By Σε μια σπάνια εξομολόγηση προέβει ο εκ των αρχηγών του Παναθηναϊκού, Φραν Βέλεθ, αναφέρεται στους λόγους της φετινής επιτυχίας, στον άνθρωπο και προπονητή Ιβάν Γιοβάνοβιτς ενώ αποκαλύπτει την δύσκολη στιγμή που έζησε με την μητέρα του φέτος τονίζοντας το πόσο του στάθηκε όλος ο Παναθηναϊκός σε αυτό.
Ο Φραν Βέλεθ ήταν εκ των αρχηγών του Παναθηναϊκού φέτος. Ο Ισπανός σέντερ μπακ μάλιστα πραγματοποίησε μια πολύ καλή σεζόν και ήταν εκ των κορυφαίων. Με τον Μπαρτ Σένκεφελντ δημιούργησε ένα τρομερό αμυντικό δίδυμο, το οποίο ειδικά στο τελευταίο κομμάτι της χρονιάς συνετέλεσε τα μέγιστα, ώστε ο Παναθηναϊκός να δέχεται γκολ με το σταγονόμετρο.
Ο Βέλεθ μίλησε στο SDNA.gr σε μια συνέντευξη ξεχωριστή από τις άλλες. Ο Ισπανός αναφέρεται για πρώτη φορά στην δύσκολη στιγμή της φετινής σεζόν, όταν πήγε να χάσει τη μητέρα του και στέκεται στο πόσο του στάθηκαν όλοι στον Παναθηναϊκό.
Παράλληλα, στάζει… μέλι για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που όπως τονίζει είναι πρώτα απ΄ όλα άνθρωπος και μετά προπονητής ενώ βγάζει το καπέλο στους οπαδούς του Παναθηναϊκού.
Η βελτίωση του φίλου του Αϊτόρ, το κλειδί της επιτυχίας τη φετινή σεζόν και ο στόχος της εισόδου στους ομίλους του Conference League που είναι πρωταρχικός ενόψει της νέας χρονιάς.
Όλα στη συνέντευξη που ακολουθεί στο SDNA.gr:
Ο Παναθηναϊκός πήρε το πρώτο του Κύπελλο μετά από 8 χρόνια. Ποια είναι τα συναισθήματά σου για αυτή την επιτυχία;
«Αρχικά ήθελα να πω ότι και για μένα είναι ο πρώτος τίτλος στον πρώτο τελικό της καριέρας μου. Τα συναισθήματα που νιώθω είναι πραγματικά μοναδικά. Για όλους εμάς τους ποδοσφαιριστές ένας τίτλος αποτελεί μια δικαίωση για όλες τις θυσίες που κάναμε κατά τη διάρκεια της σεζόν. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την ομάδα συνολικά. Ο Παναθηναϊκός μετά από τόσα χρόνια επιστρέφει στην Ευρώπη, αλλά και στους τίτλους. Είναι βέβαια και ένα σημαντικό βήμα για το μέλλον, προκειμένου η ομάδα να επιστρέψει στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκεται βάσει της ιστορίας του».
«Δικαίωση για όλους εμάς ο τίτλος – Πιστέψαμε από την αρχή στον Γιοβάνοβιτς»
Όταν ήρθες στον Παναθηναϊκό πριν από 2 χρόνια η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική. Επίσης η περσινή σεζόν δεν ήταν καθόλου καλή. Τι ήταν αυτό που άλλαξε φέτος; Ποιο ήταν το κλειδί που λέμε;
«Ο πιο σημαντικός παράγοντας θεωρώ ότι είναι ο προπονητής. Φέτος είχαμε έναν προπονητή με προσωπικότητα, που ήθελε να δώσει πράγματα στην ομάδα και να δημιουργήσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο. Φυσικά, εξίσου σημαντικό είναι ότι το καλοκαίρι ήρθαν ορισμένοι πολύ καλοί παίκτες οι οποίοι μας βοήθησαν στο να πετύχουμε τους στόχους μας. Ήρθαν και η πραγματικότητα είναι ότι έκαναν τη διαφορά.
