By Μπορεί να είναι καρμικό. Ισως πάλι να είναι τυχαίο. Το αδιαμφισβήτητο δεδομένο είναι ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να έχει «λάτιν» απόχρωση στο αίμα που κυλάει στον οργανισμό του για να διανύσει με επιτυχία το δύσβατο μονοπάτι του πρωταθλητισμού στη μεταγενέστερη εποχή και δη από το 1995 μέχρι σήμερα.
Ειδικότερα δε, για έναν ακόμα πιο περίεργο λόγο, αποτελεί… απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη και ο πρωταγωνιστικός ρόλος Αργεντινών στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας.
Στο πιο πρόσφατο νταμπλ του συλλόγου το 2010, ο Σεμπαστιάν Λέτο είχε ηγετικό ρόλο, πέραν των Βραζιλιάνων Ζιλμπέρτο Σίλβα (αρχηγός της Εθνικής Βραζιλίας για όσους το λησμονούν) και Σίλβα Κλέιτον.
Στο αμέσως προηγούμενο νταμπλ του Παναθηναϊκού, το 2004, υπήρξε καταλυτική η χειμερινή προσθήκη του παιχταρά Εκι Γκονζάλες για την πανηγυρική ανάκτηση των εγχώριων σκήπτρων.
Το 1996 ήταν ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι στο ρόλο του… μαέστρου, με προπονητή τον συμπατριώτη του-μύθο του «τριφυλλιού», Χουάν Ραμόν Ρότσα. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και το 1995.
Μόνο από το πρωτάθλημα του 1991, επί Βασίλη Δανιήλ, και προγενέστερα δεν υπήρχε «λάτιν» χρώμα στην ομάδα.
Φέτος, ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβτς έχει επιστρέψει στα μονοπάτια του πρωταθλητισμού. «Η πορεία μας, μας οδήγησε φέτος σε μονοπάτια Παναθηναϊκού, σε μονοπάτια πρωταθλητισμού» όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, μετά την εύκολη νίκη της ομάδας επί του Παναιτωλικού ο Σέρβος προπονητής.
Μία μόλις στροφή πριν την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην κορυφή και με την αυριανή εκκρεμότητα του αγώνα της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, φέροντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή των δύο εκ των τριών Αργεντινών της ομάδας.
Του Ντάνιελ Μαντσίνι και του Σεμπαστιάν Παλάσιος.
Αμφότεροι σκόραραν, ο Μαντσίνι το πρώτο καθοριστικό γκολ από την ασίστ του Κουρμπέλη και ο Παλάσιος έξι λεπτά πριν το ενενήντα αφού προηγουμένως είχε ενεργό συμμετοχή στο τέρμα του συμπατριώτη του μεσοεπιθετικού.
Μπίνγκο. Ο Μαντσίνι ήρθε τον Γενάρη για να κάνει ό,τι ο Γκατσίνοβιτς πέρυσι τέτοια εποχή. Κι ακόμη παραπάνω. Να γυρίσει τον διακόπτη, να αλλάξει το τσιπάκι, να προστεθεί ως ο κρίκος στην αλυσίδα που είχε σπάσει μετά τον σοκαριστικό τραυματισμό του Αϊτόρ.
Ο Παλάσιος πέρασε εκτεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος. Απαντες ωστόσο γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνει από τα περυσινά του διαπιστευτήρια και η πλέον χαρμόσυνη είδηση των τελευταίων αγωνιστικών για τον Παναθηναϊκό είναι ότι ξαναβρίσκει τη φόρμα και το χαμόγελο του.
Κι αν οι δύο Αργεντινοί είχαν την αποτελεσματικότητα που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να «καθαρίσει» το πολυπόθητο τρίποντο, κορυφαίος παίκτης του γηπέδου ήταν ο Δημήτρης Κουρμπέλης.
Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» θύμισε τον παλιό καλό εαυτό του, πραγματοποιώντας την καλύτερη φετινή του εμφάνιση. Μακράν της δεύτερης.
«Πάτησε» όλο το γήπεδο, είχε ένα δοκάρι κι ήταν αυτός που κυνήγησε τη φάση στο πρώτο γκολ μετά το σουτ του Παλάσιος, πήρε το ριμπάουντ και έδειξε τον αλτρουισμό του σερβίροντας στο πιάτο το τέρμα στον Μαντσίνι, σε κενή εστία και σε ένα χρονικό σημείο που το άγχος είχε αρχίσει να πλανάται στην ατμόσφαιρα.
Στα θετικά για τον Παναθηναϊκό περνάει σαφέστατα η επιστροφή του Χόρντουρ Μάγκνουσον στην ενεργό δράση μετά από δύο μήνες.
