By Αξίζει να το διαβάσετε!
O Peyton Siva Sr, δεν ήταν ποτέ εκεί για τον συνονόματο μικρό του, Siva Jr. Αλκοόλ, ναρκωτικά, βιαιοπραγίες, μπες-βγες στη φυλακή. Μια μέρα, εξαφανίστηκε. Για εβδομάδες ολόκληρες, η οικογένεια του δεν είχε κανένα νέο. Δεν ασχολήθηκε κιόλας κανείς. Φίλοι, οικογένεια, ακόμα και η αστυνομία που τον είχε τακτικό πελάτη στα καταστήματα της, τον ξέγραψαν.
Ο γιος του όμως, όχι. Χώθηκε στο αμάξι του πατέρα του που σάπιζε στο γκαράζ και ξεκίνησε για το κέντρο του Σιάτλ, σε κάποιες γειτονιές που έμαθε από φίλους του πατέρα του ότι τον είχαν μαζέψει παλιότερα. Όλα αυτά, στα 13 του.
Ο μικρός τελικά τα κατάφερε. Αλλά το ζόρι ήταν τώρα. Στεγνός, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, ο πατέρας του καθόταν σε ένα στενό οκλαδόν με ένα όπλο ανάμεσα στα γόνατα του. Όταν τον είδε, δε συγκινήθηκε: «Pey-Pey, άσε με να το τελειώσω».
Ο Pey-Pey τον μάζεψε, του βρήκε κλινική απεξάρτησης, τον έπεισε να καθαρίσει, να ψάξει για μια δουλειά, να αποκαταστήσει τη σχέση του με την υπόλοιπη οικογένεια του.
Ως ένας από τους καλύτερους νέους αθλητές της περιοχής του, βρήκε άκρες με μια γειτονική ομάδα να τον έχει στο team της για να περνά την ώρα του προπονώντας πιτσιρίκια – αφού στα νιάτα του ήταν επαγγελματίας kickboxer. Τον έπαιρνε μαζί του στα ματς του σχολικού πρωταθλήματος, όπου μοίραζε σαραντάρες και τον έκανε να νιώθει χαρά και περηφάνια, παρότι ο μικρός ντρεπόταν για πάρτη του καμιά φορά, όταν ξεκινούσε καβγάδες με κάποιον άλλο γονιό για χάρη του μικρού Peyton. Τον είχε πάντα δίπλα του στο Λούιβιλ, όταν ο Πιτίνο τον όρισε στρατηγό των εξαιρετικών ομάδων των Κάρντιναλς, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας.
Πριν κλείσει καν τα 15 ήταν ήδη αυτός ο Peyton Siva Senior και όχι ο Junior, ό,τι κι αν γράφουν οι φανέλες που φόρεσε, ή το διαβατήριο που τον ταξίδεψε από το Κεντάκι του Πιτίνο στο Βερολίνο του Ρενέσες και από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, πλέον στην Αθήνα και τον Παναθηναϊκό.
πηγή: Pick ‘n’ Popa
Comments