Όλοι μας από την πρώτη στιγμή πιστέψαμε σε αυτό τον προπονητή. Σίγουρα για να βελτιωθεί η κατάσταση σε σχέση με πέρυσι χρειαζόταν χρόνος, καθώς ήρθαν νέοι παίκτες και έπρεπε να βρεθεί η κατάλληλη χημεία. Στην αρχή της σεζόν η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μεγάλη αμφισβήτηση, επειδή η ομάδα δεν έπαιρνε νίκες και δεν είχε καλό αγωνιστικό πρόσωπο. Βέβαια από την αρχή λέγαμε πως για να επιτευχθούν αυτά χρειάζεται χρόνος.
Χρόνος προκειμένου ο προπονητής να περάσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα και χρόνος για τους νέους παίκτες, ώστε να καταφέρουν να προσαρμοστούν. Αυτός ήταν και ο λόγος που για ένα χρονικό διάστημα δεν είχαμε σταθερότητα. Η σταθερότητα επετεύχθη κάτι που ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, ώστε να καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας».
Όταν το καλοκαίρι ξεκίνησε η προετοιμασία και άκουσες τα πρώτα λόγια του νέου προπονητή πίστεψες ότι η χρονιά θα ολοκληρωθεί με τόσο θετικό πρόσημο;
«Αυτό φυσικά είναι δύσκολο να το πούμε. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα γίνει. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας προπονητής με καθαρές ιδέες, με ξεκάθαρες ιδέες.
Όλοι εμείς οι παίκτες συνειδητοποιήσαμε από την αρχή ότι είναι ένας προπονητής που γνωρίζει το μέγεθος του συλλόγου και ήθελε πολύ να δώσει πράγματα. Μας είπε από την πρώτη στιγμή ότι φέτος έπρεπε να κάνουμε κάτι σημαντικό για το κλαμπ. Από την πρώτη μέρα ο πρώτος και βασικός στόχος που μας έθεσε ήταν η επιστροφή στην Ευρώπη. Ο τελικός κυπέλλου και η κατάκτησή του ήταν κάτι που είχαμε στο μυαλό μας, αλλά σαν κάτι έξτρα».
«Φέτος η ομάδα έπαιζε κανονικό ποδόσφαιρο – Ήμασταν όλοι μια γροθιά»
Στον τρόπο με τον οποίο έπαιζε ο Παναθηναϊκός τι πιστεύεις ότι άλλαξε; Υπήρχε άλλο πλάνο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά;
«Πρώτα από όλα φέτος θέλαμε να είμαστε οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού. Όταν λέω πρωταγωνιστές εννοώ ότι σκοπός μας ήταν να έχουμε την κατοχή της μπάλας και μέσα από αυτό να προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε το παιχνίδι μας στον αντίπαλο. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Σίγουρα στο ποδόσφαιρο στόχος είναι τα αποτελέσματα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίον έρχονται έχει σημασία. Με απλά λόγια να ήμασταν το αφεντικό στον αγωνιστικό χώρο. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά με πέρυσι».
Μάλιστα τη σεζόν που μόλις τελείωσε είδαμε ότι η ανάπτυξη της ομάδας ξεκινούσε από την άμυνα. Πράγμα που δεν συνέβαινε την περασμένη σεζόν. Σωστά;
«Η αλήθεια είναι ότι όλα ξεκινούσαν από την άμυνα. Τι εννοώ; Όλοι μαζί αμυνόμασταν και την ίδια στιγμή το build up της ομάδας ξεκινούσε ακόμα και από τον τερματοφύλακα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γκολ που βάλαμε κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα στο τελευταίο εντός έδρας ματς της σεζόν. Θέλαμε λοιπόν να είμαστε πρωταγωνιστές τόσο στο αμυντικό κομμάτι όσο και στο επιθετικό. Αυτό πιστεύω ότι ήταν το κλειδί».
Μια σεζόν ιδιαίτερα δύσκολη και πιεστική μιας και ο Παναθηναϊκός έπρεπε να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
« Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό όταν αγωνίζεσαι σε ένα τόσο μεγάλο κλαμπ. Όταν παίζεις στον Παναθηναϊκό έχεις μια υποχρέωση τόσο προς τη διοίκηση που σε πίστεψε όσο και προς τον κόσμο που σε στηρίζει όλη τη χρονιά.
