Η μεταγραφή του Γιούρι Λοντίγκιν, ο Διούδης και ο Μπρινιόλι

Καλή η αρχή με Λοντίγκιν

Eκανε καλή αρχή ο Παναθηναϊκός με τον Γιούρι Λοντίγκιν. Όχι, δεν είναι ασφαλώς η μεταγραφή τερματοφύλακα το σημαντικότερο ζητούμενο για τους Πράσινους, όταν είναι ανοιχτά τα θέματα των Χουάνκαρ – Γκατσίνοβιτς – Μπλάνκο και όλοι περιμένουν τον γκολτζή φορ και δυο εξτρέμ. Όμως είναι μια μεταγραφή με θετικό πρόσημο από τη στιγμή που ο σύλλογος αποφάσισε το τέλος του Σωκράτη Διούδη. Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ τους λόγους αυτού του διαζυγίου που ακόμα δεν έχει επικυρωθεί (ο 29χρονος κίπερ έχει συμβόλαιο για έναν επιπλέον χρόνο και ψάχνει για ομάδα, ίσως τελικά την βρει στην Ελλάδα). Πιθανότατα δεν θα ρωτηθεί ποτέ ο Iβάν Γιοβάνοβιτς επί του ζητήματος (του χρόνου με «κανονικές» συνεντεύξεις Τύπου θα μαθαίνουμε περισσότερα από τους προπονητές). Αλλά ο Σέρβος κόουτς ήταν δίκαιος εφέτος με τους τερματοφύλακές του…

Δεν ξεκίνησε με βασικό τον Μπρινιόλι, παρότι ήταν… «μεταγραφή». Ξεκίνησε με τον Διούδη που έμεινε στα πιτς λόγω ίωσης στην 5η αγωνιστική εναντίον του Ολυμπιακού στο Φάληρο. Ο Ιταλός άρπαξε την ευκαιρία μέχρι τα μέσα του β΄ γύρου όταν έκανε απανωτά λάθη στα ματς με ΠΑΟΚ και ΟΦΗ (τα περισσότερα δεν είχαν κοστίσει παρότι ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε σε αμφότερα τα παιχνίδια), ο Διούδης επέστρεψε στην αρχική ενδεκάδα, πήγε καλά, αλλά καθηλώθηκε ξανά στον πάγκο μετά από τη χειρότερη εμφάνισή του στον Παναθηναϊκό, εναντίον της ΑΕΚ, στο 1-1 της πρεμιέρας των play offs, στη Λεωφόρο. Ο Μπρονιόλι εν συνεχεία ήταν σούπερ στα play offs μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου, όταν κατά απίθανο τρόπο ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να σκοράρει σε μια από τις τρεις εξόδους του… Μεσολογγίου στο β’ μέρος: ένα δωράκι στον Γιάννη Κώτσιρα το οφείλει ο signore Alberto. Και στον Βέλεθ και στον Σένκεφελντ…

Ξαναβρήκε στον ΠΑΣ τον χαμένο εαυτό του

Ο Λοντίγκιν ήταν από τους καλύτερους γκολκίπερς του πρωταθλήματος τα δύο τελευταία χρόνια με τον ΠΑΣ Γιάννινα, όπου ξαναβρήκε τον εαυτό του. Τον είχε χάσει από το 2018 έως το 2020, διάστημα στο οποίο έπαιξε σε τέσσερις ομάδες (κατά σειρά Ζενίτ, Ολυμπιακό, Γκαζιάντεπ, Αρσεναλ Τούλα) έχοντας συνολικά μόλις 11 συμμετοχές! Σταθερός στην εστία, δυναμικός στις εξόδους, ικανότατος στο build up, όσο πρέπει «φωνακλάς» στην άμυνά του, τερματοφύλακας με τσαμπουκά, προσωπικότητα και ηγετικό ταμπεραμέντο. Στα 32 του, σε πολύ καλή ηλικία για τερματοφύλακα, με 2 πρωταθλήματα – 1 κύπελλο – 2 Σούπερ Καπ στη Ζενίτ, με 11 συμμετοχές στην καλή γενιά της Εθνικής Ρωσίας (πίσω από τον Ακινφέεφ και με το λάθος της Εθνικής Ελλάδας που τον είχε καλέσει αλλά δεν τον είχε χρησιμοποιήσει ο Σάντος!). Και με 44 «ευρωπαϊκά» ματς παρακαλώ, εκ των οποίων τα 34 σε ομίλους του Champions League και του Europa League. Και ελεύθερος, χωρίς να κοστίσει ακριβά.

Λογικά ο Λοντίγκιν, ο οποίος θα έχει Ιταλό «ανταγωνιστή» ενώ έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Καπέλο στην Εθνική Ρωσίας και με Σπαλέτι – Μαντσίνι στη Ζενίτ (τα περισσότερα παιχνίδια του, συνολικά 90, τα έχει κάνει με κόουτς τον Αντρέ Βίλας – Μπόας) θα είναι ο βασικός κίπερ του Παναθηναϊκού την επόμενη σεζόν, αλλά ας μην προεξοφλούμε κάτι. Η απόφαση θα είναι του Γιοβάνοβιτς που απέδειξε εφέτος ότι τουλάχιστον τους γκολκίπερς τους αντιμετώπισε με δικαιοσύνη. Πάντως με αντίπαλο το Τριφύλλι μετράει 5 νίκες – 1 ισοπαλία – 2 ήττες. Και έναν αποκλεισμό, πέρυσι, στο Κύπελλο Ελλάδας…

Η απόκτηση του Λοντίγκιν για δύο χρόνια ήταν μια σωστή, λογική κίνηση από την πλευρά του Παναθηναϊκού άπαξ και είχε αποφασιστεί η παύση της συνεργασίας με τον Διούδη. Αν δεν υπήρχε αυτή η προϋπόθεση οι Πράσινοι θα χρειάζονταν βασικό κίπερ μόνο αν έβρισκαν πολύ υψηλού επιπέδου τερματοφύλακα σε τιμή ευκαιρίας. Διότι είναι πασιφανές πως οι ανάγκες τους είναι (πολύ) μεγαλύτερες σε άλλες θέσεις. Στον σέντερ φορ, σε δυο μέσους που θα αναβαθμίσουν συνολικά τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, στο αριστερό άκρο αν δεν τα βρουν με τον Χουάνκαρ, στους ακραίους μεσοεπιθετικούς ώστε να μην υπάρχει τόσο χαοτική διαφορά σε γκολ/ασίστ μεταξύ των βασικών Παλάσιος – Αϊτόρ με εκείνους που θα αντικαταστήσουν τους Βιτάλ – Χατζηγιοβάνη. Και επειδή φτάσαμε χωρίς καλά – καλά να το καταλάβουμε 16 μέρες πριν από την έναρξη της προετοιμασίας, το ορθό για τον Παναθηναϊκό είναι να θέσουν ξεκάθαρα «εσωτερικά» αλλά και στην πλευρά των παικτών τα χρονικά τους περιθώρια.