Όχι στα ημίμετρα – Όχι να πάρεις παίκτη απλά για να… γεμίσεις!

Το βήμα που θα τον κάνει να περάσει οριστικά στην όχθη που πρέπει να βρίσκεται, είναι ώρα να το κάνει τώρα ο Παναθηναϊκός, βάζοντας στο ρόστερ του ποιοτική ποσότητα.

Η μεταγραφική περίοδος για τον Παναθηναϊκό είναι προφανές πως έχει αρχίσει για τα καλά. Ωραία περίοδος, όσο κι αν ταλαιπωρεί και αγχώνει. Παράλληλα είμαστε και στη διαδικασία της άχαρης εποχής. Γιατί δεν «παίζουν» πολλά ονόματα, έτσι κι αλλιώς δεν βγαίνουν πολλά απ’ το Τριφύλλι αναφορικά με τις κινήσεις που έρχονται. Οπότε αναγκαστικά αναμασάς τη σημαντική φιλοσοφία των απαιτήσεων που πρέπει να υπάρχουν.

Απαιτήσεις για το πως πρέπει να καταλήξει η μεταγραφική περίοδος. Την οποία είναι ξεκάθαρο πως ο ίδιος ο Παναθηναϊκός τη χωρίζει σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια. Το πρώτο είναι οι κινήσεις που έχουν προαναγγελθεί μέχρι τα μέσα Ιουνίου. Αυτές οι 3-4 σημαντικές μεταγραφές που θα «κλείσουν» μέχρι το αργότερο να αναχωρήσει η ομάδα για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της.

Ο νόμος που πρέπει να ισχύσει στον Παναθηναϊκό, είναι ένας: Όχι στα ημίμετρα. Όχι να πάρεις παίκτη απλά για να… γεμίσεις. Το είχε πει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τις προηγούμενες μεταγραφικές περιόδους ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να βάλει στο ρόστερ του στοιχεία για δημιουργία μιας ομάδας που θα είναι κυρίως συμπαγής. Αυτό σημαίνει πως επιλέχτηκαν τέτοιου είδους στοιχεία. Τώρα είναι η ώρα για να γίνει αυτό το βήμα που χρειάζεται.

Ένα βήμα χωρίζει τον Παναθηναϊκό απ’ το να είναι οριστικά στην κατάλληλη όχθη. Οι σωστές αποφάσεις για τις μεταγραφικές κινήσεις, καθορίζουν το αν αυτό θα γίνει ή αν θα μείνει το Τριφύλλι πάνω-κάτω στο ίδιο επίπεδο. Κάτι που φυσικά θα είναι κακό, δεδομένου πως τώρα δεν έχει πισωγύρισμα. Ή παίρνεις πρωτάθλημα συνδυάζοντάς το με ευρωπαϊκούς ομίλους, ή δεν θα έχεις πετύχει.

Ακούμε διαρκώς για βάθος ρόστερ, που είναι σωστό. Ακούμε φυσικά και για ποιοτική ενίσχυση, επίσης σωστό. Έχουμε αναφέρει ξανά πως είναι κάπως περίεργη η έννοια «ποιοτική μεταγραφή», γιατί προφανώς κανείς δεν κάνει μεταγραφή με το μυαλό στο να πάρει κάποιον μη ποιοτικό και ικανό.

Ποιοτική ποσότητα είναι η ανάγκη του Τριφυλλιού. Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι απλά ημίμετρο. Ξεχνώντας το τι έχεις τώρα στο ρόστερ, κοιτάς τα στοιχεία που σου λείπουν. Ποιοτικά χαρακτηριστικά. Προφανώς για να σου λείπουν δεν τα διαθέτεις. Άρα πρέπει να τα αγοράσεις. Όχι όμως απλά για να προσθέσεις κάτι σαν λιθαράκι στα ήδη υπάρχοντα. Έτσι απλά θα κρατάς τις δυνατότητές σου σε συγκεκριμένο ταβάνι. Οι φιλοδοξίες του Παναθηναϊκού όμως, δε νοείται να έχουν ταβάνι.

Ας δούμε συγκεκριμένα τα χαφ για να γίνει πιο κατανοητό. Στο «6» παίζει ο Ρούμπεν, ο Τσόκαϊ, ο Κουρμπέλης αν μείνει, αυτός που θα τον αντικαταστήσει αν φύγει συν τον Ζέκα. Στο «8» παίζει ο Τσέριν, θα πάρεις παίκτη για το 8-10, ο Κλεϊνχέισλερ, συν τους Κουρμπέλη (αν μείνει) και Ζέκα. Στο «10» παίζει ο Μπερνάρ αν χρειαστεί, γυρίζει ο Τρουιγιέ. Θεωρητικά και αριθμητικά, όντως δεν έχεις μεγάλες ανάγκες. Πρακτικά όμως; Ποιοτικά χαρακτηριστικά σου λείπουν πολλά.

