By Οκτώ χρόνια ήταν πολλά. Πάρα πολλά. Σαν ένας… αιώνας για τον Παναθηναϊκό, το μέγεθός του, το dna του, την ιστορία του, τον κόσμο του που ζει τα δικά του χρόνια της υπομονής και περιμένει στωικά μια φλόγα για να την κάνει πυρκαγιά.
Αυτός ο σύλλογος, αυτός ο τεράστιος σύλλογος είναι καταδικασμένος να κυνηγά και να διεκδικεί τρόπαια και το βράδυ της 21ης Μαϊου θα είναι εκεί, θα είναι στη Καλογρέζα για να παλέψει, να μοχθήσει, να δώσει όλο του το «είναι», ώστε μετά το 2014 να επιστρέψει στους τίτλους, να γευθεί και πάλι την χαρά μίας επιτυχίας που ψάχνει όπως ο διψασμένος το νερό στην έρημο.
Ήταν ζωτικής σημασίας για ολόκληρο τον οργανισμό το να είναι ο Παναθηναϊκός στον τελικό του Κυπέλλου. Εδώ και πολλά χρόνια τα παιχνίδια που κρίνουν τίτλο απλά δεν υπάρχουν για το «τριφύλλι» και αυτό το ματς, αυτή η βραδιά θα είναι μια επιστροφή στην κανονικότητα για ολόκληρο τον σύλλογο. Όποιος και αν είναι απέναντι. Η διεκδίκηση του θεσμού ήταν ένας από τους στόχους που τέθηκε στην αρχή της σεζόν. Η μισή δουλειά έγινε, ο Παναθηναϊκός θα είναι στο ΟΑΚΑ, έχοντας κάνει το καθήκον του, πετώντας εκτός τον Ατρόμητο, τον Βόλο, την Αναγέννηση Καρδίτσας(τεράστιε Κώστα Κατσουράνη) και τον κακό του «δαίμονα» την Λαμία.
Η γκολάρα του Ιωαννίδη «κλείδωσε» την πρόκριση
Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό απόψε στη Λαμία ήταν απλά ένα γκολ. Μια σοβαρή νοοτροπία και μία σύνδεση με το αντίπαλο πλεκτό. Όσο πιο γρήγορα γινόταν αυτό, τόσο γρήγορα θα έφευγε και το πεντακάθαρο άγχος. Οι «πράσινοι» που δεν απειλήθηκαν καθόλου, δεν είχαν υπομονή στη κυκλοφορία της μπάλας, δεν λειτούργησαν καλά στο επιθετικό κομμάτι και παρά την συντριπτική κατοχή της μπάλας(75%) είχαν μοναχά μία καλή στιγμή με τον Σεμπάστιαν Παλάσιος.
Ο Φώτης Ιωαννίδης, όμως, έχει «χτίσει» πελατειακή σχέση με την Λαμία και μία κορυφαία ενέργεια στο φινάλε του ημιχρόνου(42′) έδωσε την λύση. Από όπου και αν το πιάσεις, ο Έλληνας σέντερ φορ έχει κάνει μία καταπληκτική ενέργεια. Από την διάθεση και την νοοτροπία να κυνηγήσει μια «σκοτωμένη» μπαλιά, από την αλλαγή κατεύθυνσης για να βγει μπροστά από την μπάλα και τον Τζανετόπουλο, από το ιδανικό πλασέ στη γωνία του Σαράνοφ. Ήταν μια γκολάρα σεντερφορίσια που απλοποίησε τα πράγματα.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν καθαρά τυπική διαδικασία, ο Σεμπάστιαν Παλάσιος… σφράγισε την νίκη με το υπέροχο «χάδι» μετά την ασίστ του Βιγιαφάνιες και έδωσε την ευκαιρία στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να δώσει ανάσες σε πέντε βασικούς(Ιωαννίδης, Ρούμπεν, Αϊτόρ, Παλάσιος, Βέλεθ) ενόψει της κυριακάτικης αναμέτρησης με τον Άρη στη Λεωφόρο.
Μία επιβεβαίωση της προόδου και μέσα από τα αποτελέσματα
Μόνο όποιος είναι «τυφλός» ποδοσφαιρικά δεν μπορεί να διαπιστώσει και να παραδεχθεί πως ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον περσινό αλλά ούτε και με εκείνο των προηγούμενων ετών. Από συγκυρίες και τρομακτικά διαιτητικά λάθη το «τριφύλλι» βρίσκεται τόσο χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα βάσει της εικόνας του πάνω στο χορτάρι.
Το σύνολο του Γιοβάνοβιτς παρουσιάζει αξιοσημείωτη πρόοδο τόσο στο ποδοσφαιρικό όσο και στο πνευματικό κομμάτι, έχει βάλει τις βάσεις για να κάνει πρωταθλητισμό του χρόνου, αρκεί να γίνουν μερικές σημαντικές κινήσεις και η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου αποτελεί μία επιβεβαίωση της προόδου μέσα από τα αποτελέσματα, για όσους αρέσκονται στο να βλέπουν το άθλημα μόνο μέσα από αυτά. Θα πει κανείς πως οι «πράσινοι» δεν απέκλεισαν κανέναν «μεγάλο» στον δρόμο προς τον τελικό αλλά η απάντηση έρχεται από το πρόσφατο παρελθόν.
Σεζόν 2020/2021 αποκλεισμός από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Σεζόν 2018/2019 αποκλεισμός από την Λαμία, όπως και το 2017/2018. Αποκλεισμός από την Ξάνθη στα ημιτελικά το 2014/2015 και από τον Ατρόμητο την επόμενη σεζόν. Δεν είναι κάποιο σπουδαίο ανδραγάθημα αυτό που πέτυχε ο Παναθηναϊκός αλλά είναι σίγουρα κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό σε σχέση με όσα γίνονταν κατά βάση τα προηγούμενα χρόνια.
Ο τελικός στην ώρα του, μέσα από τα playoffs θα φτάσει πιο κοντά στο Κύπελλο
Το ένα εισιτήριο για τον τελικό πέρασε σε «πράσινα» χέρια αλλά από αύριο το πρωί, αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχει, δεν θα πρέπει να υπάρχει για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ούτε ως προοπτική κατάκτησης τίτλου, ούτε ως τελευταία ζαριά για ευρωπαϊκό εισιτήριο σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει να τερματίσει έστω τέταρτος στο μίνι πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός. Το ματς της 21ης Μαϊου θα πρέπει να απασχολήσει και πάλι το «τριφύλλι» το βράδυ της 17ης Μαϊου όταν θα έχει ολοκληρωθεί το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα. Μόνο και μόνο τότε.
Το μυαλό όλων θα πρέπει να είναι στην εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου από τα playoffs και μόνο εκεί. Εξάλλου και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν άπαντες στο Κορωπί, ο Παναθηναϊκός θα έχει περισσότερες πιθανότητες να σηκώσει το Κύπελλο αν έχει κάνει αυτό που πρέπει στο πρωτάθλημα, παρά να πάει στον τελικό για να παίξει εκτός από το τρόπαιο και την ευρωπαϊκή προοπτική του, κάτι που θέλοντας και μη θα γεμίσει με περίσσιο άγχος ολόκληρο τον οργανισμό.
Ο κόσμος μπορεί να φωνάζει το «κι όταν το Κύπελλο σηκώσω, μπορεί να παλαβώσω» αλλά η ομάδα πρέπει να παραμείνει συγκεντρωμένη, προσηλωμένη στον αυτοσκοπό της τετράδας.
Πηγή: gazzetta.gr
Comments