως δηλαδή στον άξονα οι Πράσινοι χρειάζονται έως και τρεις παίκτες. Μαζί σας. Σε μια χρονιά που ξεκινά επιτέλους με προοπτική Champions League είναι παράλογο να μην προκριθούν 3 διαφορετικές περιπτώσεις βασικών επιλογών για το 6, το 8 και το 10. Οι Πέρεθ, Τσέριν και Μπερνάρ αξιοπρεπέστατες εναλλακτικές από τον πάγκο, εκτός κι αν υπάρχει για κάποιον εναλλακτική θέση.

Είναι προφανές επίσης, πως στο κέντρο της άμυνας χρειάζεται προσθήκη βασικού, μια που ο Σένκεφελντ την «κλειδώνει» τη θέση του, ο Μάγκνουσον έδειξε τους τελευταίους μήνες χαρακτηριστική αστάθεια απόδοσης και τέλος πάντων ακόμα και αριθμητικά οι πράσινοι στόπερ είναι λιγότεροι του απαραίτητου.

Στο δεξί άκρο της άμυνας οπωσδήποτε χρειάζεται πρώτη επιλογή με χαρακτηριστικά που να προσφέρει και δημιουργικά στο παιχνίδι του Τριφυλλιού, κάτι σαν ένας φορμαρισμένος Χουάνκαρ από δεξιά, αφού βεβαιωθούμε όμως, ότι και ο κανονικός Χουάνκαρ από τα αριστερά θα ανεβάσει την απόδοσή του ή θα πιεστεί να την ανεβάσει από τον ανταγωνιστή του, σε περίπτωση που η υπόθεση Γκάνεα τραβήξει μακριά, με πρώτο γνώμονα την υγεία του ανθρώπου.

Στην περίπτωση που Μπερνάρ, Μαντσίνι, Παλάσιος παραμείνουν και Αϊτόρ επιστρέψει υγιής, προσωπικά θα προσπεράσω οποιαδήποτε άλλη θέση συζητιέται για ενίσχυση και θα πάω κατευθείαν στον μεγάλο καημό. Κουβέντα δεν ακούω για σέντερ φορ κι ανησυχώ ιδιαιτέρως.

Αν κρίνουμε τους υπάρχοντες Σπόραρ και Ιωαννίδη με το συνολικό ύψος των συμβολαίων τους, μπορεί κάποιος να πει, «καλά είμαστε, αναλογικά του συνολικού μπάτζετ». Έλα όμως που τα κουκιά του σέντερ φορ τα μετράμε με τα γκολ ανά τελική προσπάθεια κι όχι με τα ευρώ. Αν τα γκολ βγαίνουν λειψά, προφανώς υπάρχει αναντιστοιχία απόδοσης κι αμοιβής, οπότε μια αλλαγή ή μια προσθήκη είναι επιβεβλημένη. Μια προσθήκη περισσότερο κατά τη γνώμη μου, γιατί αν πας με τους υπάρχοντες ποιοτικά αλλά και ποσοτικά στην πιο απαιτητική σεζόν των τελευταίων πολλών ετών, τότε θα υπάρξει εγγυημένα πρόβλημα.