Η συζήτηση για τον Παναθηναϊκό αρχίζει και τελειώνει στα χαφ.
Ασφαλώς υπάρχουν κι άλλες αδυναμίες σε όλους τους χώρους, όμως το έλλειμμα ποιότητας και ποσότητας στον άξονα κάνει ανυπόφορα για τον Παναθηναϊκό παιχνίδια υψηλού ανταγωνισμού, αγώνες που το επίπεδο του αντιπάλου δημιουργεί έντονη πίεση στην αρχική ανάπτυξη.
Αυτή είναι η βάση του προβλήματος, ο λόγος που ο Παναθηναϊκός υπέφερε στα τρία παιχνίδια σε μία εβδομάδα με τον ΠΑΟΚ, στα δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και έμεινε σε πολύ χαμηλά μέτρα στο ντέρμπι της OPAP Arena.
Το μεγάλο λάθος έγινε το καλοκαίρι και το γήπεδο δείχνει πως ότι δεν διορθώθηκε τον Ιανουάριο θα του στερήσει το πρωτάθλημα.
Ο Παναθηναϊκός σε σχέση με την ομάδα που στα playoffs έκανε ένα εύκολο διπλό στο Καραϊσκάκης, δεν έχει στο ρόστερ του τέσσερα χαφ.
Λογικά δεν ανανέωσε τον Μαουρίτσιο γιατί τα καλά του ποδοσφαιρικά χρόνια ανήκαν στο παρελθόν και το επίπεδο της ομάδας έπρεπε να ανέβει.
Ο ποδοσφαιριστής που του λείπει
Σε αυτήν την λογική όμως πάρθηκε κι η βιαστική απόφαση να μην ανανεωθεί ούτε το συμβόλαιο του Βιγιαφάνιες.
Είναι ξεκάθαρο σήμερα πως όχι μόνο δεν αποκτήθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν αποκτήθηκε κανένας που να κάνει τη δική του δουλειά.
Ο Αργεντίνος έδινε λύση στο νο1 πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός στα μεγάλα παιχνίδια. Ήταν ο ποδοσφαιριστής που βοηθούσε την πρώτη γραμμή άμυνας, να ακουμπήσει κάπου την μπάλα.
Δεν υπάρχει δηλαδή, ποδοσφαιριστής να μπορεί να ζητά την μπάλα με πρόσωπο στον συμπαίκτη του και με πλάτη στην αντίπαλη εστία, με ικανότητα να προσφέρει ένα μαξιλάρι και να επιτρέψει στον Παναθηναϊκό να ξεδιπλωθεί.
Στην πίεση δηλαδή, που δέχονται οι μεσοαμυντικοί δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να υποδεχθεί την μπάλα και να τους ελευθερώσει. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Καραϊσκάκης, αλλά και στα υπόλοιπα ανάλογα παιχνίδια.
Ο Εμβιλά κατάπιε ξανά τον Μπερνάρ
Στο Καραϊσκάκης ο Παναθηναϊκός άρχισε με δύο 6άρια, τον Μπερνάρ μπροστά και δύο καθαρά εξτρέμ. Η αμυντική τετράδα και τα δύο 6άρια έψαχναν έναν ποδοσφαιριστή που να μπορεί να κάνει αυτήν την δουλειά.
Στην πράξη χρειαζόντουσαν μεγάλο παιχνίδι από τον Μπερνάρ, προκειμένου να καλύψει και το στοιχείο που από την θέση 8 δεν μπορεί να προσφέρει ο Κουρμπέλης, ο οποίος παίζει μία θέση πιο πάνω από αυτήν που είναι η φυσική του.
Τον Μπερνάρ όμως, ο Εμβιλά δεν τον βλέπει. Tον “κατάπιε” από το ξεκίνημα του παιχνιδιού και έγινε κατανοητό πως αυτή η μάχη είναι χαμένη.
Το γεγονός πως έπρεπε να φθάσουμε στο 89ο λεπτό για να αντικατασταθεί ένας ποδοσφαιριστής που είχε πλήρως εξουδετερωθεί από τον αντίπαλο και είχε χαθεί μία κομβική μάχη για τον Παναθηναϊκό δείχνει και το πραγματικό πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν χαφ. Δεν είναι μόνο το κενό του Βιγιαφάνιες που δεν καλύφθηκε. Δεν υπάρχει καν ποδοσφαιριστής με το κάθετο παίξιμο του Αλεξανδρόπουλου, με την ικανότητα να πάρει την μπάλα από χαμηλά μέτρα και να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα παίζοντας κάθετο ποδόσφαιρο. Ακολούθησε και το φιάσκο με τον Γκατσίνοβιτς, ποδοσφαιριστής που έδινε λύσεις σε πολλούς χώρους.
Στην πράξη έφυγαν ποδοσφαιριστές και ήρθαν μόλις δύο: ο υπερβολικά διαφημισμένος στο ξεκίνημα της σεζόν Τσέριν και ο Μπερνάρ, που παίζει την θέση δέκα και σε ολόκληρη την σεζόν έχει πετύχει ένα γκολ και έχει δώσει τέσσερις ασίστ.
Μιλάμε για απίστευτα χαμηλά νούμερα για ποδοσφαιριστή που παίζει επιτελικός χαφ σε ομάδα που θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα στα χαφ είναι πολύ μεγάλο και θα πρέπει να γίνει κάτι που δεν μπορεί να υπολογιστεί σήμερα, για να καταφέρει σε ένα πρωτάθλημα 10 αγωνιστικών με έξι ντέρμπι ανάμεσα στους τρεις διεκδικητές του τίτλου να μην επηρεάσει.
Στο Καραϊσκάκης πάντως δεν ήταν το μόνο που δεν πήγε καλά, απλά αυτό το πρόβλημα στερούσε την δυνατότητα στον Παναθηναϊκό να είναι πραγματικά ανταγωνιστικός.
Comments