25 χρόνια ζούσαν αλλού…

Διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός για τη διαιτησία. Θεωρεί ως τη μεγαλύτερη αλλοίωση το φετινό πρωτάθλημα. Πιστεύει πως η φάση του γκολ οφσάιντ-φάουλ που υπάρχουν, ήταν καθαρή. Τίποτα απ’ όσα αναφέραμε δε μας φαίνεται περίεργο. Φυσιολογική εξέλιξη. Το αντίθετο θα ήταν έκπληξη. Να ασχοληθεί ο Ολυμπιακός με το ματς απ’ τη στιγμή που δε νίκησε.

Σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος ακούμε πως η… κυβέρνηση σπρώχνει τον Παναθηναϊκό, κερδίζει συνεχώς πέναλτι ανεξάρτητα απ’ το αν είναι ή όχι, πως έχει συντελεστεί σε δικά του ματς η μεγαλύτερη αδικία όλων των εποχών. Μη σας παραξενεύει κάτι, ειδικά μετά από ένα ματς που μετατρέπει τον Ολυμπιακό σε αουτσάιντερ για τη «μάχη» του τίτλου. Γιατί φαντάζει υπερβολικά δύσκολο γι’ αυτόν να κατορθώσει να ξεπεράσει και τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ.

Κανένας λόγος να… χαλάμε τη ζαχαρένια μας, επειδή θέλει η πλευρά του Ολυμπιακού να πει τα δικά της. Μόνο αν είναι ταγμένος με οποιοδήποτε τρόπο, θα εντοπίσεις δίκιο στις φωνές για αδικία στο ντέρμπι αυτό. Τα υπόλοιπα είναι απλά κουβέντες για να γεμίζουν κείμενα, ραδιοφωνική ώρα και να «τσιμπάει» ο κόσμος προκειμένου να έχει να ασχολείται ο καθένας.

Σε αυτό το χορό, το μεγαλύτερο λάθος που θα έχει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να εμπλακεί. Το τραγούδι έλεγε «Άσε τον τρελό στην τρέλα του». Προφανώς οι άνθρωποι δεν είναι τρελοί, αλλά ας τους αφήσουν στη… δουλειά τους. Ούτε θα κερδίσει κάτι το Τριφύλλι, ούτε θα τους κάνει να πουν «τελικά έχετε δίκιο» στο τέλος της ημέρας. Οπότε; Ας μείνουμε στην… καμπούρα μας.

Γιατί υπάρχει κι αυτή και δεν πρέπει να «θολώσουμε» χάνοντας την επαφή μαζί της. Ήταν κακός ο Παναθηναϊκός. Η ισοπαλία ως αποτέλεσμα, τον κολακεύει. Είχε τα ατού του, αυτούς που υποτίθεται θα τον οδηγούσαν, σε κακή βραδιά. Ανασταλτικά δεν πατάει καθόλου καλά η ομάδα δυστυχώς. Αν τώρα δεν μπήκαν τα γκολ, σε άλλα ματς θα μπουν. Οπότε πάλι χαμένος θα βγεις αν συνεχίσεις να έχεις αυτή την εικόνα και κυρίως αυτή τη νοοτροπία.

Το χειρότερο όλων είναι πως ο Ολυμπιακός έδειχνε να θέλει περισσότερο το ματς. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο σε αυτή τη σεζόν, για μια ομάδα που έχει τόσα χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα. Ας ελπίσουμε να μην είναι εκεί ακριβώς το πρόβλημα. Δηλαδή στο «λύγισμα» των ποδιών απ’ την πίεση του στόχου. Γιατί ως ομάδα ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος. Αλλά ως μονάδες, ποιότητα και προσωπικότητα, ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος. Στοιχείο που πρέπει να το δουν οι Πράσινοι γιατί μετά από τόσες μεταγραφικές περιόδους συνεχίζει να υφίσταται σε αυτό το βαθμό.

Προφανώς και διορθώνεται το πράγμα. Αν δούμε την εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός στην έδρα της ΑΕΚ που έχασε, σε σχέση με αυτή στην έδρα του Ολυμπιακού που δεν έχασε, δεν υπάρχει καμία σχέση. Κι όμως βαθμό πήρες εκεί που ήσουν το λιγότερο κακός.

Απ’ την άλλη, δεν είναι και νόμος πως θα παρουσιάζεσαι έτσι στα ντέρμπι από εδώ και πέρα. Η ιστορία έχει δείξει πως ουσιαστικά σε κάθε πρωτάθλημα ο πρώτος κάνει μια τέτοια εμφάνιση. Αλλά παίρνει αποτέλεσμα. Θυμηθείτε το 2013-14 το ματς της Λεωφόρου που νίκησε ο Ολυμπιακός στο τέλος, ενώ είχε χάσει την μπάλα στο 90λεπτο. Θυμηθείτε τον ΠΑΟΚ που πήρε πρωτάθλημα και νίκησε στην έδρα του Ολυμπιακού με ένα αυτογκόλ κι ενώ σφύριζαν τα δοκάρια του για 90 λεπτά. Θυμηθείτε τον περσινό Ολυμπιακό στη Λεωφόρο που έκανε ένα σουτ σε όλο το ματς.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε. Αλλά το καμπανάκι πρέπει να το ακούσει… στερεοφωνικά. Διαφορετικά θα έχει μεγάλα προβλήματα στα πλέι οφ. Στα ματς με τους τρεις άλλους της κορυφής, το Τριφύλλι πλέον μετρά έξι παιχνίδια χωρίς νίκη σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Αν δεν το αλλάξουν οι Πράσινοι, απλά θα χάσουν κάθε στόχο μέχρι το τέλος της σεζόν.

Κατά τα άλλα, να δούμε πως θα τελειώσει η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, πως θα μπουν οι ομάδες στα πλέι οφ. Γιατί είναι διαφορετικό να ξέρουν οι πάντες πως πρέπει να σε νικήσουν δύο φορές για να σε «καβατζάρουν» κι αλλιώς να κυνηγάς εσύ. Έχουμε δρόμο ακόμη. Ένα ντέρμπι ΑΕΚ-Ολυμπιακού κι ένα ματς που η Ένωση θεωρεί… σκάνδαλο αν το παίξει στον αγωνιστικό χώρο. Όπως το βλέπει κανείς, δικαίωμά του.

Το παν είναι ο Παναθηναϊκός να αντιληφθεί τι πρέπει να αλλάξει. Ο κάθε παίκτης ξεχωριστά και συνολικά η ομάδα. Τα ατομικά λάθη που είδαμε στο Φάληρο, δεν είναι ζήτημα ανικανότητας αγωνιστικής. Είναι καθαρά απροσεξία, έλλειψη συγκέντρωσης. Όπως και η εικόνα του Μπερνάρ, σαφώς είναι υπερβολικά καλύτερη απ’ αυτό που έδειξε με τον Ολυμπιακό. Τον αναφέρουμε όχι επειδή χρειάζεται… παρατήρηση, απλά επειδή είναι το κορυφαίο παράδειγμα παίκτη που αν σου δώσει το μισό απ’ αυτά που ξέρει και μπορεί, σου αλλάζει τις ισορροπίες.

Υ.Γ. «Το πιο ξεφτιλισμένο και αλλοιωμένο πρωτάθλημα». 25 χρόνια θα ζούσαν αλλού…