Επιτέλους ξανά στην Λεωφόρο!

Το Μουντιάλ τελειώνει και τα επίσημα παιχνίδια αρχίζουν. Επιτέλους θα δούμε και πάλι Παναθηναϊκό, που τόσο μας έλειψε εδώ και ένα μήνα. Το τελευταίο παιχνίδι της ομάδας μπροστά στον κόσμο της ήταν στις 13 Νοεμβρίου, όταν νίκησε με 2-0 τον Ατρόμητο και διατήρησε το +8 και το +12 στο πρωτάθλημα. Τώρα το πρώτο επίσημο παιχνίδι είναι για το κύπελλο και αντίπαλος είναι ο Βόλος όπως και πέρυσι.

Την περασμένη σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει τον Βόλο με 2-1 στην Λεωφόρο είχε φέρει 0-0 στον Βόλο και είχε προκριθεί. Φέτος το εκτός έδρας γκολ δεν μετράει, αλλά η ομάδα έχει ανάγκη να μπει στις υποχρεώσεις του χειμώνα με νίκη. Και μία νίκη που θα δώσει τη δυνατότητα στον Γιοβάνοβιτς στην ρεβάνς του Βόλου να ξεκουράσει βασικούς διότι θα είναι τότε σε πλήρη εξέλιξη το πρωτάθλημα και θα είναι η ρεβάνς ανάμεσα στα εκτός έδρας παιχνίδια με την ΑΕΚ και τον ΠΑΣ Γιάννενα.

Η ομάδα πρέπει αύριο να παρουσιαστεί όπως ήταν και πριν την διακοπή. Και η Λεωφόρος, όμως, πρέπει να έχει την ίδια εικόνα όπως ήταν πριν την διακοπή. Να σπρώξει ο κόσμος με την φωνή του την ομάδα σε μία ακόμα νίκη, που θα την βοηθήσει να περάσει στην επόμενη φάση του κυπέλλου, που θα αντιμετωπίσει μάλλον τον ΠΑΟΚ.

32 ημέρες είναι πολλές χωρίς Παναθηναϊκό και ήρθε η ώρα να δούμε την ομάδα, να χαρούμε την μπάλα που παίζει η ομάδα του Γιοβάνοβιτς, του καλύτερου προπονητή της περασμένης σεζόν στην Σούπερ Λίγκα, όπως αποφάσισαν οι ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων.

Η ομάδα πρέπει να μπει δυνατά από το πρώτο λεπτό, να πιέσει να ψάξει ένα γρήγορο γκολ και στη συνέχεια να κοιτάξει να πάρει μία νίκη, που θα την βοηθήσει να έχει εξασφαλίσει κατά μεγάλο ποσοστό την πρόκριση. Ο Βόλος είναι μία πολύ καλή ομάδα και πιστεύω, ότι αύριο θα παίξει πιο κλειστά, διότι όταν πίεσε ψηλά στον Βόλο δέχθηκε πέντε γκολ.

Με τις απουσίες του Αϊτόρ και του Τρουιγιέ έμαθε να ζει πριν την διακοπή ο Παναθηναϊκός, τώρα θα μάθει να ζει και χωρίς τον Γκάνεα. Είναι τρεις πολύ μεγάλες ατυχίες, που πεισμώνουν την ομάδα και κάνει αναγκαία την ενίσχυση το συντομότερο δυνατό. Και απ’ όσο ξέρω προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η ομάδα, για να πάρει εξτρέμ, χαφ και αριστερό μπακ.

*Ενα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας έφυγε μαζί με τον Γιάννη Διακογιάννη. Ο κορυφαίος όλων, ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάμε πολλά όλοι οι δημοσιογράφοι και όχι μόνο μας βλέπει πλέον από ψηλά. «Πως μας ενώνει και πως μας δονεί» τραγούδησε ο Κηλαηδόνης και πολλά παιδιά από μικρά ήθελαν να γίνουν δημοσιογράφοι για να μοιάσουν στον Γιάννη Διακογιάννη. Κανείς δεν τον έφτασε και κανείς δεν πρόκειται να τον φτάσει. Συλλυπητήρια στους οικείους του. Και κάτι ακόμα. Ένα μεγάλο μπράβο στον Σωτήρη Κωσταβάρα για τον τρόπο που επέλεξε να τιμήσει τη μνήμη του Γιάννη Διακογιάννη, μέσω του ΑΝΤ1, στην αρχή του ημιτελικού της Αργεντινής με την Κροατία.

Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο GoogleNews στο Facebook στο Twitter στο Instagram