Αυτός είναι ο πρώτος στόχος του “Εξάστερου”!

Έτσι θα χτιστεί ο… νέος Παναθηναϊκός.

Η φετινή σεζόν είναι (πανηγυρικά) χαμένη. Ο -ίσως- πιο εφικτός στόχος χάθηκε και μάλιστα με πολύ άσχημο τρόπο, η Ευρωλίγκα είναι… χαμένη υπόθεση, ακόμα κι ο πιο φανατικός οπαδός των «πρασίνων» δεν πιστεύει ότι μπορεί ο Παναθηναϊκός (με τα σημερινά δεδομένα) να «χτυπήσει» τον Ολυμπιακό. Ακόμα κι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στην όποια άμεση ή έμμεση αναφορά, μιλά για τη νέα χρονιά.

Νέος προπονητής, νέος αέρας και προσπάθεια να επιστρέψει η ομάδα στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Ποιο είναι το βασικό λάθος; Ο Παναθηναϊκός υπέστη βίαιο αφελληνισμό, γεγονός που τον καθιστά υποδεέστερο από τον «αιώνιο» αντίπαλο. Όποιον ξένο κι αν φέρει, χρειάζεται έναν ελληνικό κορμό, όσο οι μισοί παίκτες (6/12) είναι Έλληνες.

Αυτός είναι ο πρώτος στόχος

Πρώτα θα ενισχυθεί το ανύπαρκτο ελληνικό στοιχείο και μετά θα αναζητηθούν ξένοι. Ο Παναθηναϊκός από τώρα προσπαθεί να «κλειδώσει» τους στόχους του. Γιατί καλή είναι η συζήτηση περί Μαντζούκα, αλλά όσο δεν παίζει δεν μπορεί κανείς να στηριχθεί πάνω του. Καλοί είναι οι Καλαϊτζάκηδες, αλλά όχι για να αντιμετωπίσουν τον Ολυμπιακό.

Κακά τα ψέματα, μόνο ο Παπαγιάννης (κι όχι με τη φετινή του εικόνα) είναι πρωτοκλασάτος. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται άλλους 2-3, αν κι εφόσον μείνει ο «Big Papa», για να κοιτάζει στα μάτια τον Ολυμπιακό. Γι’ αυτό και πρώτος στόχος είναι ο Νικ Καλάθης. Ένας παίκτης… τίμιος, ακόμα και στα 34, που γνωρίζει και τον γνωρίζουν, που δεν μοιάζει ιδιαίτερα ευτυχισμένος στην Κωνσταντινούπολη και που (υπό συνθήκες) καλό θα ήταν -και για επικοινωνιακούς λόγους- να κλείσει την καριέρα του, φορώντας την πράσινη φανέλα.

Ένδεια Ελλήνων παικτών

Η φετινή χρονιά απέχει από το να χαρακτηριστεί η… καλύτερη του Καλάθη. Κι όμως, ακόμα κι έτσι, ο πρώην παίκτης του «τριφυλλιού» έχει 8.8 πόντους, 4.5 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 1.2 κλεψίματα. Κλασικά γεμάτη στατιστική, ή αν προτιμάτε «στατιστική Καλάθη». Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τέτοιον παίκτη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Είναι δεδομένο ότι υπάρχει ένδεια Ελλήνων παικτών, πρώτης γραμμής. Ακόμα κι ο Ρογκαβόπουλος, που κάνει πολύ καλή χρονιά, δεν έχει δοκιμαστεί σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Νέα παιδιά, τύπου Τανούλη ή Ζούγρη, δεν διαφέρουν από το πρότζεκτ Μαντζούκα, ο Σαμοντούροφ είναι ακόμα άγουρος.

Ο Παναθηναϊκός, για να μπορέσει να σταθεί απέναντι στον Ολυμπιακό, θέλει παίκτες έτοιμους να παίξουν στην Ευρωλίγκα. Αν μείνει ο Παπαγιάννης κι επιστρέψει ο Καλάθης, δημιουργούν με τον Αγραβάνη μια τριάδα Ελλήνων παικτών, με παραστάσεις στο υψηλό επίπεδο ευρωπαϊκού μπάσκετ, που γνωρίζουν τι σημαίνει ντέρμπι «αιωνίων».

Ο Καλάθης προσφέρει κι άλλα πράγματα, καθώς απελευθερώνει μια θέση περιφερειακού, ώστε να μπορεί να αποκτηθεί ξένος αλλού. Επειδή είναι ψηλό γκαρντ, μπορεί να παίξει μαζί (ή να αλληλοσυμπληρωθούν) με τον Λι, που μοιάζει να είναι ο μοναδικός… survivor της φετινής σεζόν. Ο Παναθηναϊκός, βεβαίως, θα αφεθεί στα χέρια του Λάσο, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί περιφερειακοί παίκτες, με γνώση της Ευρωλίγκας κι αυτοδιάθεση να παίξουν για την ομάδα.

Ενδεχόμενο δίδυμο Καλάθη – Λι στη θέση «1», σηματοδοτεί επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Ο Παναθηναϊκός, όσο μεγάλους παίκτες κι αν είχε, ξεκινούσε από την άμυνα κι οι δυο (όπως κι ο Αγραβάνης) βγάζουν ενέργεια, πιέζουν, προσφέρουν πολυεπίπεδα, χωρίς κατ’ ανάγκη να εξαρτούνται από το σκοράρισμα.

Πηγή: ebasket.gr