Η αντίδραση του Παναθηναϊκού απέναντι σε όσους τον πετροβολούν

Μουντιάλ έχουμε, ήρθε μέσα στη σεζόν και κάπως ξαφνική η διακοπή του πρωταθλήματος. Οπότε 1,5 μήνα πριν τη μεταγραφική περίοδο πρέπει να ασχολείσαι με τις μεταγραφές και να έχουμε αναλύσεις ασταμάτητες για τα μέχρι τώρα πεπραγμένα. Φτάνοντας πάντα στην ίδια διαπίστωση. Κοινός παρονομαστής των αναλύσεων, είναι η καταστροφή του Παναθηναϊκού και η ασταμάτητη πορεία των υπόλοιπων.

Λες και μια αόρατη δύναμη οδηγεί τους πάντες στην ίδια κατεύθυνση. Δικαίωμά τους, απλά δε σημαίνει πως πρέπει να εκληφθεί ως εμπεριστατωμένη η άποψη αυτή. Μάλλον επιθυμία εκφράζουν κι ευχή. Αν το καλοσκεφτούμε, ακυρώνουν και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Επειδή είναι κι αυτοί που… σκίζουν τα ρούχα τους για εύνοια του Παναθηναϊκού μέχρι τώρα. Δεν είναι δυνατόν να μας πείσουν πως περιμένουν 1-2 «στραβοπατήματα» του Παναθηναϊκού για να γυρίσει η κατάσταση, τη στιγμή που ξέρουν πως η συγκεκριμένη ομάδα «σπρώχνεται».

Η καθαρότητα των μέχρι τώρα κεκτημένων του Τριφυλλιού, αποδεικνύεται απ’ την ελπίδα που συνεχίζουν να έχουν οι υπόλοιποι. Αυτή που τους οδηγεί και σε εκπληκτικές διαπιστώσεις, του στυλ πως μόνο ο Παναθηναϊκός θα αποτυγχάνει, ενώ οι υπόλοιποι θα κάνουν μόνο νίκες. Θεωρώντας το και λογικό ως επιχείρημα.

Παράλληλα, μόνο ο Παναθηναϊκός θα «χαλάσει» μετά τη διακοπή, παρότι δεν έχει διεθνείς και περιμένει 2 σημαντικές μεταγραφές σε επίπεδο ρόλου στο ρόστερ. Την ίδια ώρα η ΑΕΚ έχει πέντε διεθνείς κι έχει ήδη μία προσθήκη (Φερνάντες) συν όποια ακόμη πραγματοποιήσει, ο Ολυμπιακός διώχνει-φέρνει αρκετούς και πάλι, ο ΠΑΟΚ θα δείξει αν και υπάρχει διάθεση για μεταγραφές κι εκεί. Έτσι αναφέρεται στα ρεπορτάζ τουλάχιστον, προφανώς και δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα κάνουν οι υπόλοιποι.

Στη… λούμπα, πέφτουν κι οι ίδιοι οι Παναθηναϊκοί αρκετές φορές. Παρότι η ομάδα τους είναι στο 12-1-0. Ο φορτωμένος από σημαντικά ματς Ιανουάριο, λογικό να εξιτάρει. Με τις διαφορές που έχει αποκτήσει το Τριφύλλι, αν κατορθώσει έστω να διατηρήσει την τωρινή του απόσταση απ’ τους διώκτες, η προφανής σκέψη είναι πως θα «καθαρίσει» σε μεγάλο βαθμό το δρόμο του προς τον τίτλο. Κάτι που προφανώς δεν ισχύει. Η σεζόν τελειώνει τον Μάιο. Καμία μα καμία αναμέτρηση δεν είναι εύκολη. Χωρίς να το λέμε ως φράση κλισέ. Απ’ τη στιγμή που με αυτή τη νοοτροπία έχει προχωρήσει η ομάδα, αυτή ακριβώς πρέπει να διατηρήσουμε όλοι. Τόσο απλά.

Απ’ την άλλη, υπάρχει η βεβαιότητα πως αν χαθεί ένα παιχνίδι, τελείωσε, οι Πράσινοι ως εδώ ήταν, θα καταρρεύσουν. Δε θα πούμε όχι, είναι μια δοκιμασία ο Ιανουάριος. Κάθε εβδομάδα του θα «σβήνονται» ματς που αποτελούν σημαντικά εμπόδια όμως. Για τους υπόλοιπους τα συγκεκριμένα εμπόδια θα είναι μπροστά τους.

