Ο Παναθηναϊκός πλέον αντιλαμβάνεται το μέγεθός του

Ένα απ’ τα σημαντικότερα «τραύματα» που άφησαν τα προηγούμενα χρόνια στον Παναθηναϊκό, ήταν το ψυχολογικό. Πέρα απ’ το αγωνιστικό, το επίπεδο του ρόστερ, τις λύσεις, την ποιότητα του έμψυχου δυναμικού, υπήρξε κατρακύλα στη νοοτροπία. Όπου νοοτροπία η αντίληψη των Πράσινων ποιοι πραγματικά είναι.

Σα να λέμε μια κρίση ταυτότητας. Δεν αντιλαμβανόταν το Τριφύλλι το μέγεθός του. Λες και είχε πάθει κάποιου είδους αμνησία, που ως αποτέλεσμα είχε να πειστεί από τις καταστάσεις πως δεν είναι κάτι σπουδαίο. Όσο σπουδαίος είναι στην πραγματικότητα ο Παναθηναϊκός.

Καμιά φορά λέμε η φανέλα είναι βαριά και δύσκολα τη σηκώνει ο καθένας. Ισχύει, αλλά παράλληλα ισχύει και το γεγονός πως αυτή η φανέλα αν αντιληφθείς το μέγεθός της, σου δίνει… φτερά. Κάνεις τους υπόλοιπους να χάνουν το βηματισμό τους. Φοβούνται.

Ακόμη και την περασμένη σεζόν στο ξεκίνημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε τα εκτός έδρας ματς με φοβική διάθεση. Έπαιζε καλά κι όμως έχανε. Δεν υπήρξε σχεδόν καμία ήττα των Πράσινων, που να άξιζε να έρθει. Αντίθετα ήταν καλύτεροι κι όμως έχαναν. Ακριβώς επειδή δεν είχαν ακόμη τη σωστή νοοτροπία, δεν ήξεραν να εκμεταλλευτούν τα «όπλα» του εμβλήματος, της φανέλας.

Όχι, ούτε πρωτάθλημα κρίθηκε, ούτε πιστοποιήθηκε πως θα το διεκδικήσει ο Παναθηναϊκός λόγω του αγώνα στην Κρήτη. Είναι η δεύτερη αγωνιστική της Super League. Πρέπει να υπάρξει ένα ασφαλές δείγμα αγώνων, διαχείρισης καταστάσεων απ’ τον Παναθηναϊκό, για να καταλάβουμε οριστικά πως αυτή η ομάδα μπορεί και θα το κάνει. Όχι να πάρει, αλλά να παλέψει μέχρι τέλους για αυτό που τόσο λείπει.

Η «δίψα» όλου του οργανισμού για τίτλο, δε συγκρίνεται με κανέναν αντίπαλο. Φαίνεται σε κάθε κίνηση, παρουσία της ομάδας. Αεροδρόμια, ξενοδοχεία, γήπεδα. Κόσμος που απλά του… άναψε η σπίθα και έγινε «πυρκαγιά». Δυναμική που τόσα χρόνια δεν μπορούσε να την εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός, διότι δεν έπειθε τον κόσμο του. Τώρα το κάνει. Στην Κρήτη το έδειξε.

Ναι μεν πρέπει να κρατάμε… χαμηλά την μπάλα γιατί ήταν μία εκτός έδρας νίκη, απ’ την άλλη όμως είναι οι συνθήκες που μεγαλώνουν την αξία της επικράτησης. Συνδέοντας το αποτέλεσμα με τη νοοτροπία της ομάδας. Τί έδειξε ο Παναθηναϊκός στο Ηράκλειο;

Πρώτα απ’ όλα δεν τον… λύγισε καμία πίεση απ’ τον κόσμο. Η παρουσία των οπαδών στο αεροδρόμιο και στο ξενοδοχείο πριν το ματς, είχε μόνο θετική επίδραση. Αυτό δείχνει αντίληψη απαίτησης, προσδοκίας και μεγέθους κλαμπ.

Δεν παρατηρήθηκε η παραμικρή φοβία στο χορτάρι. Λόγω των απουσιών, ή των ελλείψεων στο ρόστερ. Αυτό το περνάει ο ίδιος ο προπονητής. Γιατί πρωτίστως αυτός δεν ψάχνει ποτέ άλλοθι σε κανέναν μη ποδοσφαιρικό παράγοντα. Προετοίμασε το ματς ιδανικά, με τα «όπλα» που είχε στη διάθεσή του και το πήρε απλά κι εύκολα.

Αντιμετωπίστηκε η αναμέτρηση ακριβώς όπως ήταν. Ο μεγάλος κόντρα στον μικρότερο. Ο Παναθηναϊκός όριζε τις τύχες του αγώνα. Το έκανε πριν καταλάβει ο ΟΦΗ από που του ήρθε. Με σιγουριά ποδοσφαιρική, χωρίς να αισθανθεί κανείς άγχος παρακολουθώντας το ματς.

Ο Παναθηναϊκός πλέον ξέρει ποιος είναι. Ξέρει τι απαιτεί το μέγεθός του, το υπηρετεί σωστά και θέλει να ακολουθήσει τις προσταγές του. Υπερβολικά νωρίς για να πούμε αν θα πετύχει. Αλλά σίγουρα δε θα κυνηγά τη σκιά του όπως προηγούμενα χρόνια.

Προφανώς και σε αυτό θα βοηθήσει απίστευτα το κλείσιμο των μεταγραφών. Αυτοί οι δύο χαφ που θα έρθουν ή όποια άλλη κίνηση μπορεί να προκύψει-αν προκύψει-μέχρι μέσα Σεπτεμβρίου τουλάχιστον. Μη λησμονούμε πως μέχρι τώρα δεν έχουμε δει τον Παναθηναϊκό ούτε καν πλήρη με τους ποδοσφαιριστές που έχει ήδη στο ρόστερ του. Δε συζητάμε για όσους θα έρθουν.

Έχει να περιμένει η ομάδα έναν Μπερνάρ. Τον Βέρμπιτς σε ετοιμότητα. Το αμυντικό δίδυμο των βασικών Σένκεφελντ-Μάγκνουσον. Τους είδαμε για 40 λεπτά ουσιαστικά κόντρα στη Σλάβια και ήταν εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής. Υπάρχουν πολλά για να περιμένει ο Παναθηναϊκός σε επίπεδο ρόστερ.

Κυρίως όμως, έχει τη μεγάλη επιστροφή. Της δικής του νοοτροπίας. Του μεγέθους του. Καταλαβαίνει ποιος είναι, για τι είναι φτιαγμένος, ποιες οι απαιτήσεις και δεν… τρέμουν τα πόδια του. Σηκώνει κεφάλι και πάει να «παλέψει» για το πεπρωμένο του. Για τίποτα λιγότερο.

Σαφώς και αυτή η αλλαγή νοοτροπίας, πιστώνεται στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και αυτή, επειδή είναι κι όλα τα υπόλοιπα σε αγωνιστικό επίπεδο. Ίσως να μεγαλοποιείται η νίκη στο Ηράκλειο λοιπόν. Για όποιον δεν αντιλαμβάνεται πως αυτό δε συμβαίνει επειδή κάμφθηκε η αντίσταση του ΟΦΗ. Συμβαίνει επειδή κάμφθηκε η αντίσταση που χώριζε τον Παναθηναϊκό απ’ το να σηκώσει κεφάλι και να αντιληφθεί ποιο είναι το μπόι του και ποιο το μπόι των γύρω του.