Μόνο υπόκλιση στο ΗΘΟΣ ΣΟΥ!

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι αξίζει να βγει πρωταθλητής με τον Παναθηναϊκό που εκείνος δημιούργησε, κάποιοι άλλοι να λένε «δεύτερος και πολύ του είναι».

Με δυο λόγια: στο ποδοσφαιρικό κομμάτι ο καθένας μπορεί-δικαιούται να έχει την άποψή του. Αν την στηρίζει με επιχειρήματα, έχει καλώς, διαφορά είναι απλά εμμονικός, άδικος ή οπαδικά επηρεασμένος.

Όπως κι αν έχει πάντως, από τον προπονητή Ιβάν Γιοβάνοβιτς ουδείς δικαιούται να «στερεί» όσα ο ίδιος έχει δημιουργήσει –και φαίνονται στο γεγονός ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ξαναγέμισαν το γήπεδο αλλά και τις καρδιές τους με ελπίδα για την ομάδα τους. Ουδείς επίσης, πρέπει να έχει την απαίτηση να μην του ασκείται κριτική. Ποδοσφαιρική κριτική με επιχειρήματα.

ΟΛΑΑΑ αυτά όμως είναι δευτερευούσης σημασίας μπροστά στον ΑΝΘΡΩΠΟ Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ένα χαρακτήρα που μοιάζει «ξένος» με την απόλυτη τρέλα του ελληνικού ποδοσφαίρου (ευτυχώς υπάρχει και ο Ματίας Αλμέιδα με τη δική του συμπεριφορά-κόσμημα στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή στη συνέντευξη Τύπου όταν ρωτήθηκε για τη διαιτησία).

Σα «σπάνιο είδος», το οποίο φεγγοβολάει ΗΘΟΣ! Και δικαίως γεμίζει περηφάνια τον σύλλογο στον οποίο εργάζεται και τους οπαδούς που τον πιστεύουν.

Έβλεπα και ξανάβλεπα τη συνέντευξη Τύπου στο «Γ. Καραϊσκάκης» και την… περιβόητη ερώτηση που του έγινε. Καταρχάς είμαι της άποψης ότι δημοσιογραφικά ο καθένας μπορεί να ρωτήσει τα πάντα, αρκεί να ξέρει και να έχει τον τρόπο. Το ίδιο ακριβώς νόημα μπορεί να έχει μια κόσμια ερώτηση με μια προβοκατόρικη ερώτηση.

Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου. Οι δημοσιογραφικές ερωτήσεις, οι δημοσιογράφοι με ή χωρίς εισαγωγικά, όλοι κρινόμαστε. Όπως κρίνεται κάθε εργαζόμενος. Και όλοι μπορεί να κάνουμε λάθος κάποια φορά. Το θέμα είναι η πρόθεση… Και η πορεία του καθενός.

Με ενδιαφέρει να σταθώ στον τρόπο που απάντησε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην ερώτηση που δέχτηκε. Δεν σήκωσε καν τον τόνο της φωνής του. Ενοχλήθηκε, προσβλήθηκε, αλλά δεν αλλοίωσε στιγμή το ήθος που τον διακρίνει. Ήταν το ίδιο σοβαρός, ήρεμος, ευγενικός. Ήταν ΚΥΡΙΟΣ!

Το «μην υποτιμάτε την ομάδα μου» θα μπορούσε να του βγει με υψηλή ένταση, με φωνή, με τσατίλα, με σκληρά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο. Δεν θα ήταν όμως ο Γιοβάνοβιτς.

Παρέμεινε ευγενής, απάντησε με τα ποδοσφαιρικά επιχειρήματά του –«Το πρωτάθλημα δεν είναι μόνο τα ντέρμπι ανάμεσα στις δύο ομάδες, αλλά 24 αγωνιστικές έως σήμερα» -«Όταν ήμασταν 12 βαθμούς μπροστά δεν μου κάνατε τέτοιες ερωτήσεις»-, δεν υποτίμησε, δεν λοιδόρησε, δεν σηκώθηκε να φύγει από τη συνέντευξη Τύπου. Σεβάστηκε το χώρο και τους ανθρώπους. Σεβάστηκε το ρόλο του. Σεβάστηκε τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Σεβάστηκε ένα πρωτάθλημα το οποίο ελάχιστοι σέβονται.

Σεβάστηκε πάνω απ΄όλα αυτό που εκείνος πρεσβεύει. Με ΗΘΟΣ αξιομνημόνευτο.

Κάποιοι λένε ότι «Δεν μας αξίζει ο Γιοβάνοβιτς σε τούτο το ποδόσφαιρο». Λάθος. Μόνο με αρκετούς Γιοβάνοβιτς και τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να πάει καλύτερα το ποδόσφαιρό μας.

Τα «μικρά» είναι αν καθυστερεί –που καθυστερεί!- να κάνει τις μεταγραφές, εάν έκανε σωστά κάποια αλλαγή ή όχι, εάν στην τελική θα πάρει το πρωτάθλημα ή θα βγει δεύτερος.

Τα «μεγάλα» όμως είναι αυτό το ΣΠΑΝΙΟ ΗΘΟΣ του ανδρός. Σε ένα χώρο που αρκετοί προσπαθούν να βγάλουν «τρελούς» αρκετούς, που δεν σέβονται ούτε όσα έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει με τον ιδρώτα και την καριέρα τους (αυτό ας το κρατήσετε, θα το αναλύσουμε τις επόμενες ημέρες), ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν «κλαίγεται», δεν ψάχνει δικαιολογίες, δεν κοροϊδεύει, δεν προσβάλλει. Είναι ΚΥΡΙΟΣ.

Τον ευχαριστούμε γι αυτό που προσφέρει με τον χαρακτήρα του. Εμείς θα συνεχίσουμε να του ασκούμε ποδοσφαιρική κριτική και ταυτόχρονα να του βγάζουμε το καπέλο γιατί είναι ένας άνθρωπος με αρχές, σοβαρότητα και ήθος.

Πηγή: sdna.gr