Αυτό για μένα δεν είναι πίεση, είναι κάτι που είναι αναμενόμενο να γίνει. Όταν φοράς τη φανέλα ενός τόσο μεγάλου συλλόγου με τόση μεγάλη ιστορία, πρέπει να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς σε όλα αυτά. Αν δεν μπορείς να τα καταφέρεις, τότε δεν αξίζεις και δεν μπορείς να υποστηρίξεις το μέγεθος και τις απαιτήσεις του να αγωνίζεσαι σε αυτό τον σύλλογο».
«Οταν παίζεις σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο πρέπει να μπορείς να αντέξεις την πίεση, αλλιώς καλύτερα να φύγεις»
Άρα όλη αυτή η πίεση λειτούργησε σαν κίνητρο για σένα;
«Φυσικά. Την προηγούμενη σεζόν λόγω του κορωνοϊού τα γήπεδα ήταν άδεια, δεν ένιωθες την πίεση και ήταν σαν να έπαιζες φιλικά. Όταν όμως τα γήπεδα είναι γεμάτα νιώθεις τον παλμό και την πίεση που υπάρχει από τον κόσμο. Πίεση φυσικά που μας βοήθησε ιδιαίτερα».
Ο κόσμος της ομάδας στάθηκε στο πλευρό της φέτος. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για σας;
«Προσπαθήσαμε από την πρώτη κιόλας μέρα να κάνουμε τον κόσμο μας να έρθει ξανά στο γήπεδο. Θέλαμε να τους κάνουμε ξανά χαρούμενους και υπερήφανους για την ομάδα που αγαπούν. Στο τέλος πιστεύω ότι τα καταφέραμε. Οταν αρχίσαμε λοιπόν να παίρνουμε νίκες, να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο αυτοί ανταποκρίθηκαν. Γέμισαν το γήπεδο και με τη φωνή τους αποτέλεσαν τον έξτρα παίκτη για την ομάδα μας. Μπαίναμε στο γήπεδο για το ζέσταμα και αυτοί άρχισαν να φωνάζουν για μας. Αυτό είναι κάτι που ένιωθε και ο αντίπαλος».
Επίσης φέτος είδαμε ότι συνεργασία σου με τον Μπαρτ Σένκεφελντ ήταν ακόμα καλύτερη. Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό;
«Το να βρεις την κατάλληλη χημεία με τον συμπαίκτη σου χρειάζεται χρόνος. Πρέπει να γνωρίσει ο ένας στον άλλον, πρέπει να μάθει ο ένας τον άλλον τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου. Όλα στη ζωή έχουν να κάνουν με το χρόνο. Εγώ είχα κάποιους τραυματισμούς, ο Μπαρτ είχε επίσης κάποιους τραυματισμούς, όταν όμως παίξαμε για συνεχόμενα ματς μαζί ήρθε αυτό το αποτέλεσμα».
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το ματς – σταθμός για να αλλάξουν τα δεδομένα στη σεζόν;
«Νομίζω ότι είναι αυτό κόντρα στην ΑΕΚ στη Λεωφόρο, όπου κερδίσαμε με 3-0. Πριν από αυτό το παιχνίδι είχαμε χάσει κάποια συνεχόμενα ματς και κόντρα στην ΑΕΚ έπρεπε να πάρουμε τη νίκη για να μπούμε στα πλέι οφ, μιας και τα πράγματα ήταν πολύ οριακά. Πέρα από το σκορ παίξαμε πολύ καλά και μετά από αυτό το ματς πιστέψαμε παραπάνω στους εαυτούς μας. Καταλάβαμε ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι αρκετά καλό αυτή τη σεζόν. Και έτσι έγινε».
