By Η πτήση του Παναθηναϊκού στη τρίτη θέση, οι φανταστικοί κεντρικοί αμυντικοί, οι στατικές φάσεις και η παρουσία των οπαδών του Άρη στη Λεωφόρο.
”Το παραμύθι εδώ τελειώνει, στη Λεωφόρο κανείς δεν θα γλιτώνει” αναφέρει ένα από τα συνθήματα της ”πράσινης” κερκίδας και ο φετινός Παναθηναϊκός το κάνει πράξη και με το παραπάνω. Μετά τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, το ”τριφύλλι” επέβαλλε τον νόμο της έδρας και κόντρα στον Άρη, σε ένα παιχνίδι που ήταν κομβικής σημασίας για την εξέλιξη των φετινών playoffs, τα οποία πραγματικά θα κριθούν στη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας. Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς πήρε ένα ”χρυσό” τρίποντο που είναι εξόχως σημαντικό για τους εξής απλούς λόγους:
- Για πρώτη φορά φέτος ανέβηκε στη τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα και μπορεί αυτό να μην λέει πολλά αλλά αποτελεί τεράστια ψυχολογική ώθηση ενόψει της συνέχειας.
- Πλέον ο Παναθηναϊκός κρατά την τύχη στα δικά του πόδια. Αποκλειστικά. Δεν είναι υποχρεωμένος να περιμένει γκέλες και στραβοπατήματα. Τα θέλει, τα προσδοκά αλλά δεν εξαρτάται από αυτά. Το +1 από τον Άρη(τον οποίο ”έχει” και σε πιθανή ισοβαθμία) και το +2 από την ΑΕΚ, τον έχουν πλέον σε ρόλο οδηγού και όλα θα κριθούν από τα δικά του τα αποτελέσματα. Δεν ”κυνηγάει”.
- Οι ”πράσινοι” πήγαν σε αυτό το ματς, σε ακόμη ένα φετινό ματς, με την πλάτη στον τοίχο. Με ισοπαλία ο Άρης θα παρέμενε στο +2, με ήττα θα έφευγε στο πεντάποντο και… αντίο ζωή. Ήταν ματς ”έξι πόντων”, το πήρε η καλύτερη ομάδα και η δουλειά για το ”τριφύλλι” έγινε.
Μία ομάδα που σκοράρει με κάθε τρόπο
Στην αρχή της σεζόν ήταν το επιθετικό τρανζίσιον. Στην συνέχεια προστέθηκαν τα γκολ απέναντι σε οργανωμένες άμυνες, με την πρόοδο σε αυτό το κομμάτι να είναι εντυπωσιακή. Ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς έβαλε στο ρεπερτόριό του και τις στατικές φάσεις και πλέον σκοράρει με κάθε τρόπο. Είναι ζωτικής σημασίας σε παιχνίδια όπως το αποψινό, όπου ο αντίπαλος περιμένει άριστα τακτοποιημένος και δεν προσφέρει παρά ελάχιστους χώρους, να… ξεκλειδώνεις την αντίπαλη άμυνα από ένα φάουλ, από ένα κόρνερ.
Μέχρι το γκολ του Μπαρτ Σένκεφελντ, ο Παναθηναϊκός είχε μία διπλή φάση. Αυτό με το δοκάρι του Παλάσιος στο 20′ και το σουτ του Αϊτόρ στην επαναφορά. Ήταν πολύ κλειστό το παιχνίδι, η ομάδα του Μπούργος ήρθε στη Λεωφόρο ξεκάθαρα για την ισοπαλία αλλά μια ιδανική συνεργασία έφερε το 1-0. Είναι ένα τέλειο γκολ. Από την εκτέλεση του Αϊτόρ που έφτασε τις 9 ασίστ, μέχρι την επαφή με το κεφάλι του Ολλανδού στόπερ που ήταν πλάτη στο τέρμα.
Αυτό ήταν το πέμπτο γκολ που βρίσκει από στατική φάση φέτος το ”τριφύλλι”, δείχνοντας πως βελτιώνεται παντού. Απλά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει το μαγικό κουμπί που τα αλλάζει όλα, χρειάζεται χρόνος, δουλειά και υπομονή. Όποιος ήθελε, ήξερε και μπορούσε να διαβάσει τα ”σημάδια”, θα καταλάβαινε πως ήταν θέμα χρόνου να έρθουν τα γκολ και μέσα από αυτή την συνθήκη. Πέντε, λοιπόν ο… δήθεν αδούλευτος στις στατικές φάσεις Παναθηναϊκός και προχωράμε παρακάτω.
