Δύσκολη η ζωή χωρίς τον Γουόλτερς

Ο Γουόλτερς μπορεί να μην είναι από τους τοπ γκαρντ στην διοργάνωση αλλά είναι ο πιο γνήσιος point guard στο ρόστερ

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν κλήθηκε να αντιμετωπίσει αυτήν την ομάδα χωρίς τον βασικό της playmaker, τον Γουόλτερς και τα μαύρα σύννεφα δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνιση τους πάνω από το ΟΑΚΑ. Ο Γουόλτερς μπορεί να μην είναι από τους τοπ γκαρντ στην διοργάνωση αλλά είναι ο πιο γνήσιος point guard στο ρόστερ, ο παίκτης που βάζει στις σωστές θέσεις τους συμπαίκτες του, που κοντρολάρει τον ρυθμό και φυσικά ο καλύτερος δημιουργός της ομάδας. Στην θέση του πήρε ο Λι, που έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και κάνει διαφορετικές δουλειές. Έτσι στο πρώτο ημίχρονο και στα πέντε λεπτά της 3ης περιόδου ο Παναθηναϊκός έπαιζε στον ρυθμό της Αρμάνι. Αργό τέμπο, λίγες κατοχές, άμυνα ταμπούρι από τους Ιταλούς που δεν σεβάστηκαν το περιφερειακό σουτ του Παναθηναϊκού και καλά έκαναν (7/26 τριπ.), δείχνοντας πολύ καλύτερη ομάδα από αυτό που πραγματικά είναι.

Ο Παναθηναϊκός απέναντι τους, είχε να παρατάξει μια ομάδας χωρίς φαντασία, ελάχιστη δημιουργία και πολύ hero ball του Μπέικον, που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο που ο Λι δεν είχε πάρει μπροστά, κρατούσε μόνος του τον Παναθηναϊκό με προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά. Από τα μέσα της 3ης περιόδου που ανέβηκε η ένταση στην πίεση στην μπάλα, άρχισε να μπαίνει η αμφιβολία στο μυαλό των Ιταλών. Όταν έχεις κάνει ένα αρνητικό σερί με 7 συνεχόμενες ήττες, λίγο να αρχίσεις να πιέζεσαι, τα βλέπεις όλα να περνάνε από το μυαλό σου. Οι «πράσινοι» αργά και μεθοδικά, ροκάνισαν την διαφορά για να ισοφαρίσουν τελικά στο τέλος του αγώνα. Ο Καμπαρό, έπαθε Τζαϊτέ και οι γηπεδούχοι κατάφεραν να πάνε έναν χαμένο παιχνίδι στην παράταση. Παρά την κούραση, η ψυχολογία ήταν συντριπτικά με το μέρος τους, η εξέδρα μπήκε δυναμικά στην εξίσωση και η κατάρρευση της Αρμάνι δεν άργησε να έρθει.