Ωστόσο σε κάποια ματς κατά τη διάρκεια της σεζόν η ομάδα αδικήθηκε από τη διαιτησία. Όπως στο ματς με τον ΟΦΗ στην Κρήτη και σε αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Πόσο σας επηρέασε όλο αυτό;
«Το ξέρω αυτή είναι αλήθεια. Πολλές φορές αυτά συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γενικά δεν μου αρέσει να μιλάω για τη διαιτησία αλλά μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ ξέσπασα. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου. Πιστεύω όμως ότι γενικά πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στον αγωνιστικό χώρο, ώστε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν και σε τίποτα να μας δημιουργήσει πρόβλημα. Αν χρειάζεται να δώσουμε περισσότερα, να τα δώσουμε».
Θεωρείς ότι η φετινή επιτυχία ήρθε κόντρα σε όλους και σε όλα. Κόντρα σε δύσκολες συνθήκες;
«Ναι. Περάσαμε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παιχνίδι με τον Άρη στα πλέι οφ, όπου υπήρχαν μόλις 13 παίκτες διαθέσιμοι και άλλοι τόσοι είχαν μείνει εκτός λόγω προβλημάτων. Δύσκολες στιγμές, αλλά όλοι ήταν συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι στο στόχο. Όλοι ήμασταν μαζί σε όλο αυτό. Από τους παίκτες, τον προπονητή, το σταφ και την διοίκηση. Ήμασταν ενωμένοι σε όλο αυτό και για αυτό πιστεύω ότι στο τέλος καταφέραμε να πετύχουμε τους στόχους μας».
«Στο 3-0 με την ΑΕΚ γύρισε το… κουμπί που λέμε»
Αγωνίζεσαι στον Παναθηναϊκό πλέον εδώ και 2 χρόνια. Πώς αισθάνεσαι εδώ;
«Νιώθω πολύ ωραία, νιώθω άνετα. Οταν λοιπόν το μόνο που έχεις στο μυαλό σου είναι το ποδόσφαιρο, τότε μπορείς να αποδώσεις και τα αναμενόμενα στον αγωνιστικό χώρο. Όλοι οι άνθρωποι που τρέχουν το κλαμπ είναι δίπλα μας και προσπαθούν να βρουν λύσεις σε όποιο πρόβλημα μας προκύπτει.Αυτό αποτελεί κλειδί για την επιτυχία. τα προηγούμενα χρόνια έπαιξα σε ομάδες που αυτό δεν ήταν δεδομένο και για αυτό ίσως να μην μπορούσα να πετύχω τα αναμενόμενα. Εδώ νιώθω πολύ καλά».
Φαίνεται ότι έχεις γίνει ένα με την ομάδα. Από τον τρόπο που πανηγύρισεςτστον τίτλο ακόμα από τον τρόπο με τον οποίον συμπεριφερόσουν τον αγωνιστικό χώρο.
«Ναι. Οπως είπα και πριν όταν όλοι είναι ενωμένοι, τότε μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Όλοι ενωμένοι για να πετύχουμε τον στόχο μας. Φυσικά υπάρχουν και δύσκολες στιγμές και δεν γίνεται με όλους να είσαι φίλος και εκτός αγωνιστικού χώρου. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Όταν λοιπόν οι παίκτες, το σταφ, η διοίκηση και φυσικά ο κόσμος της ομάδας είναι μαζί και έχουν ένα συγκεκριμένο στόχο, τότε αυτός αργά ή γρήγορα θα επιτευχθεί. Όλοι έχουν μερίδιο σε αυτή την επιτυχία».
Για τον λόγο αυτό νομίζω ότι όλοι πανηγύρισαν τόσο έντονα για την κατάκτηση του κυπέλλου. Ένιωθαν ότι ήταν μέρος αυτού του συνόλου.
«Όλοι όπως είπα έχουν συμβάλει στο να καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας αυτή της σεζόν. Από τον Σταμάτη και τον Νικόλα που είναι στο Γραφείο Τύπου, μέχρι τους φυσικοθεραπευτές και το σταφ. Όλοι νιώθουν ότι έδωσαν κάτι για να έρθει αυτός ο τίτλος. Και γι΄ αυτό πανηγυρίσαμε τόσο έντονα».
