By Ο Γιάννης Καλμαζίδης είναι μια ιδιαίτερη φιγούρα του ελληνικού βόλεϊ. Η μεθοδικότητα του, η εργατικότητα αλλά και ο χαρακτήρας του τον έχουν κάνει αγαπητό σε όποια ομάδα και αν πέρασε. Μπορεί το πρώτο παιχνίδι του Ελληνοσουηδού στον πάγκο του τριφυλλιού να ήταν βατό αλλά οι αρχές του αρχίζουν να περνάνε στην ομάδα και η συνέχεια αναμένεται πολύ ενδιαφέρουσα.
Η αλήθεια είναι πως σε ένα τέτοιο παιχνίδι είναι δύσκολο να βγούνε πλούσια συμπεράσματα. Ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ηλυσιακό ήταν σοβαρός και έκανε όλα όσα έπρεπε ώστε να μην πέσει θύμα έκπληξης. Το τρίτο σετ περιείχε κάποια χαλάρωση αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό να στερήσει από το τριφύλλι κάποιο σετ και κατ’ επέκταση κάποια πιθανότητα για χαμένο βαθμό.
Οι πράσινες παίρνουν μεγάλη βοήθεια από τις δύο κεντρικές τους και αυτό είναι ένα σημαντικό δεδομένο ειδικά όταν η ομάδα βγάζει καλές υποδοχές και ψάχνει γρήγορους πόντους χωρίς να φτάνει σε μεγάλα και κοπιαστικά ράλι. Η Μέντιτς είναι μια κεντρικός με μεγάλη ικανότητα στο τελείωμα των φάσεων και επιπλέον έβαλε μεγάλη πίεση από το σερβίς της. Η Χατζηευστρατιάδου, με τη σειρά της, έδειξε όλες τις αρετές της, τον πρώτο χρόνο, το σερβίς και το μπλοκ, αποδεικνύοντας πως ποτέ δεν έπαψε να διαθέτει υψηλό ταβάνι. Η Παπαφωτίου είναι μια πασαδόρος που έχει την άνεση να παίξει σε γρήγορο ρυθμό, να αξιοποιήσει τις κεντρικές και να πάρει το μέγιστο από αυτές όποτε κρίνει πως είναι ωφέλιμο.
Ο Καλμαζίδης έχει ένα σημαντικό προνόμιο. Διαθέτει στην νέα του ομάδα μονάδες με προσωπικότητα και μεγάλη εμπειρία. Δεν είναι μόνο η πανέξυπνη Παπαφωτίου αλλά και η Μάρετ Γκρόθες που μπορεί να δώσει στον Παναθηναϊκό πολύτιμες βοήθειες. Η Ολλανδέζα δεν έχει… πατήσει γκάζι επιθετικά φέτος αλλά το γεγονός ότι για ένα ακόμα παιχνίδι έπιασε 90% στην υποδοχή αλλά και 80% άριστες υποδοχές είναι κάτι πολύ σημαντικό που διευκολύνει την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Και πέρυσι, είναι αλήθεια, πως η Γκρόθες δεν ήταν το βασικό επιθετικό όπλο του τριφυλλιού αλλά όταν ήρθε η ώρα για τα δύσκολα έβγαλε την εμπειρία και τις ικανότητές της αλλάζοντας τη ροή των αγώνων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι συγκριτικά με την έτερη ακραία αλλά και τη διαγώνια παίρνει τις λιγότερες επιθέσεις.
Επιθετικά η Ανάε αρχίζει να βγάζει όλο και περισσότερο τον καλό της εαυτό αλλά το βασικό είναι να φανεί όταν έρθουν τα ματς όπου η μπάλα θα καίει. Φυσικά, το ίδιο πρέπει να φανεί και με την Ανθούλη, η οποία έπιασε με σχετική άνεση τους 12 πόντους, πίεσε με καλά σερβίς την αντίπαλη υποδοχή αλλά ήταν εμφανές ότι δεν ήταν στο 100% των δυνατοτήτων της. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η συνύπαρξη της Ανθούλη με τον Καλμαζίδη καθώς ο κόουτς του Παναθηναϊκού είναι ένας εξαιρετικά ευφυής προπονητής που μπορεί να παίξει με το μυαλό των αθλητριών του και κυρίως με την Ανθούλη ανεβάζοντας την ακόμα περισσότερο και δίνοντάς της ακόμα περισσότερα κίνητρα. Η Ανθούλη έχει δουλέψει με αξιόλογους προπονητές στην πορεία της σε Άρη και Θέτιδα αλλά χρειάζεται έναν κόουτς με ισχυρή προσωπικότητα όπως ο Καλμαζίδης ώστε να κάνει ένα πιο ουσιαστικό και ηχηρό step up. Βέβαια, είναι μια αθλήτρια που δούλεψε και με τον Αμποντάνσα για ένα καλοκαίρι για λογαριασμό της εθνικής ομάδας και είδαμε σημαντική βελτίωση μετά από αυτό.
Είναι νωρίς για συμπεράσματα αλλά το νέο ξεκίνημα για τον Παναθηναϊκό ενδέχεται να απελευθερώσει τις αθλήτριες και να δημιουργήσει νέα κίνητρα. Αυτό συμβαίνει ούτως ή άλλως με κάθε αλλαγή προπονητή αλλά στην περίπτωση αυτή μιλάμε για έναν άνθρωπο που δε δημιουργεί εντάσεις στα αποδυτήρια, ξέρει πως να παρακινεί τους παίκτες του και κυρίως χαίρει σεβασμού. Ο Καλμαζίδης πέφτει απευθείας στα βαθιά, καθώς το παιχνίδι με τη Ναντ είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά αυτό που πηγάζει προς τα έξω είναι μια θετική αύρα και αισιοδοξία για κάτι καλό.
Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο GoogleNews στο Facebook στο Twitter στο Instagram
Comments