By Νίκη κακή δεν υπάρχει, ειδικά για τον Παναθηναϊκό που σαφώς πρέπει να κάνει πρωταθλητισμό, αλλά δε γίνεται να περιμένουμε πως θα… εξαφανίζει κάθε αντίπαλο.
Ένα απ’ τα στοιχεία του πρωταθλητισμού που πρέπει να συνηθίσει ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός, είναι η διαχείριση των συναισθημάτων του καθενός. Τόσο εντός ομάδας, όσο και γύρω απ’ αυτή. Του κόσμου δηλαδή. Επειδή οι Πράσινοι υποστηρικτές είχαν υπερβολικά πολλά χρόνια να αισθανθούν πως υπάρχει ελπίδα για διεκδίκηση τίτλου, ξαφνικά παρατηρείται μια υπεραισιοδοξία.
Δεν είναι κακό αυτό, ίσα-ίσα είναι απείρως προτιμότερο απ’ το να ζει το Τριφύλλι στη μιζέρια και στην γκρίνια που του έγινε συνήθεια τα προηγούμενα χρόνια. Απλά πρέπει να μάθουμε όλοι να το διαχειριζόμαστε. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε 1-0 του Ιωνικού. Πήρε 3 βαθμούς. Ποιος ήταν ο στόχος απ’ την αρχή; Η νίκη και οι τρεις βαθμοί. Άρα, επιτεύχθηκε ο στόχος.
Το φαινόμενο πως αισθάνονται οι φίλαθλοι πως κάτι πήγε στραβά επειδή δεν μπήκαν 4-5 γκολ απ’ τους Πράσινους, είναι απλά τραβηγμένο και στο πλαίσιο της υπεραισιοδοξίας. Θα ελεγχθεί, διότι η πορεία του πρωταθλήματος θα αναγκάσει τους πάντες. Στο τέλος αυτό που μετρά είναι η δεδομένη συσπείρωση γύρω απ’ την ομάδα.
Ιωνικός, νίκη με 1-0 λοιπόν. Όχι καλή εμφάνιση. Ποτέ δεν είναι εύκολες οι πρεμιέρες, πάντα κρύβουν παγίδες και όλα αυτά τα συνηθισμένα που αναφέρουμε συνέχεια. Για τον Παναθηναϊκό το πρόβλημα φάνηκε περισσότερο λόγω της έλλειψης του Σένκεφελντ, λόγω του προβλήματος του Μάγκνουσον, λόγω και του Μπερνάρ που δεν ήταν στο χορτάρι, συν ενός ακόμη δημιουργικού χαφ που θα αποκτηθεί.
Όσο τρελό κι αν σας φαίνεται οι βασικοί στόπερ είναι η πρώτη γραμμή δημιουργίας επιπέδου για τον Παναθηναϊκό. Οπότε χωρίς αυτό, λείπει ένα σημαντικό στοιχείο στο «χτίσιμο» παιχνιδιού. Το Ρουμπέν-Κουρμπέλης για κάποιο λόγο δείχνει να μην ταιριάζει καθώς οι δυο τους έχουν κοινούς χώρους δράσης, ενώ ο Τσέριν έμεινε μόνος δημιουργικά. Παρότι ο Σλοβένος ήταν το λιγότερο θετικός.
Ανασταλτικά το ζήτημα ήταν ουσιαστικά σε μία φάση, εκεί που έγινε το διπλό λάθος και βγήκε τετ α τετ ο παίκτης των φιλοξενούμενων. Απ’ την άλλη, σε όλο το δεύτερο ημίχρονο που ο Παναθηναϊκός έπαιζε με Πούγγουρα και Σάρλια, δεν επέτρεψε στον Ιωνικό να κάνει σουτ. Κυριολεκτικά δεν έκανε σουτ, δεν είναι υπερβολή.
Το ματς ήταν μια κλασική περίπτωση αγώνα που θα σε αγχώνει μέχρι να σκοράρεις. Με τον Σπόραρ ορεξάτο, αργά ή γρήγορα θα σκόραρες. Έγινε στο χρονικό σημείο που έγινε. Για το πέναλτι δε χρειάζεται κουβέντα, ένα απ’ τα δύο έπρεπε να τα δώσει ο Σιδηρόπουλος. Είτε του Μύγα το σπρώξιμο, είτε του Χουτεσιώτη στα πόδια του Σλοβένου στράικερ.
Δεν είδαμε τίποτα το περίεργο. Επειδή η ελπίδα έγινε σιγουριά πως δεν έχεις αντίπαλο για κάποιο λόγο, δε σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κάνει τον Ιωνικό σάκο του μποξ. Αλλά οι τρεις βαθμοί είναι δίπλα στο όνομα των Πράσινων. Εκεί είναι όλη η ουσία. Όπως το 2003-04 που άρχισες με τον Κωνσταντινίδη να σκοράρει κόντρα στην Ξάνθη σχεδόν στο 90’. Έτσι νίκησες 1-0 και μετά έφτασες μέχρι το νταμπλ. Αναφέρουμε εκείνο το παράδειγμα, επειδή και τότε ήταν πολλά τα χρόνια μακριά απ’ τον τίτλο.
Και πάλι φάνηκε πως ο Παναθηναϊκός πρέπει να βάλει στο ρόστερ τον Μπερνάρ και τον επιπλέον δημιουργικό χαφ που θα αποκτήσει. Για να αλλάξει η εικόνα του ποδοσφαιρικά. Μέχρι να συμβεί αυτό για τα καλά, πρέπει να παίρνει βαθμούς. Εύκολα; Όλα καλά. Πιο δύσκολα όπως έγινε με τον Ιωνικό; Πάλι όλα καλά. Το αποτέλεσμα μετράει.
Απ’ την άλλη, μην πάμε και στο άλλο άκρο. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλές γνώμες περί αδικαιολόγητης αισιοδοξίας, περί μόνιμων και πολλών προβλημάτων που κρύβονται. Όχι. Λάθος είναι κι αυτό. Ο Παναθηναϊκός έχει μια χαρά ρόστερ. Με τις προσθήκες που έρχονται ειδικά και τις επιστροφές τραυματιών. Άρα δεν είναι ζήτημα υπερβολής ο πρωταθλητισμός. Στην τελική σιγά και τους αντιπάλους που έχει να αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός.
Ο ίδιος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το ξεκαθάρισε. Θέλει 1η ή στη χειρότερη 2η θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League. Άρα, πρωταθλητισμός. Εκτός αν διαφωνεί κανείς και με τον Σέρβο, ή τον θεωρεί υπερβολικό και άνθρωπο με έπαρση. Θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει…
Νίκη, τρεις βαθμοί και τέλος. Χωρίς αστερίσκους και ναι μεν αλλά. Η ομάδα ήδη πρέπει να σκεφτεί τον ΟΦΗ, καθώς το ζήτημα είναι να μην έχει τα περσινά με τα εκτός έδρας. Ειδικά σε μια έδρα όπως αυτή του Ηρακλείου.
Υ.Γ. Σπουδαία μεταγραφή ο Μπερνάρ. Ακολουθεί ο δημιουργικός χαφ που υπάρχει βεβαιότητα πως θα είναι καλός παίκτης. Καλό θα ήταν να σκεφτεί ο Παναθηναϊκός τη λύση ενός ακόμη αξιόπιστου στόπερ, επιπέδου βασικού στο rotation.
Comments