Το θετικό του Γενάρη, έχει να κάνει με την ψυχολογία. Επειδή επικοινωνιακά βιώνει το Τριφύλλι την απόλυτη εχθρική αντιμετώπιση, αντιμετωπίζοντας αμέτρητα… κοράκια που περιμένουν πάνω απ’ το κεφάλι του να πάθει τη ζημιά. Άρα μια ισοπαλία ή μια ήττα, θα τη γιγαντώσουν. Για να δημιουργήσουν έξτρα πρόβλημα. Οι συνεχείς αγώνες, απαίτησης και υψηλής επικινδυνότητας, δίνουν τη δυνατότητα γρηγορότερης διαχείρισης συναισθημάτων. Κοινώς, ούτε θα κλάψεις αν χάσεις το ματς με τον ΠΑΟΚ, επειδή θα ακολουθεί «καπάκι» κι άλλο παιχνίδι εναντίον του με τεράστια σημασία. Είτε πρωτάθλημα είτε κύπελλο.

Τέλη Δεκέμβρη και αρχές Ιανουαρίου, αυτό κρίνεται ουσιαστικά. Το αν ο Παναθηναϊκός θα μείνει στο κύπελλο συνεχίζοντας μέχρι τέλους. Διότι αν περάσει Βόλο και μετά ΠΑΟΚ που προφανώς θα αποκλείσει την Καλαμάτα, δύσκολα θα απειληθεί στα ημιτελικά. Αν πάλι δεν το καταφέρει, υπάρχει το πρωτάθλημα.

Στόχος που δεν τελειώνει τον Ιανουάριο, αλλά τον Μάιο. Τότε ολοκληρώνεται η σεζόν. Η ομάδα έχει και την ικανότητα και τις βλέψεις για να κυνηγήσει όλους τους στόχους. Άτοπη και άκαιρη η σκέψη που διατυπώνεται από πολλούς, για να παρατήσει το κύπελλο. Τίποτα τέτοιο δε θα συμβεί είμαστε σίγουροι. Απ’ όσους αντιμετωπίζει, το Τριφύλλι είναι μακράν το πιο «διψασμένο» σωματείο. Γιατί και το μέγεθός του είναι τεράστιο που δεν μπορεί να νικήσει τη «δίψα» του με ένα κύπελλο ή ένα πρωτάθλημα αν αυτό έρθει με το καλό.

Στο πρώτο μισό ο Παναθηναϊκός «έχτισε». Στο δεύτερο μισό, πρέπει να συντηρήσει. Προσθέτοντας νέα «υλικά» εκεί που χρειάζεται. Καλό θα είναι να πρόκειται για ποιοτικές και έμπειρες προσθήκες. Ο Γιοβάνοβιτς θα αποφασίσει κι εμπιστοσύνη του έχουμε δεν συζητιέται καν αυτό. Ούτε χρειάζεται αδικαιολόγητη πίεση για να είναι οι παίκτες που θα αποκτηθούν στην Αθήνα 1ηΙανουαρίου.

Μέχρι τώρα βιώσαμε μεταγραφικές περιόδους με καθυστερήσεις, παίκτες που ήρθαν τελευταία στιγμή. Ένα μοτίβο που ψυχικά σε στέλνει στα… κάγκελα, όμως η αλήθεια είναι μία: Βγήκε στην ομάδα. Τόσο το πρώτο καλοκαίρι, όσο και τον Ιανουάριο με το δανεισμό Γκατσίνοβιτς, αλλά και πριν κάποιους μήνες. Οπότε και τώρα δεν πρέπει να δημιουργούμε μόνοι μας πιέσεις που δεν χρειάζονται.

Λες κι αυτοί που είναι στην ομάδα και κυρίως ο προπονητής, δεν ξέρει το πρόγραμμα ή ποιες ανάγκες υπάρχουν. Εμάς περιμένει να του το γράψουμε εδώ, ή στα social media.

Ξεσυνηθίσαμε κι εμείς οι ίδιοι τον πρωταθλητισμό, μέσω της κατρακύλας του Παναθηναϊκού τα προηγούμενα αρκετά χρόνια. Ας υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας κάθε τόσο, πως πρόκειται για… μαραθώνιο. Στον οποίο έχεις την υποχρέωση να κρατιέσαι σφιχτά όρθιος, επειδή όπως βλέπετε πολλοί… πετάνε πέτρες για να σε ρίξουν. Με κάθε τρόπο.

Στο συγκεκριμένο τομέα, οι διώκτες του Παναθηναϊκού είναι πιο έμπειροι, έχουν τη γνώση. Οπότε οι Πράσινοι πρέπει να δημιουργήσουν έναν κύκλο εμπιστοσύνης στην ομάδα τους. Μην επιτρέποντας κανέναν εξωτερικό παράγοντα να τον παραβιάσει. Μισή σεζόν μάθαμε μόνο στα εύκολα. Θα έρθουν και τα δύσκολα όμως. Εκεί χρειάζεται να ξέρει ο κάθε Παναθηναϊκός τι να κάνει.