Λείπουν τα τρεξίματα. Απουσιάζει αθλητικότητα. Δύναμη. Ένταση ποδοσφαιρική. Ο κλασικός box to box δεν υπάρχει. Η δημιουργία σε υψηλό επίπεδο. Αυτά προφανώς και δε λύνονται με μία κίνηση. Προφανώς και δεν μπορείς να περιμένεις ξαφνικά πως θα μεταλλαχτούν οι υπάρχοντες. Είναι ωραίο να αναφέρουμε το παράδειγμα του Αϊτόρ, όμως δεν είναι όλοι Αϊτόρ για να έχεις τη σιγουριά πως σε ένα χρόνο θα σαρώνουν. Κι επειδή το λέμε διαρκώς, ξεχνάμε πως ακόμη και στην ποδοσφαιρική τραγωδία Πογιάτος και Μπόλονι, ο Ισπανός όποτε αγωνιζόταν έδειχνε πως έχει στοιχεία. Σε μια υπερβολικά κακή ομάδα τότε.

Οπότε δεν υπάρχει λόγος να πάμε στη λογική, έχω τον τάδε γιατί να πάρω καλό παίκτη εκεί; Ας κοιτάξω για κάτι που δε θα έχει λογική βασικού rotation. Αριθμητικά τέτοιες λύσεις τις έχεις. Σου λείπει το κάτι παραπάνω. Αυτό που θα σε συνεπάρει και θα σου αλλάξει τη ζωή. Αν είναι να πάρεις μία απ’ τα ίδια, μην πάρεις καλύτερα. Απλά πρέπει να αποκτήσεις παίκτες που θα σου προσθέσουν ποιοτική ποσότητα επιπέδου τοπ ποδοσφαιριστών του πρωταθλήματος. Τόσο απλά.

Συζητάμε για παράδειγμα και για την θέση του φορ. Αν θέλει άλλον ένα ο Παναθηναϊκός, αν πρέπει να προσθέσει παίκτη για να έχει κι άλλη λύση. Με αυτή τη λογική, έχει τον Γερεμέγιεφ. Απ’ το να πάρει έναν ακόμη Γερεμέγιεφ, γιατί να μην κρατήσει αυτόν; Το ζητούμενο είναι να παρθεί η απόφαση για κίνηση ποιοτικών στοιχείων που δεν έχεις. Θες ταχύτητα, ενέργεια, κίνηση στην επίθεσή σου. Θες ευχέρεια στο σκοράρισμα. Αυτά ή θα τα αποκτήσεις ή δε θα τα έχεις στο βαθμό που τα θες. Κι όσο συζητάμε για το αν θα αλλάξουν και θα γίνουν τέτοιου στυλ παίκτες ο Σπόραρ με τον Ιωαννίδη, αδικούμε τα παιδιά γιατί θα θεωρήσουμε πως απέτυχαν χωρίς να έχουν αποτύχει.

Δεν το πάμε στα χρήματα, στο μπάτζετ και σε όλα αυτά που αναλύονται διαρκώς λες κι αποκλειστικά από εκεί θα κριθούν όλα. Προφανώς αν δεν ανεβάσεις το μπάτζετ σου, θα έχεις δυσκολία να βρεις αυτούς έχεις ανάγκη. Απλά το ζητούμενο είναι να βρεις αυτούς που έχουν εκείνα τα ποιοτικά στοιχεία για να σου δώσουν την ποιοτική ποσότητα που τόσο θες κι έχεις ανάγκη.

Όσο κόβεις κινήσεις, κόβεις και τη δυνατότητά σου να πας το βήμα παραπάνω. Όσο ορίζεις μεταγραφές ως λύσεις στο rotation, μειώνεις την ποιοτική σου ενίσχυση. Έτσι κι αλλιώς ακούγεται πως θα γίνουν 6-7 μεταγραφές στο τέλος. Ποτέ δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για μια τόσο «ζωντανή» διαδικασία όπως η μεταγραφική περίοδος. Απλά αυτές οι 6-7 κινήσεις, πρέπει να αφορούν παίκτες που για να πεις πως πέτυχες, σε ένα χρόνο από τώρα θα τους συζητάμε για την κορυφαία ενδεκάδα της σεζόν.

Όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορικά με ονόματα, γίνουν οι πρώτες κινήσεις, θα υπάρξουν άλλα δεδομένα. Μέχρι τότε αναμένουμε με δεδομένο στο μυαλό μας πως τα πάντα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή.