By Ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε το μικρό ροτέισον και την αντίσταση του ΟΦΗ και με γκολ των Παλάσιος και Σπόραρ, νίκησε 2-0 στο Ηράκλειο στέλνοντας μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση!
To χθεσινό ματς στο Ηράκλειο ήταν το πρώτο crash-test για το αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό! Και η απάντηση είναι καταφατική! Το τελικό 0-2 με τα γκολ του Παλάσιος και του Σπόραρ, ήταν ένα μεγάλο «ναι» από το Τριφύλλι, σε ένα παιχνίδι με αντίξοες συνθήκες. Γιατί ο τρόπος που έπρεπε να το διαχειριστεί ο Ιβάν, μόνο εύκολος δεν ήταν…
Το παιχνίδι στο «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» πραγματοποιήθηκε με μία ιδιαιτερότητα για τον Παναθηναϊκό. Διότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε μετρημένες επιλογές στο κέντρο της άμυνας και στη μεσαία γραμμή του. Ο Σέρβος άρχισε στην ενδεκάδα το δίδυμο Σάρλια – Πούγγουρα και την τριάδα Ρούμπεν, Κουρμπέλη και Τσέριν. Μετά από αυτούς, δεν υπήρχε άλλος στον πάγκο.
Η διαπίστωση είναι κυριολεκτική και όχι μεταφορική. Επειδή, ο επόμενος κεντρικός αμυντικός ήταν ο νεαρός Γιώργος Σιδεράς και ο μόνος μέσος ο ακόμα πιο άπειρος, Λεάντρο Φρόκου. Πρακτικά, ο Γιοβάνοβιτς δεν είχε δυνατότητα φρεσκαρίσματος ή τακτικής παρέμβασης στην ενδεκάδα στη ροή του 90λεπτου.
Αυτό το συμπέρασμα δεν πρέπει να… θολώσει από το τελικό αποτέλεσμα. Δεν έχει τόση σημασία το σκορ, ούτε το ότι οι ελλείψεις του Παναθηναϊκού καλύφθηκαν από τη νίκη στο Ηράκλειο. Αυτή οφείλεται στην εξαιρετική δουλειά του Γιοβάνοβιτς, καθώς και στην παρουσία παικτών μεγάλης ποιότητας στην ενδεκάδα. Όμως, εφεδρείες δεν υπήρχαν.
Στη έσχατο ενδεχόμενο, ο Ιβάν είχε τον πιστό στρατιώτη Σάντσες. Ο Αργεντινός δεξιός μπακ μπορεί να καλύψει υπό προϋποθέσεις μία θέση στο κέντρο της άμυνας ή στον «άξονα». Ωστόσο, είναι σαφές ότι πρόκειται για λύση ανάγκης και όχι για κάτι που θα ικανοποιεί τον Γιοβάνοβιτς. Ούτε και φυσικά θα αρμόζει στον Παναθηναϊκό που θέλει να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.
Αναμφίβολα, πρέπει να εξετάσουμε πως βρέθηκε ο Παναθηναϊκός σε αυτό το σημείο, μόλις στη δεύτερη αγωνιστική. Στο κέντρο της άμυνας, οι δύο βασικοί, ο Μπαρτ Σένκεφελντ και ο Χόρντουρ Μάγκνουσον, τραυματίστηκαν. Πιο σοβαρά ο Ολλανδός, λιγότερο σοβαρά ο Ισλανδός. Όμως, αποδεικνύεται πως το Τριφύλλι έπρεπε να συνεχίσει με βάση το αρχικό πλάνο με τους τρεις ισάξιους και εν δυνάμει ενδεκαδάτους στόπερ. Και όχι να το εγκαταλείψει μετά την πώληση του Βέλεθ.
