Ένα VAR και λίγη τύχη μακριά απ’ την πρόκριση

Αρχίζεις απ’ τη στιγμή που έγινε η κλήρωση. Σου «κάθεται» η δυσκολότερη αντίπαλος. Φτάνεις μέχρι τη φάση του 90+5’. Ο Καμπετσής άθελά του κάνει ασίστ σε αντίπαλο για να μην πάρεις έστω μια νίκη γοήτρου, για την ψυχολογία σου και μόνο. Ένας αποκλεισμός απ’ τη Σλάβια Πράγας, που ήταν λες και ήρθε μια ανώτερη δύναμη και σου είπε «άστο φιλαράκι, δε περνάς».

Ήταν καλύτερος ο Παναθηναϊκός. Για μία ώρα, για 58 λεπτά, για 65 λεπτά, μικρή σημασία έχει. Ήταν σαφώς καλύτερος. Είχε ευκαιρίες να έχει σκορ πρόκρισης απ’ το πρώτο ημίχρονο και να διαχειριστεί εντελώς διαφορετικά τις καταστάσεις μετά. Τις δυνάμεις και την ενέργειά του κυρίως.

Κόντρα σε μια Σλάβια που είναι εξαιρετική ομάδα, αλλά σε 180 λεπτά δύο αναμετρήσεων, δεν το έδειξε. Πόνταρε και προκρίθηκε στην απειρία του Παναθηναϊκού σε κάποιες στιγμές και φυσικά σε δύο διαιτησίες που είναι προσβολή για την UEFA. Γιατί έχει μια διοργάνωση στην οποία δεν υπάρχει VAR.

Το πέναλτι του Τσέχου τερματοφύλακα στον Σένκεφελντ, αλλάζει τις ισορροπίες. Κάνεις το 1-0 στο τέλος του πρώτου μέρους, μένουν οι φιλοξενούμενοι με 10. Έτσι για να ισορροπήσει κιόλας η κατάσταση με όσα έγιναν στο πρώτο ματς. Εκεί ακριβώς είναι κι η διαφορά για την πρόκριση. Ο Παναθηναϊκός είδε παίκτη του να αποβάλλεται άδικα στην Πράγα (Παλάσιος), δεν τον είχε στη Λεωφόρο που φάνηκε απ’ το ματς πως θα ήταν… βούτυρο στο ψωμί του να δημιουργήσει κινδύνους. Σα να μην έφτανε αυτό, του στερούν πέναλτι και αποβολή σε αντίπαλο στην Αθήνα.

Μια φάση 100% VARίσια όπως λέμε. Δύσκολο οποιοσδήποτε διαιτητής να το δει σε κανονική ροή αυτό που έγινε. Γιατί θα του έμενε η αμφιβολία κι αν ο τερματοφύλακας βρήκε με τις γροθιές την μπάλα. Με την τεχνολογία του ποδοσφαίρου όμως, όλα θα ήταν απλά. Και η πρόκριση διαφορετική.

Ακόμη και τις φάσεις των δύο αγώνων να βάλεις κάτω, μένει το γαμώτο γιατί δεν πέρασε ο καλύτερος. Σκεφτείτε απλά πως το συγκεκριμένο συμπέρασμα σου γίνεται κόμπος στο λαιμό, ενώ πήγες μισός στην Πράγα λόγω ιώσεων, έλειψε ο Παλάσιος στη ρεβάνς κι εκ των πραγμάτων δεν έχεις τον Βέρμπιτς που δεν έχει δικαίωμα να αγωνιστεί και περιμένεις τουλάχιστον τρεις ακόμη παίκτες στο ρόστερ σου.

Αυτά τα γλυκόπικρη γεύση, τα θεωρούμε γελοία. Παναθηναϊκός είσαι. Αποκλείστηκες. Αδικήθηκες. Δεν μπορεί να υπάρχει οτιδήποτε γλυκό. Μόνο πίκρα. Η οποία θα περάσει. Γιατί είναι απλά το συναίσθημα. Δεν είναι το συμπέρασμα. Ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα. Πολύ καλή ομάδα. Το απέδειξε με όσα αναφέρουμε, κόντρα σε μια επίσης πολύ καλή ομάδα.

Έχει μπροστά του στόχους, ούτε το κεφάλι θα σκύψει, ούτε θα βουτηχτεί στην εσωστρέφεια όπως συνέβαινε άλλες σεζόν. Οι Πράσινοι μόνο προς τα πάνω μπορούν να κοιτάξουν. Και η αλήθεια είναι πως με τις σωστές μεταγραφές, δεν μπορούμε να δούμε ποιο είναι το ταβάνι. Διότι αυτό το σύνολο, είναι στην αρχή του.

Υ.Γ. Μάγκνουσον, Ρούμπεν, Σπόραρ. Ποιότητα. Ακόμη κι αν έχασε τα γκολ ο Σλοβένος. Οι δύο απ’ τους τρεις φετινές μεταγραφές. Περιμένουμε Βέρμπιτς, έρχονται κι άλλες κινήσεις. Ψηλά το κεφάλι.