Έτσι δεν πάει ΠΟΥΘΕΝΑ!

Ο Ολυμπιακός μετά την κατάκτηση του Super Cup, μετά το διπλό στην Μπαρτσελόνα στην πρεμιέρα της Euroleague και χωρίς να έχει παίξει αγώνα για τη Basket League, είναι αγκαλιά με το αβαντάζ έδρας και της φετινής σεζόν. Και γιατί αυτό; Μα γιατί ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να παίζει με τα νεύρα όλων, εντός και εκτός ομάδας.

Ο Παναθηναϊκός στη φετινή του πρεμιέρα στο Ελληνικό πρωτάθλημα έκανε ότι και πέρσι. Έχασε με κάτω τα χέρια από τον Άρη στο «Αλεξάνδρειο». Η μόνη διαφορά είναι πως πέρσι οι «πράσινοι» έστω και για ένα ημίχρονο έπαιξαν μπάσκετ, έκαναν επίδειξη δύναμης και για κάποιο λόγο αποφάσισαν να μην «κατέβουν» στο δεύτερο ημίχρονο.

Φέτος τα πράγματα ήταν πιο απλά. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να παρουσιάσει το θλιβερό επιθετικό πρόσωπο που παρουσίασε και στο Super Cup και στη Euroleague και ηττήθηκε δικαιότατα από τον Άρη. Ο Παναθηναϊκός έφτασε να είναι πίσω στο σκορ με 15 πόντους, στις αρχές της τρίτης περιόδου και παρά το γεγονός ότι παίκτες «κλειδιά» άρχισαν να μπαίνουν στον αγώνα και να βρίσκουν ρυθμό στο τέλος τα έκανε (και πάλι) μούσκεμα.

Η ουσία στο μπάσκετ είναι το καλάθι!

Τα πράγματα είναι απλά. Το μπάσκετ είναι απλό. Με αυτήν την εικόνα ο Παναθηναϊκός δεν πάει ΠΟΥΘΕΝΑ. Σε καμία διοργάνωση. Πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους πως μόνο με την άμυνα δεν παίρνεις ούτε νίκες, ούτε πρωταθλήματα, ούτε τίποτα. Η ουσία στο συγκεκριμένο άθλημα είναι να βάζεις την μπάλα στο καλάθι. Και ο Παναθηναϊκός δεν τη βάζει. Με 15 πόντους ενεργητικό στο πρώτο δεκάλεπτο και με 5 στο δεύτερο τι να συμμαζέψεις στη συνέχεια; Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός άρχισε να κινείται καλύτερα στην επίθεση, παίκτες όπως οι Γκριγκόνις, Πονίτκα και Λι άρχισαν να βρίσκουν το χέρι τους, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Και πως να είναι αρκετό όταν στο τέλος του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός είχε 47% στις βολές (9/19), 28% στα τρίποντα (8/28, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με 0/11) και το μόνο θετικό σημείο είναι τα 16/19 δίποντα (84%) τα περισσότερα εκ των οποίων προήλθαν από συνεργασίες που κατέληξαν σε καρφώματα είτε του Παπαγιάννη, είτε του Ουίλιαμς (ο οποίος είχε 13 πόντους με 4/10 βολές).

Το πρώτο… σχεδόν θετικό του Γκριγκόνις

Το μοναδικό θετικό, σε ατομικό επίπεδο, για τον Παναθηναϊκό είναι πως ο Μάριους Γκριγκόνις έκανε ένα στοιχειωδώς καλό παιχνίδι. Το πρώτο του. Κανείς δεν αμφισβητεί την ποιότητα του Λιθουανού η οποία είναι γνωστή σε όλους και κανείς δεν αμφισβητεί επίσης την ανάγκη που απαιτείται για έναν παίκτη (ειδικά αν προέρχεται από ευρωμπάσκετ και από τραυματισμό) για να μπορέσει να επανέλθει αλλά και να εμφυσήσει απόλυτα στην νοοτροπία μιας νέας ομάδας και ενός νέου προπονητή. Όμως, με την εικόνα που έχει αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός, με το ντεφορμάρισμα πολλών παικτών, με την απουσία του Ουόλτερς και με την έλλειψη ενός παίκτη στο «4» (που είναι υπό ανεύρεση) με δυνατό στοιχείο το μακρινό σουτ, ο Παναθηναϊκός έχει άμεση ανάγκη τον καλό Γκριγκόνις.

ΥΓ1: Μέχρι στιγμής ο Παναθηναϊκός έχει απωλέσει έναν τίτλο, έχει χάσει μια μεγάλη ευκαιρία για μια σπουδαία (από όλες τις απόψεις) νίκη στην πρεμιέρα της Euroleague επί της Ρεάλ Μαδρίτης και έκανε ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω στη «μάχη» του πρωταθλήματος με το «καλησπέρα».

ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει άμεσα τον εαυτό του γιατί σε ματς όπως αυτό που έπεται με τον Αστέρα στο Βελιγράδι πιθανό -15 στο ημίχρονο δεν ανατρέπεται. Απλά μεγαλώνει.

ΥΓ3: Η απόφαση του Ντέγιαν Ράντονιτς να τελειώσει το παιχνίδι με τον Λευτέρη Μποχωρίδη (που είναι από τους ελάχιστους παίκτες που προσπαθούν σε όλα τα ματς), ενώ υπάρχει επιθετικό πρόβλημα και να αφήσει στον πάγκο και τον Πονίτκα και τον Άντριους προφανώς δεν τον δικαίωσε.

ΥΓ4: Το επιθετικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν αποτυπώνεται μόνο από τα ποσοστά του στα σουτ. Αποτυπώνεται και από τα λάθη. Οι «πράσινοι» είχαν 12 λάθη στο πρώτο ημίχρονο και τελείωσαν τον αγώνα με 19. Λάθος πάσες, πάσες στα πόδια των ψηλών, μπάλες να φεύγουν από τα χέρια.