Επίσης είδαμε και παίκτες αυτή τη σεζόν να αποδίδουν πολύ καλύτερα απ΄ ότι πέρυσι. Όπως ο φίλος σου Αϊτόρ.Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό;
«Όλοι χρειάζονται χρόνο. Πέρυσι προερχόταν από μια πολύ καλή σεζόν στην Ολλανδία και υπήρχαν μεγάλες απαιτήσεις από αυτόν, ωστόσο υπάρχουν και μεγάλες διαφορές ανάμεσα στο ολλανδικό και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Χρειάστηκε ένα χρόνο προσαρμογής. Πιστεύω βέβαια ότι έπαιξε ρόλο και ο κόουτς Γιοβάνοβιτς. Του έδειξε από την πρώτη μέρα ότι τον πιστεύει, του έδειξε εμπιστοσύνη, κάτι που χρειαζόταν πολύ ο Αϊτόρ.
Έτσι πίστεψε στον εαυτό του. Το ίδιο ισχύει και για τον Παλάσιος, που και αυτός χρειάστηκε ένα χρονικό διάστημα προσαρμογής. Δεν έχει καμία σχέση το πώς τελείωσε τη σεζόν ο Τούκου και πώς ήταν όταν ξεκίνησε. Οι ποδοσφαιριστές είναι και άνθρωποι και όταν έρχονται σε ένα καινούργιο περιβάλλον χρειάζονται ένα συγκεκριμένο χρόνο για να μπορέσουν να αποδώσουν και να βοηθήσουν την ομάδα. Είναι φυσιολογικό κάποιοι να θέλουν λιγότερο χρόνο προσαρμογής και άλλοι περισσότερο. Έτσι είναι και στη ζωή».
Εδώ στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό. Κρίνουμε τους παίκτες πολύ γρήγορα.
«Το ίδιο ισχύει και στην Ισπανία (σ.σ. γέλια). Αρκετοί παίκτες που ήρθαν μας βοήθησαν, όπως ο Ρούμπεν στα χαφ, ο Τούκου και ο Αϊτόρ στα πλάγια, ο Κώτσιρας. Είναι πολύ σημαντικό ότι και η ομάδα τους έδωσε χρόνο για να μπορέσουν να αποδώσουν αυτά που μπορούν».
Θα σου πω δύο ονόματα και θα ήθελα να μου κάνεις μια σύγκριση. Μπόλονι και Γιοβάνοβιτς. Ποια είναι η γνώμη σου;
«Όλοι γνωρίζουν και δεν θα ήθελα να πω κάτι για τον κόουτς Μπόλονι. Όλοι ξέρουν τι ακριβώς γινόταν πέρυσι. Θα μιλήσω όμως για τον προπονητή μας τώρα, για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Είναι ένας «καθαρός» άνθρωπος και για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όταν ένας άνθρωπος έρχεται και σου μιλάει ανοιχτά και ειλικρινά για μένα είναι το καλύτερο πράγμα στη ζωή. Ο Γιοβάνοβιτς το έκανε αυτό. Ήταν ειλικρινής απέναντι μας είτε αυτό που μας έλεγε ήταν θετικό είτε αρνητικό. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έφτιαξε μια ομάδα που έπαιζε κανονικό ποδόσφαιρο. Βέβαια για μένα αυτό έρχεται δεύτερο, καθώς πιο σημαντικό κομμάτι είναι ο χαρακτήρας του, που είναι πραγματικά εξαιρετικός. Μπορείς να μιλήσεις μαζί του και για προσωπικά προβλήματα. Εγώ αυτή τη χρονιά πέρασα μια δύσκολη στιγμή με την οικογένειά μου και συγκεκριμένα την μητέρα μου. Μετά το ματς με την Λαμία στον Βόλο έμαθα ότι η μητέρα μου κινδυνεύει και ότι μπορεί να την χάσω. Τότε ο κόουτς και όλος ο σύλλογος μου είπαν ότι μπορώ να κάνω ότι θέλω και να φύγω για να σταθώ στο πλευρό της μητέρας μου και να μην με νοιάζει το ποδόσφαιρο. Αυτό και μόνο λέει πολλά. Πως μετά εγώ να μην δώσω τα πάντα γι΄αυτή την ομάδα;».