Αντίστοιχα, στον «άξονα» ο Παναθηναϊκός πληρώνει την καθυστέρηση στις μεταγραφές. Γιατί ο Μπερνάρντ ήρθε πριν λίγες μέρες και δεν θα βοηθήσει ούτε από τον πάγκο, οι Βιγιαφάνιες, Μαουρίσιο, Γκατσίνοβιτς (αριθμητικά και ο Λούντκβιστ) δεν αναπληρώθηκαν εγκαίρως και απέμειναν μόλις τρεις μέσοι (Ρούμπεν, Τσέριν, Κουρμπέλης). Στην περίπτωση του Αλεξανδρόπουλου, ήταν κάτι αναπάντεχο και ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να αρνηθεί την προσφορά της Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Πρέπει να αποτελέσει οδηγό για το μέλλον αυτή η κατάσταση. Επειδή ο Παναθηναϊκός προσπαθεί τώρα να προλάβει, με την απόκτηση δύο κεντρικών μέσων, για να γεμίσει το ρόστερ του. Και θα παίξει τουλάχιστον τα δύο επόμενα παιχνίδια (μαζί και το επόμενο ματς με τον Λεβαδειακό), χωρίς ο Γιοβάνοβιτς να έχει τις λύσεις που χρειάζεται. Με τον Σέρβο φυσικά, να μην είναι άμοιρος ευθυνών…
To συν και το πλην του Ιβάν!
Στον αντίποδα, όπως ο Γιοβάνοβιτς χρεώνεται την καθυστέρηση στις μεταγραφές, πρέπει να πιστωθεί την ποιοτική αναβάθμιση του δυναμικού. Η αναγέννηση του Αϊτόρ, η απόκτηση του Παλάσιος, η έλευση του Σπόραρ, η παρουσία του Ρούμπεν, όλα έχουν τη σφραγίδα του Σέρβου προπονητή. Εξυπακούεται πως οι μεταγραφές δεν θα ήταν εφικτές χωρίς την αύξηση του μπάτζετ. Μπάτζετ διατέθηκε και άλλες σεζόν και η ενίσχυση δεν ανταποκρινόταν ούτε στο ελάχιστο στις προσδοκίες…
Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν σκόρερ και τον βρήκε στο πρόσωπο του Σπόραρ. Ο τρόπος που «τσιμπάει» τη μπάλα ο Σλοβένος στο 2-0, δείχνει την κλάση του στράικερ. Αυτή η ευκολία, η κίνηση στην περιοχή, η ικανότητα στο τελείωμα, έλειπαν από το δυναμικό του Τριφυλλιού. Και ο Σλοβένος ήρθε να τα προσθέσει, παρότι και εκείνος δεν παίρνει πάντα τις καλύτερες αποφάσεις.
Συνολικά, ωφελεί πάρα πολύ μία ομάδα να έχει έναν επιθετικό που προκαλεί φόβο και δέος. Οι αντίπαλοι αμυντικοί μένουν χαμηλά και δεν ξεμυτούν, οι γραμμές είτε έχουν μεγαλύτερες αποστάσεις, είτε δεν ανεβαίνουν και επιτρέπουν στον Παναθηναϊκό να νιώθει πιο άνετος και ασφαλής. Ο Σπόραρ αναβάθμισε πλήρως την επιθετική λειτουργία της ενδεκάδας, τόσο γιατί μπορεί να εκτελέσει ανά πάσα ώρα και στιγμή, όσο και διότι δίνει στηρίγματα στους συμπαίκτες του!
Εν τέλει, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κρατήσει ακριβώς αυτό! Το ότι πήρε τη νίκη, σε ένα γήπεδο που πέρυσι δεν πήρε βαθμό στην επίσκεψη του στο πρωτάθλημα, που γενικά δυσκολευόταν τα τελευταία χρόνια, όμως φέτος πέρασε πιο άνετα από ποτέ.
Φυσικά, το διπλό στην Κρήτη από μόνο δεν δίνει κάτι… Ο Παναθηναϊκός πρέπει να ενισχυθεί και άλλο, ο πάγκος χωρίς λύσεις δεν πρέπει να γίνει κανόνας αλλά η εξαίρεση, όμως πλέον υπάρχουν προσδοκίες. Οι «πράσινοι» περιμένουν τις μεταγραφές στη μεσαία γραμμή, την ενσωμάτωση του Μπερνάρντ και το φορμάρισμα του Βέρμπιτς. Κοινώς, όλοι έχουν λόγο να πιστεύουν πως τα καλύτερα έρχονται!
Comments