Και τώρα η μεγάλη πρόκληση του Παναθηναϊκού

Έπρεπε να περάσουν επτά χρόνια αναμονής για τον Παναθηναϊκό ώστε να βρεθεί ξανά στους τελικούς της Volley League. Υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Ρούση τότε οι πράσινες είχαν φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής αλλά ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα με 3-1 νίκες. Η ζωή κάνει κύκλους και με πολλά δεδομένα να έχουν αλλάξει από τότε ο Παναθηναϊκός είναι ο ένας από τους δύο φιναλίστ και περιμένει είτε τον Ολυμπιακό είτε τον Άρη.

Μπορεί ο δεύτερος ημιτελικός κόντρα στον ΠΑΟΚ να μη συνοδεύτηκε με απόλυτη κυριαρχία, όπως στον πρώτο αγώνα, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Ο δικέφαλος του βορρά ουδέποτε έπαψε να είναι σκληρός αντίπαλος και το απέδειξε στον αγωνιστικό χώρο. Ο ΠΑΟΚ στηρίχτηκε κατά βάση στην Κογιάρ επιθετικά ενώ και η Πολυνοπούλου ήταν για ακόμα μια φορά κομβική. Παρότι οι γηπεδούχες ήταν πολύ αποτελεσματικές από το μπλοκ ο Παναθηναϊκός απάντησε στα δύσκολα με καλά σερβίς. Η υποδοχή του δικεφάλου ήταν για ακόμα μια φορά ασταθής και αυτό ήταν το σημείο κλειδί.

Επιπλέον, το γεγονός ότι οι πράσινες δεν έβγαζαν μεγάλη σιγουριά στην επίθεση διορθώθηκε από την Παπαφωτίου. Η έμπειρη πασαδόρος του τριφυλλιού έβαλε στο παιχνίδι όλες τις συμπαίκτριές της και τις κράτησε «ζεστές» σε όλο το παιχνίδι. Κυρίως, όμως, εκμεταλλεύτηκε την Κρος η οποία μπορεί να μην είχε την ίδια αποτελεσματικότητα ως συνήθως στο μπλοκ αλλά επιθετικά έμοιαζε ασταμάτητη. Παράλληλα, η Μάρετ Γκρόθες ήταν σε πολύ καλή κατάσταση στο κρίσιμο πέμπτο σετ και αποτέλεσε μια σχεδόν αλάνθαστη επιλογή στην επίθεση. Τα σερβίς της Χαντάβα και της Παπαφωτίου ήταν ένα ακόμα πολύτιμο στοιχείο που έκαμψε τη σθεναρή αντίσταση του ΠΑΟΚ και έκρινε την πρόκριση.

Από πλευράς δικεφάλου η σεζόν τελείωσε και η μεγάλη πρόκληση για κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν έγινε πραγματικότητα. Ωστόσο η σεζόν δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη καθώς οι Θεσσαλονικείς τερμάτισαν για πρώτη φορά στην τρίτη θέση, έφτασαν στους ημιτελικούς αποκλείοντας έναν δύσκολο αντίπαλο όπως η ΑΕΚ και σαφώς έχουν να θυμούνται μια αξιοπρεπή πορεία στο CEV Cup. Όχι άσχημα για μια ομάδα που αγωνίζεται στην μεγάλη κατηγορία μόλις για τρίτη φορά. Βέβαια, τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί και καλύτερα εάν δε γινόταν λάθη στο κοουτσάρισμα τόσο στα πλέι οφ όσο και σε κομβικά παιχνίδια της regular season. Παρόλα αυτά μένει θετική εικόνα για την ομάδα του ΠΑΟΚ τη φετινή σεζόν.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση και το σημαντικότερο στόχο της σεζόν. Μπορεί να δυσκολεύτηκε κόντρα στον ΠΑΟΚ αλλά, πρώτον, αυτό είναι φυσιολογικό καθώς αντιμετώπισε έναν δύσκολο αντίπαλο, στην έδρα του και που έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο και, δεύτερον, παρά τις δυσκολίες και την όχι άριστη εμφάνιση κατάφερε να κερδίσει και αυτό λέει πολλά. Κάθε παιχνίδι και κάθε γύρος των πλέι οφ είναι κάτι διαφορετικό. Η εμφάνιση του ημιτελικού στο Μαρούσι και του ημιτελικού στην Πυλαία είναι ανεξάρτητοι αγώνες και ότι θα δούμε στους τελικούς θα είναι κάτι τελείως καινούργιο. Σημαντικό συμπέρασμα είναι το ότι ο Παναθηναϊκός, ανεξαρτήτως της αλλαγής προπονητή, είναι καλά στημένος σαν ρόστερ. Οι αθλήτριες του έχουν εμπειρία και προσωπικότητα και ακόμα και όταν ένα παιχνίδι δυσκολεύει έχουν την ικανότητα να το κερδίσουν. Έχοντας βρεθεί δύο φορές πίσω στα σετ από τον ΠΑΟΚ κατάφεραν να ανακάμψουν και να πάρουν αυτό που θέλουν. Αυτό σημαίνει πως οι τελικοί θα είναι απόλυτα αμφίρροποι και πως δύσκολα θα μπορέσουμε να χρίσουμε φαβορί.