H μεταγραφική στροφή του Παναθηναϊκού και μία ακόμη κίνηση, που είναι να γίνει
Το μεσημέρι της Τετάρτης, που μας πέρασε, ο Τζέικ Λέιμαν είχε φτάσει μία ανάσα από τον Παναθηναϊκό και μάλιστα είχε ενημερώσει τους Μπόστον Σέλτικς (από τους οποίους είχε «κοπεί» λίγο πιο πριν) ότι θα πάει στην Ελλάδα και ως εκ τούτου δεν θα ενισχύσει την ομάδα τους στο θυγατρικό πρωτάθλημα του ΝΒΑ. Οι Σέλτικς είχαν πει στον Λέιμαν «πήγαινε στην G-League και βλέπουμε». Ο Αμερικάνος, όμως, δεν ήθελε κάτι τέτοιο και προτίμησε τον Παναθηναϊκό.
Ελα, όμως, που υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Ξενοδόχος στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο ίδιος ο Παναθηναϊκός και πιο συγκεκριμένα το «ναυάγιο», που εμφανίστηκε το βράδυ της Τετάρτης στο Βερολίνο. Αγάλματα να έβαζες να έπαιζαν, αποκλείεται να έχαναν με τόσο μεγάλη διαφορά από την κατά τα άλλα συμπαθητική Αλμπα.
Η ιστορία αυτή, όπως ήταν φυσικό, ταρακούνησε τον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Αν ήταν απλά μία κακή εμφάνιση, ίσως και να πέρναγε στο ντούκου. Ισως λέμε. Αλλά ανάλογη ιστορία είχε εμφανιστεί και στο Αλεξάνδρειο με τον Αρη και με τον Κολοσσό στο Σούπερ Καπ και με τον Ολυμπιακό στο δεύτερο ημίχρονο στην Ρόδο, οπότε κάτι έπρεπε να γίνει. Ο Λέιμαν είναι μία χαρά παίκτης, αλλά έπρεπε να γίνει κάτι πιο δραστικό. Να αποκτηθεί, δηλαδή, ένας παίκτης, που πέρα από αγωνιστικά στοιχεία, να τονώσει και τη σημασία της έντονης προσωπικότητας στην ομάδα.
Η αγορά πλέον έχει λύσεις μετά τα «κοψίματα» του ΝΒΑ, αλλά όχι και άφθονες. Και όχι λύσεις με το πακέτο του Ντουέιν Μπέικον. Το αγωνιστικό, όχι αυτό, που έχει να κάνει με την συμπεριφορά του έξω από τα παρκέ.
Τον άνθρωπο ούτε τον ξέρουμε, καλά να είναι πάντα, αυτό ευχόμαστε. Αλλά οι πληροφορίες, που είχαν συλλεχθεί για τον χαρακτήρα του, δεν ήταν καλές. Για αυτό δεν τον έπαιρνε τόσο καιρό ο Παναθηναϊκός, για αυτό δεν τον πήραν ένα σωρό ομάδες, που την ίδια ώρα εκτιμούσαν τα σπουδαία του αγωνιστικά προσόντα.
Οι «πράσινοι», όμως, άλλαξαν την κατεύθυνσή τους και έσπευσαν να τον αποκτήσουν. Ηθελαν άμεση λύση και την εξασφάλισαν. Κάνει κάτι παραβατικό ο Μπέικον; Βλέπει την πόρτα της εξόδου ή κάπως έτσι.
Προσοχή: και το ότι ο Αμερικάνος δεν ήταν στα πλάνα του Παναθηναϊκού, δεν το λέμε εμείς. Το είπε και ο ίδιος ο Ράντονιτς πριν από μερικές μέρες.
Αλλάζουν, όμως, τα πράγματα. Και σε τεράστιους οργανισμούς, όπως ο Παναθηναϊκός, αλλάζουν από ένα αποτέλεσμα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έβαλε για μία ακόμη φορά πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο Μπέικον παίρνει το αεροπλάνο για να έρθει στην Ελλάδα.
Ετσι όπως είναι η περιφέρεια του Παναθηναϊκού, μπασκετικά χρειαζόταν και με το παραπάνω ο Μπέικον ή τέλος πάντως ένας παίκτης, που να δίνει ουσιαστικά πράγματα στην επίθεση. Είτε με το σουτ του, είτε με το ένας εναντίον ενός. Οι υπάρχοντες γκαρντ του Παναθηναϊκού κάθε άλλο παρά αδιάφοροι αγωνιστικά είναι για τους αντιπάλους τους. Λείπει, όμως, ή μάλλον έλειπε εκείνος με την πολύ έντονη προσωπικότητα. Εκείνος, που θα ακουμπήσεις την μπάλα πάνω του και θα είσαι ήσυχος.
Δεν έχει σπουδαίους παίκτες η Μονακό; Εχει και παραέχει. Και Λόιντ και Οκόμπο και πάει λέγοντας. Στα πολύ δύσκολα, όμως, που πάει η μπάλα; Στον Μάικ Τζέιμς. Στα 2.600.000 ευρώ τον χρόνο. Εκεί πήγε και χθες και η Μονακό του το πηρέ το ματσάκι του πάρα πολύ ανταγωνιστικού Παναθηναϊκού.
Οι «πράσινοι» δεν είχαν, λοιπόν, έναν τέτοιο παίκτη. Τώρα, όμως, τον έχουν. Εννοείται ότι δεν πατάς ένα κουμπί και όλα θα γίνουν τέλεια. Εννοείται αυτό. Χρειάζεται δουλειά καθώς μάλιστα η ομάδα είναι καινούρια. Και γίνεται ακόμη πιο καινούρια τώρα, που μπαίνει ο Μπέικον και που επιστρέφει ο Ουόλτερς.
Αν έγιναν λάθη στον σχεδιασμό; Εννοείται. Το μαρτυρούν οι κινήσεις, που γίνονται ή ακόμη και αυτές, που δεν γίνονται. Τώρα, πάντως, το ρόστερ είναι πολύ πιο ανταγωνιστικό. Και με ένα «4άρι» τύπου Σίνγκλετον, ο Ντέγιαν Ράντονιτς θα χαμογελάει με δύο στόματα όχι με ένα.
Το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στη χρονιά μόνο καλό δεν είναι, αλλά το τέλος είναι εκείνο, που πάντα μετράει. Μένει να δούμε, λοιπόν, τη συνέχεια αλλά και το φινάλε των «πράσινων», για τους οποίους δεν μπορείς να μιλήσεις με σιγουριά (ειδικά από τώρα) καθώς βρίσκονται σε διαδικασία αναδόμησης με προσθήκες μάλιστα που δεν τις περίμενες όπως του Πονίτκα τον προηγούμενο μήνα και τώρα του Μπέικον.
Πως λέει κάθε λίγο και λιγάκι ένας φίλος μου; Η συνέχεια επί της οθόνης. Και η αλήθεια είναι ότι την περιμένουμε με ανυπομονησία.
Comments