Ο Καμαρά, το χαμένο μυαλό, οι στόπερ και οι ευκαιρίες
Το γκολ του Σένκεφελντ ήταν το πρώτο βήμα, το δεύτερο ήρθε από την ποδοσφαιρική ανοησία του Καμαρά να δεχθεί κίτρινες κάρτες μέσα σε ένα δίλεπτο. Το αριθμητικό πλεονέκτημα έφερε τον Παναθηναϊκό ακόμη περισσότερο σε ρόλο αφεντικού αλλά από το 46′ μέχρι και το 70′ υπήρξαν ”πράγματα” που θα έπρεπε να λειτουργήσουν καλύτερα.
Με τόσους χώρους, οι ”πράσινοι” όφειλαν να είναι πιο συγκεντρωμένοι, πιο ποιοτικοί, πιο ομαδικοί στη τελική πάσα για να δημιουργήσουν περισσότερες ευκαιρίες. Και στις ευκαιρίες που έφτιαξαν δεν είχαν τις εκτελέσεις που έπρεπε. Δύο φορές ο Ιωαννίδης, μία ο Παλάσιος και μία ο Αϊτόρ απέτυχαν να… κλειδώσουν το ματς, σε ένα διάστημα όπου το γήπεδο άνοιξε, ο Παναθηναϊκός έχασε την ανασταλτική του ισορροπία και με κορυφαίο τον Ιτούρμπε οι ”κίτρινοι” απείλησαν.
Ο Μπρινιόλι έκανε αυτό που έπρεπε στη μεγάλη ευκαιρία των φιλοξενούμενων και από την στιγμή που δεν μπόρεσε να βρει δεύτερο γκολ στο διάστημα του ροντέο, το ”τριφύλλι” πολύ ορθά έπραξε και κατέβασε το πόδι από το γκάζι, πάγωσε τον ρυθμό, διαχειρίστηκε το πλεονέκτημα με μεγαλύτερη σύνεση και χωρίς να απειληθεί εκ νέου κράτησε εύκολα το 1-0.
Είναι σπουδαία η εμφάνιση τόσο του Βέλεθ όσο και του Σένκεφελντ απόψε. Ο Ολλανδός έβαλε το γκολ της νίκης, μα και ο Ισπανός ήταν αλάνθαστος, άριστος στο build up και στα κάθετα περάσματα, ανίκητος στον αέρα.
Nα γίνει ο κανόνας της ποδοσφαιρικής μας ζωής
Δεν θέλω να λέω ψέμματα, ούτε να μην γράφω την αλήθεια. Ποτέ. Για αυτό θα παραδεχθώ πως την σημερινή φιλοξενία των οπαδών του Άρη στη Λεωφόρο την φοβόμουν πολύ. Πάρα πολύ. Όλοι ξέρουμε πως στην ποδοσφαιρική Ελλάδα αυτού του είδους τα… ρίσκα μπορούν να οδηγήσουν σε ”αυτογκόλ” και από εκεί που πας να κάνεις το καλό, να βγεις και ζημιωμένος. Εκ του αποτελέσματος, όμως, ο φόβος μου αποδείχθηκε αβάσιμος και πολύ το χάρηκα. Όπως όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο χάρηκαν αυτή την εικόνα, με την παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών.
Τα ντεσιμπέλ στη Λεωφόρο από τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού ανέβηκαν ένα και δύο κλικ παραπάνω χάρη στην παρουσία των ”κιτρίνων”, οι οποίοι είχαν υποδειγματική συμπεριφορά καθόλη την διάρκεια της παρουσίας τους στη Θύρα 6. Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους έφεραν εις πέρας αυτή την πολύ δύσκολη ”αποστολή” και μακάρι αυτή η εικόνα να αποτελεί στο μέλλον τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Στο χέρι των οπαδών είναι η επιστροφή στη κανονικότητα και σε κανενός άλλου, μόνο οι ίδιοι μπορούν να δώσει την λύση και η αποψινή ”εκδρομή” στην Αθήνα είναι ένα πολύ καλό ”μήνυμα” ενόψει της συνέχειας.
Comments