«Όταν πήγα να χάσω την μητέρα μου όλοι στην ομάδα μου στάθηκαν, πως να μην δώσω τα πάντα γι΄ αυτόν τον σύλλογο»
Πάμε τώρα στην επόμενη σεζόν. Η φετινή επίτευξη των στόχων δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες για τη νέα σεζόν. Σωστά;
«Ναι, αυτό είναι κάτι που ισχύει. Πάντα συμβαίνει αυτό. Όταν κάνεις κάτι καλό, όλοι την επόμενη σεζόν ζητούν παραπάνω. Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό στο ποδόσφαιρο και για αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Τώρα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας μόνο την είσοδο στους ομίλους του Conference League. Δεν είναι κάτι εύκολο, καθώς μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολύ καλές ομάδες. Πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι, ώστε να επιστρέψουμε στους ομίλους. Είναι κάτι σημαντικό όχι μόνο για τους παίκτες αλλά για όλο τον σύλλογο. Ο Παναθηναϊκός έχει στο DNA του την Ευρώπη».
Ποιοι μπορούμε να πούμε ότι είναι οι στόχοι για την επόμενη σεζόν;
«Όπως σου είπα ο πρώτος και μεγάλος είναι η είσοδος στους ομίλους. Αυτή η ομάδα πρέπει να παίζει κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Και μετά θα δούμε. Δεν θέλω να πω κάτι τώρα. Βήμα βήμα πρέπει να το πηγαίνουμε. Δεν θέλω να υποσχεθώ κάτι στον κόσμο που μπορεί στη συνέχεια να μην το το καταφέρουμε. To πιο σημαντικό είναι η επιστροφή στους ομίλους. Είναι αδιανόητο να σκέφτεσαι ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα είναι μόνιμα στην Ευρώπη».
Πλέον τι σημαίνει ο Παναθηναϊκός για σένα μετά από δύο χρόνια παρουσίας;
«Φέτος ήμουν ένας εκ των αρχηγών και πλέον όσο περνάει ο καιρός το κλαμπ με… κερδίζει όλο και περισσότερο. Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στον Παναθηναϊκό είδα ότι όλοι είναι επαγγελματίες. Επίσης, όπως είπα και παραπάνω, όλοι στον σύλλογο μου έχουν σταθεί σε ότι πρόβλημα και να είχα. Νιώθεις ότι είσαι σε μια οικογένεια. Και σε άλλες ομάδες που έπαιξα στην καριέρα μου οι άνθρωποι με στήριξαν, αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι με το που γίνεσαι μέλος του Παναθηναϊκού καταλαβαίνεις το μέγεθος αυτού του συλλόγου. Είναι διαφορετικό. Φυσικά και το γεγονός ότι κέρδισα τον πρώτο τίτλο της καριέρας μου με αυτή την ομάδα, την κάνει ξεχωριστή μέσα στην καρδιά μου».
Όσον αφορά τα συναισθήματά σου για τους οπαδούς της ομάδας; Ποια είναι;
«Είναι φοβεροί πραγματικά. Στον τελικό Κυπέλλου μόλις μπήκαμε στο γήπεδο για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα, έβλεπες το κομμάτι με τους οπαδούς τους δικούς μας να είναι γεμάτο και του ΠΑΟΚ να είναι μισόγεματο. Εκεί καταλαβαίνεις ότι αυτοί οι οπαδοί έχουν κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Ήταν σχεδόν τρεις ώρες πριν την έναρξη του τελικού γεμάτο. Από αυτό καταλαβαίνεις πολλά. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού είναι ξεχωριστοί. Και είναι πολύ σημαντικό ότι στηρίζουν όλα τα τμήματα. Δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Όταν ο πατέρας μου ήρθε στο γήπεδο και είδε τους οπαδούς του Παναθηναϊκού μου είπε: «Γι΄ αυτούς τους ανθρώπους ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή τους».
