Ο Παναθηναϊκός κέρδισε πολλά περισσότερα από έναν αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα

Δεν είναι τόσο θέμα δικαίωσης του Χρήστου Σερέλη αυτό που έγινε με τον Μπέικον και η νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα, όσο ότι επικράτησε η λογική.

Το πρόβλημα που έχει να λύσει ο Παναθηναϊκός δεν αφορά μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και στις αρχές, στη νοοτροπία.

Κι αν πραγματικά ο Παναθηναϊκός θέλει να αλλάξει, αυτό δε μπορεί να γίνει αν δεν επικρατήσει η σωστή νοοτροπία. Όποια αλλαγή κι αν γίνει στο αγωνιστικό, αν δεν είναι αποδεκτή από τους παίκτες, αν δεν ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι αν δεν υπάρχουν αρχές, τότε τίποτα δε μπορεί να γίνει.

Ο Παναθηναϊκός μέσω της απόφασης του Χρήστου Σερέλη να αφήσει εκτός 12άδας τον Ντουέιν Μπέικον έκανε σαφές κυρίως προς τον Αμερικάνο αλλά και προς όλους, ότι κανείς δε βρίσκεται πάνω από την ομάδα. Κι όταν λαμβάνει μια τέτοια απόφαση για τον πιο προικισμένο παίκτη, ο οποίος όμως με τον τρόπο που αγωνίζεται δε βοηθά την ομάδα, τότε «κερδίζει» τους υπόλοιπους παίκτες.

Γιατί; Διότι δείχνει ότι είναι δίκαιος. Και ότι δε βάζει ΚΑΝΕΝΑΝ πάνω από την ομάδα. Ακόμα κι αν πρόκειται για το πιο «βαρύ» όνομα που διαθέτει το ρόστερ.

Πλέον δεν έχει νόημα να μιλάμε για «προσωπική δικαίωση» του Σερέλη γιατί στη χώρα που ζούμε, έχουν ελάχιστη σημασία τέτοιες κουβέντες. Αν ο Παναθηναϊκός είχε την εικόνα του πρώτου εικοσαλέπτου και στο δεύτερο, τότε πιθανότατα να «δίκαζαν» τον κόουτς, τόσο από τις εξέδρες του ΟΑΚΑ όσο και από τους καναπέδες του σπιτιού όσο- κυρίως- από τη χυδαιότητα του Twitter.

Η εικόνα της ομάδας που φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο όταν με αρχή την άμυνα, ο Παναθηναϊκός έπαιξε κανονικό μπάσκετ (έστω και με παράξενα σχήματα, κατ’ ανάγκη λόγω των απουσιών) με πολλή ενέργεια στην άμυνα και καλές συνεργασίες στην επίθεση.

Κάπως έτσι πήρε αυτοπεποίθηση και «ξεκόλλησε» από τα 1/14 τρίποντα του πρώτου μέρους (είχε 6/10 στο δεύτερο ημίχρονο). Αλλά κυρίως οι παίκτες του έδειξαν διάθεση να «καταπιούν» τη μπάλα και να διεκδικήσουν κάθε φάση.

Καμία σχέση, δηλαδή, με τα τελευταία 2’’ του πρώτου μέρους όταν οι Σέρβοι πρόλαβαν να κάνουν μακρινή πάσα, να κερδίσουν φάουλ, να χάσουν δύο βολές αλλά να πετύχουν καλάθι μετά από επιθετικό ριμπάουντ.

Ο Ερυθρός Αστέρας από τους 42 πόντους έπεσε στους 24 (κι αυτούς με το ζόρι). Από το 25’ και μετά όταν οι Σέρβοι προηγήθηκαν 53-37 το επιμέρους σκορ ήταν 38-13 για τον Παναθηναϊκό.

Στο δεύτερο μέρος ο Παναθηναϊκός πήρε τους 14 πόντους του (περίπου το 1/3) από τα λάθη του αντιπάλου του, δείγμα της άριστης λειτουργίας της άμυνας και τους 9 από τον αιφνιδιασμό. Ο Ερυθρός Αστέρας είχε 6/28 σουτ στο δεύτερο μέρος, 11 λάθη για 4 ασίστ και αξιολόγηση ΜΟΛΙΣ 8 βαθμούς. Αντίστοιχα στο πρώτο ημίχρονο είχε 16/30 σουτ (6/12 ήταν τα τρίποντα) 8 ασίστ για 4 λάθη (μηδέν στη δεύτερη περίοδο) και 49 βαθμούς στην αξιολόγηση.

Ο Παναθηναϊκός τελείωσε τον αγώνα με 18 ασίστ (από τις καλύτερες επιδόσεις του για φέτος) για 11 λάθη. Η αξιολόγηση της ομάδας από το 29 του πρώτου μέρους πήγε στο 64 στο δεύτερο. Όπου μάλιστα οι «πράσινοι» είχαν και 10/10 βολές.

Επί της ουσίας, όμως, ο Παναθηναϊκός κέρδισε πολλά παραπάνω από έναν αγώνα. Διότι, πολύ απλά, είδαν όλοι το μοναδικό δρόμο που μπορεί να τους αποφέρει κάτι καλό στο τέλος αυτής της δύσκολης και προβληματικής σεζόν: Μόνο ως ομάδα, ως σύνολο μπορείς να πετύχεις. Μόνο αν αναγνωρίσεις την αλήθεια και πάρεις αποφάσεις που φαντάζουν σκληρές (ενώ στην ουσία δεν είναι) μπορείς να αλλάξεις κάποια πράγματα.

Και τελικά (σε ό,τι αφορά στον Χρήστο Σερέλη) μόνο αν δείξεις στους παίκτες σου ότι είσαι δίκαιος, θα τους κερδίσεις.