Το «ξεφούσκωμα» του Παναθηναϊκού, δεν ήρθε. Ούτε καν απ’ τις κλωτσιές των αντιπάλων και τις «Φωτιές» που πήγαν να ανάψουν
Πριν το ματς είχαμε αναφέρει πως το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι να δείξει πως ξέρει να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις. Όπως αυτή που «στήθηκε» ολόκληρη την εβδομάδα πριν το ματς στη Λαμία. Με έναν διαιτητή που άκουγε διαρκώς πως οι «πράσινοι» ευνοούνται επειδή κερδίζουν πέναλτι, αντιπάλους που αντιμετώπισαν το ματς σαν τελικό Champions League και πολλές ΠΑΕ «γαντζωμένες» στην ελπίδα πως η Λαμία θα σταματήσει το απόλυτο.
Πριν μπούμε στον 21ο αιώνα, βιώναμε παιχνίδια που δεν είχαν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Σε λάσπες, σε ξερά γήπεδα. Φτάσαμε όμως στο 2022. Όπως όλοι οι τομείς της ζωής, έτσι και το άθλημα έχει εξελιχθεί υποτίθεται. Δυστυχώς αυτό που είδαμε είναι πως με μεθόδους άλλων εποχών, παλεύουν να σταματήσουν τον Παναθηναϊκό.
Κατανοούμε πως η αγωνία τους όσο περνά ο καιρός, μεγαλώνει. Διότι διαπιστώνουν πως αυτοί με τα Πράσινα, παρά τις απουσίες τους, παρά το κλίμα που δημιουργείται, παρά την αλαζονεία με την οποία αντιμετωπίζονται απ’ τους… διώκτες τους, δε χαμπαριάζουν. Νικούν στο ποδόσφαιρο, νικούν στο καράτε, νικούν στο κατς, νικούν όπου χρειαστεί.
Αυτή τη νίκη προφανώς και δεν μπορεί να τη χαρεί κανείς Παναθηναϊκός όσο θα έπρεπε. Γιατί είδε πέντε παίκτες του να τραυματίζονται. Ασθενοφόρα, νοσοκομεία και δυστυχώς το σοβαρό πρόβλημα του Τρουιγιέ. Η ΠΑΕ αναφέρθηκε σε ποδόσφαιρο που νίκησε την αλητεία. Καμιά φορά είναι ωραίο να διαπιστώνεις πως σε αυτή την τοξική Super League, αν χρειαστεί γίνεται και… αλήτης. Αλλά αλήτης μάγκας. Όποιο μέσο κι αν επιστρατεύσουν, όρθια και στα ίσια τους στέλνεις για τσάι.
Συγγνώμη αλλά ποδοσφαιρικές αναλύσεις δεν μπορούν να γίνουν σε αυτό το παιχνίδι. Η Λαμία ήθελε να παίξει δυναμικά, κάθε φάση στο όριο κι όπου βγάλει. Ο Παναθηναϊκός ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο, να δείξει την ποιότητά του και την πνευματική του ετοιμότητα για το στόχο. Το έκανε. Αποδεικνύοντας πως δεν είναι soft ομάδα.
Και κάτι ακόμη: Τελικά δε χρειάζεται πέναλτι για να σκοράρει. Τελικά νικά κι εκτός έδρας. Έχουμε το δικαίωμα να το αναφέρουμε φανταζόμαστε, επειδή σε λίγο θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε με τις αναλύσεις περί… κορυφαίων ομάδων, που νικούν με μπάλα και όχι με πέναλτι. Και κυρίως, δεν κάνουν και πέναλτι τα οποία δε βλέπει κανείς.
Ας μην ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους όμως. Όχι λόγω αλαζονείας, Αυτά είναι δικά τους προνόμια. Σαφώς και ο Παναθηναϊκός σέβεται και υπολογίζει κάθε του αντίπαλο. Απλά αυτή τη στιγμή μπροστά του δεν έχει κανέναν. Άρα, κοιτά τον εαυτό του. Όσον άφησαν όρθιο μετά το ματς στη Λαμία τουλάχιστον. Πάλι καλά που δεν κλώτσησε κι ο Φέστα τον Γιοβάνοβιτς. Αμυντικός ήταν κι αυτός, το φοβηθήκαμε λίγο κατά τη διάρκεια του ματς.
Δεν ήταν απλά μια νίκη, ήταν ο εξευτελισμός μιας ρητορικής κραυγών ανούσιων που προηγήθηκε. Ο Παναθηναϊκός με την ανωτερότητά του, χωρίς καν να σκεφτεί τις απουσίες που και πάλι είχε, ανταπεξήλθε στις συνθήκες που του ετοίμασαν στη Λαμία. Χωρίς καν να αγχωθεί σε ποδοσφαιρικό επίπεδο.
Ο Φωτιάς άφησε το ξύλο ως επιλογή μορφής αγώνα. Η Λαμία το διάλεξε ως τρόπο αντιμετώπισης. Είπαμε, άλλη μέθοδο για να σταματήσουν τους Πράσινους ξέρουν πως δεν έχουν. Έλα όμως που κι αυτό δεν αρκεί τελικά.
Η 8η νίκη γίνεται ακόμη μεγαλύτερη επειδή είναι προφανές πως πολλοί πόνταραν στην αποτυχία στο συγκεκριμένο ματς. Όσο τα… όνειρά τους πέφτουν στο κενό, τόσο θα απογοητεύονται. Ο Παναθηναϊκός πρέπει απλά να συνεχίσει να διαχειρίζεται άψογα την κάθε αντί-ποδοσφαιρική εφεύρεση για την αντιμετώπισή του. Εδώ ο επόμενος αντίπαλός του, θυμήθηκε μία μέρα μετά τον δικό του αγώνα πως τον αδίκησαν. Μπορεί να έγινε, αλλά καταλαβαίνετε πως η αντίδραση οφείλεται στη δημιουργία κλίματος για το ματς που ακολουθεί.
Απλά κάθε εβδομάδα που περνά με αυτή την κατάσταση να διογκώνεται, ισχυροποιείται και το «δέσιμο» του Παναθηναϊκό. Ατσαλώνεται η ομάδα, συσπειρώνεται ο κόσμος και γίνεται ασπίδα γύρω της. Όσο προσπαθούν να σε κάνουν να στραβοπατήσεις, τόσο δυναμώσεις και τους δυσκολεύεις.
Οι Πράσινοι μην κοιτούν πίσω τους. Μπροστά. Τον επόμενο αντίπαλο. Δυστυχώς η νίκη αυτή άφησε σημάδια. Τραυματισμούς παικτών. Η μόνη πίκρα που μπορεί να υπάρξει αυτή τη στιγμή για τον Παναθηναϊκό. Μια ομάδα που πέρα από ποδοσφαιρικά πανέτοιμη και ανώτερη, είναι σαφές πως είναι απόλυτα «ψημένη» να μη «μασάει» τίποτα και πουθενά.
Comments