«Οι οπαδοί μας είναι ξεχωριστοί – Ζουν για τον Παναθηναϊκό»
Τώρα που είπες για τον τελικό Κυπέλλου. Πως ένιωσες όταν οι συμπαίκτες σου φώναξαν ρυθμικά το όνομά σου στα αποδυτήρια;
«Υπέροχα. Όταν νιώθεις ότι οι άνθρωποι σε πιστεύουν και σε στηρίζουν, μπορείς να αποδώσεις και το καλύτερο».
Μετά ακολούθησαν τα… μπουζούκια. Πως ήταν αυτή εμπειρία;
«Ηταν η πρώτη φορά που πήγα στα μπουζούκια. Για 1-2 ώρες είναι καλά, αλλά έχει πολύ κόσμο. Όλοι είναι… τρελοί στην Ελλάδα με τα μπουζούκια (σ.σ. γέλια). Ωραία εμπειρία όμως, μιας και διασκεδάσαμε γι΄ αυτόν τον τίτλο».
Το σόου του Μακέντα και του Μπρινιόλι κέρδισε τις εντυπώσεις όμως;
«(σ.σ. γέλια). Δεν πρόλαβα να το δω αυτό καθώς εκείνη την ώρα είχα φύγει καθώς ήταν μαζί μου και οι γονείς μου. Τον Κίκο όμως τον έχω ακούσει να τραγουδάει και είναι πολύ καλός, όπως είναι και πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Ο Μπρινιόλι είναι… τρελός (σ.σ. γέλια). Έχει τρομερή θετική ενέργεια».
Νομίζω ότι όλοι όσοι ήρθαν φέτος έδωσαν θετική ενέργεια σωστά;
«Ναι και όλοι έδωσαν κάτι στην ομάδα. Ο Ματέους, ο Τούκου, ο Αλμπέρτο, ο Γιάννης. Όλοι έδωσαν από κάτι στην ομάδα. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για να έρθει το αποτέλεσμα. Μπορεί μεταξύ μας όλοι να περάσαμε και δύσκολες στιγμές, αλλά μείναμε ενωμένοι. Επίσης και ο Μιγιάτ έδωσε πράγματα που ήρθε τον Ιανουάριου στην ομάδα, μας βοήθησε να πετύχουμε τους στόχους μας».
«Όλοι όσοι ήρθαν έδωσαν κάτι – Πέρασε δύσκολα αυτός ο κόσμος και είχε ανάγκη αυτόν τον τίτλο»
Αυτή τη χρονιά ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου και ποια η καλύτερη;
«Η δύσκολη στιγμή ήταν με αυτό που έγινε με την μητέρα μου. Την ημέρα που παίξαμε κόντρα στην Λαμία στο γήπεδο του Βόλου η μητέρα μου έκανε μια εγχείρηση στην καρδιά. Όταν πήρα τον πατέρα μου μετά το ματς μου είπε ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και μπορεί να την χάσουμε. Εκείνη η εβδομάδα ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Τότε ήταν που είμαι και η ομάδα και ο κόουτς ότι μπορώ αν θέλω να φύγω. Με στήριξαν πολύ τότε και θα το θυμάμαι για πάντα αυτό. Όταν σε στηρίζουν σε αυτό, πως να μην δώσεις τα πάντα γι΄ αυτό τον σύλλογο και γι΄ αυτούς τους ανθρώπους. Όσον αφορά την καλύτερη στιγμή είναι φυσικά το Κύπελλο. Σε όλη μου την καριέρα έχω δύο στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα. Την πρώτη μου συμμετοχή στη La Liga, όπου πέτυχα και γκολ και την κατάκτηση του Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό».
Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις πόσο σημαντικός θεωρείς ότι ήταν αυτός ο τίτλος για τον κόσμο της ομάδας;
«Ο κόσμος πέρασε δύσκολες στιγμές τα προηγούμενα χρόνια. Η ομάδα ήταν για χρόνια εκτός Ευρώπης. Όταν λοιπόν η ομάδα τους δίνει ξανά τον λόγο για να χαμογελάσουν μετά από καιρό είναι λογικό να… τρελαίνονται από την χαρά τους. Οι οπαδοί μας είναι υπέροχοι και θέλουμε να τους κάνουμε συνέχεια χαρούμενους».
Comments