By Ο τρόπος που επέλεξε ο προπονητής του Παναθηναϊκού για να επικρατήσει επί του Ατρομητου, όπως έκανε στην πλειονότητα των αγώνων στην Λεωφόρο.
Στη Λεωφόρο το ματς είχε φτάσει στο 80’ο λεπτό. Μέχρι εκεί ο Παναθηναϊκός δεν είχε καταφέρει να διασπάσει πολλές φορές την άμυνα του Ατρόμητου, και όσες φορές το είχε κατορθώσει δεν είχε φτάσει σε μια επιτυχημένη εκτέλεση. Το ματς ήταν στο 0-0, και ο Παναθηναϊκός, δηλαδή ο προπονητής, οι ποδοσφαιριστές και οι θεατές γνώριζαν ότι δεν είχε στον πάγκο των αναπληρωματικών κάποιο όπλο που δεν το είχε ρίξει στο τερέν. Όλοι όμως, σαν να ήταν συντονισμένοι και συνεννοημένοι, έκαναν υπομονή. Υπομονή που ξεκινούσε από την πλειονότητα των θεατών στην Λεωφόρο και, ως συνήθως, από την θετική στάση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος ενθάρρυνε τους ποδοσφαιριστές δίχως να μεταδίδει άγχος. Με την ίδια υπομονή διαχειρίζονταν και οι ποδοσφαιριστές τα συναισθήματά τους. Συνέχιζαν αυτό το αδιάκοπο passing game με την πολύ υψηλή ακρίβεια (ολοκλήρωσαν το ματς με 88,75% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις). Αυτό το passing game ήταν ο τρόπος τους για να κουράσουν στο μυαλό και τα πόδια την αντίπαλη άμυνα, την οποία διαρκώς προσπαθούσαν να μετατοπίζουν σε αναζήτηση χώρου για να επιτεθούν, αλλά και για να εμποδίσουν τον Ατρόμητο που ήθελε να γίνει απειλητικός για την εστία του Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Αφήνοντάς του μόνο το 25% κατοχής της μπάλας, οι Πράσινοι επέτρεψαν στον Ατρόμητο να κάνει μόνο 11 οργανωμένες επιθέσεις – τις λιγότερες που έχει κάνει σε παιχνίδι. Και ναι, προφανώς έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ο Ατρόμητος έμεινε από το 35’ με παίκτη λιγότερο. Ακόμη όμως και στο διάστημα που έπαιζε με 11 είχε το ίδιο μικρό ποσοστό κατοχής της μπάλας (23.7%) και είχε καταφέρει να κάνει μόνο 3 οργανωμένες επιθέσεις, 1 αντεπίθεση και 1 τελική προσπάθεια – ένα σουτ εκτός περιοχής από τον Ροτάριου.
Αυτό το passing game είναι που προκάλεσε μια στιγμή αδυναμίας για την άμυνα του Ατρομητου. Σε μια επίθεση με 5 ποδοσφαιριστές εναντίον 7, ο Μπερνάρ ανέβασε τον ρυθμό οδηγώντας γρήγορα την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή. Εκεί βρέθηκαν 4 επιτιθέμενοι εναντίον 6 αμυνόμενων, και οι Πράσινοι ολοκλήρωσαν την επιθετική ανάπτυξη σε υψηλό ρυθμό. Βέρμπιτς, Μπερνάρ, Σπόραρ συνδέθηκαν και δημιούργησαν στον Ιωαννίδη την ευκαιρία να εκτελέσει κοιτάζοντας την εστία, έστω από το πλάι.
Στην πλειονότητά τους τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο, εξαιρουμένων των αγώνων με ΑΕΚ και Ολυμπιακό, είχαν παρόμοιο σενάριο. Διότι η ομάδα του Γιοβάνοβιτς διαχειρίστηκε με τον ίδιο τρόπο κάθε παιχνίδι στο οποίο δεν βρήκε νωρίς το γκολ. Με την μπάλα στα δικά της πόδια. Κάποιες φορές είχε παραπάνω φαντασία, όπως σχολίασε το βράδυ της Κυριακής ο Γιοβάνοβιτς, και έβρισκε έτσι τη λύση. Κάθε φορά όμως είχε την υπομονή που έδειξε και απέναντι στον Ατρόμητο. Την υπομονή μιας ομάδας που προσπαθεί να λειτουργεί στα ματς εφαρμόζοντας το πλάνο της, με την μπάλα στα δικά της πόδια, χωρίς να επηρεάζεται από τον εκνευρισμό της ανάγκης να ανοίξει το σκορ για να φτάσει στη νίκη.
Αυτό της Κυριακής ήταν ακόμη ένα δείγμα της πιο ώριμης ομάδας στον α’ γύρο της Superleague. Ο Παναθηναϊκός είχε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα από την αρχή του πρωταθλήματος, και δεν το έχασε ποτέ. Ούσα η ομάδα που βρίσκεται σε πιο προχωρημένο στάδιο συγκριτικά με τις ανταγωνίστριές της, ακούμπησε σε αυτή την ωριμότητα και επέμεινε να ψάχνει το γκολ σε κάθε παιχνίδι μέσα από το πλάνο της. Ο Γιοβάνοβιτς επέλεξε να μην αλλάξει το μοντέλο παιχνιδιού όταν έχασε τον Αϊτόρ και τον Παλάσιος, επειδή εκτίμησε ότι θα ήταν πιο εύκολο για τον Βέρμπιτς και τον Μπερνάρ να αλλάξουν αγωνιστική συμπεριφορά – σε σχέση με την ρουτίνα τους – παρά να προσπαθήσει ο Παναθηναϊκός να αλλάξει για να εκμεταλλευτεί το δικό τους στιλ παιχνιδιού, όπως εξήγησε σε μια συνέντευξή του στην CosmoteTV. Τα αποτελέσματα δικαίωσαν την επιλογή του προπονητή και ο Παναθηναϊκός έκλεισε τον πρώτο γύρο αυξάνοντας την διαφορά από τους διώκτες του.
πηγή: gazzetta.gr
Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο GoogleNews στο Facebook στο Twitter στο Instagram
Comments