Πέρασε στα ψιλά από τη στιγμή που δεν ήταν πρωταγωνιστής στις φάσεις των γκολ και η άμυνα δεν είχε ιδιαίτερη πίεση απέναντι στον Παναιτωλικό, αλλά η επανεμφάνισή του στην πράσινη ενδεκάδα, ήταν άκρως ενθαρρυντική.
Ο διεθνής Ισλανδός στόπερ επανέφερε τον πλουραλισμό στο χτίσιμο του παιχνιδιού από τα μετόπισθεν, ενώ δεν ήθελε και πολύ να σκοράρει ξανά με απευθείας εκτέλεση φάουλ στις δύο απόπειρές του, ειδικά στην πρώτη.
Ενα από τα αποφθέγματα που επιβεβαιώνονται από την ίδια τη ζωή αναφέρει ότι για να εκτιμήσεις κάτι σε πλήρες εύρος θα πρέπει πρώτα να το χάσεις.
Με τον Χόρντουρ Μάγκνουσον μπορεί να μην ισχύει σε απόλυτο βαθμό κάτι τέτοιο, υπό την έννοια ότι δεν… χάθηκε ασφαλώς το παλικάρι, αλλά η απουσία του για κοντά δύο μήνες λόγω μυϊκού τραυματισμού στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια κατέδειξε τη σημαντικότητα των χαρακτηριστικών του στην καρδιά της άμυνας του Παναθηναϊκού.
Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσεται το τριφύλλι του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και χτίζει το παιχνίδι από την άμυνα «επιβάλλει» την ύπαρξη ενός τουλάχιστον στόπερ με δημιουργικά γνωρίσματα και ικανότητες με την μπάλα στα πόδια.
Τα κάθετα περάσματα ανάμεσα στις γραμμές του 30χρονου Ισλανδού, οι μπαλιές στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ακόμη και οι ικανότητές του στις στατικές φάσεις, σπανίζουν ως χαρακτηριστικά σε στόπερ και δη αριστεροπόδαρο.
Και είναι δεδομένο ότι ούτε ο Σένκεφελντ, ούτε ο Σάρλια κι ο Πούγγουρας διαθέτουν ανάλογο πακέτο χαρακτηριστικών με αυτό του Μάγκνουσον, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν άλλα πλεονεκτήματα.
Η επιστροφή του Μάγκνουσον αποτελεί ξεκάθαρα μία πολύ ευχάριστη εξέλιξη για το τριφύλλι λίγο πριν το φίνις της κανονικής περιόδου και την έναρξη των πλέι οφ.
Στα αρνητικά γα τον Παναθηναϊκό παραμένει το πρόβλημα με το λεγόμενο «εύκολο γκολ». Αφενός μεν διότι ο Σπόραρ ακόμη δεν έχει συνέλθει πλήρως από τον τραυματισμό του, αφετέρου δε επειδή δεν σουτάρουν οι μεσοεπιθετικοί όσο συχνά απαιτούν οι περιστάσεις (με εξαίρεση τους Παλάσιος, Χουάνκαρ και Κλέινχεϊσλερ στο δεύτερο ημίχρονο) και επιπλέον υπάρχει ένα παραπάνω άγχος σε όλους εξαιτίας των συνθηκών πρωταθλητισμού.
Μία μικρή δόση ανασφάλειας υφίσταται για τη δεξιά πλευρά της άμυνας. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Βαγιαννίδης έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Οπως σαφές είναι και ότι ο Κώτσιρας διανύει συνολικά μία επιτυχημένη διετία με την πράσινη φανέλα παρά τις διακυμάνσεις στην απόδοσή του. Χρειάζεται ωστόσο περισσότερη σταθερότητα.
Κι αν ο Βαγιαννίδης είναι φυσιολογικό να χρειάζεται παραστάσεις, ο εμπειρότερος Κώτσιρας θα πρέπει να δείξει άμεσα ότι ο Γιοβάνοβιτς μπορεί να στηριχθεί πάνω του στα καθοριστικά πλέι οφ.
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο. Το γήπεδο της Λεωφόρου ήταν και πάλι γεμάτο στο ματς με τον Παναιτωλικό. Δευτέρα βράδυ, με αντίπαλο μη «εμπορικό» κι όμως οι φίλοι του τριφυλλιού έδωσαν και πάλι βροντερό παρών στηρίζοντας έμπρακτα τους παίκτες του Γιοβάνοβιτς και δείχνοντας ταυτόχρονα τον δέοντα σεβασμό στους δεκάδες αδικοχαμένους συνανθρώπους μας στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Οι μαύροι καπνοί που κάλυψαν το πέταλο της Θ.13, η απόδοση ευθυνών με πανό και συνθήματα στους κρατικούς φορείς και όσους τους συγκαλύπτουν, ήταν στο ύψος των περιστάσεων.
Comments