Φραγκίσκος Αλβέρτης σημαίνει…

Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης αποτελεί παρελθόν από τον Παναθηναϊκό, μετά από 31 ολόκληρα χρόνια.

Ο αθλητισμός προσφέρει επαγγελματικές σχέσεις. Ελάχιστες γίνονται σχέσεις ζωής.

Πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις την σχέση ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Φραγκίσκο Αλβέρτη;

Είναι απλό: Αν σας πει κάποιος ”Αλβέρτης”, θα σκεφτείτε αμέσως ”Παναθηναϊκός”. Αν ακούσετε ”Παναθηναϊκός”, δεν θα σας πάρει πάνω από 3-4” για να πείτε ”Αλβέρτης”.

Μια ματιά στον ουρανό του ΟΑΚΑ, αρκεί. Ανάμεσα σε ευρωπαϊκά, στα τρόπαια, στους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλου, θα δείτε και τον ”Φράγκι”.

Μέρος της ιστορίας μίας ομάδας. Λάθος. Η (ζωντανή) ιστορία μίας ομάδας.

Η Τετάρτη (13/4) ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα για τους φίλους του Παναθηναϊκού. Όχι γιατί είχαν προηγηθεί το βράδυ της Τρίτης (12/4) ριζικές αλλαγές σε όλα σχεδόν τα επίπεδα.

Όχι γιατί ο Δημήτρης Διαμαντίδης δεν θα είναι πια κοντά στην ”οικογένεια” του, όπως πολλές φορές χαρακτήρισε το ”τριφύλλι”.

Φταίνε και όλα αυτά. Αλλά η αποχώρηση του Αλβέρτη, ήταν η ”χαριστική βολή” για όλους. Ακόμα και γι’ αυτούς, που έγραφαν στα social media πως πρέπει να φύγει, για το δικό του ”καλό”.

Ας τα πάρουμε ένα-ένα, όμως.

Ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε πλήρη αναδόμηση, με τον Αλβέρτη να μην συνεχίζει στο ρόλο του General Manager, που είχε από το 2020. Είχε την πρόταση να συνεχίσει στη ΚΑΕ από το πόστο του Γενικού Αρχηγού.

Παρόλα αυτά, δεν έκανε δεκτή τη προοπτική αυτή και αποχώρησε με μία λακωνική ανακοίνωση.

”Μόνο περηφάνια τιμή και αγάπη για την ομάδα. Οι λόγοι της αποχώρησής μου είναι καθαρά προσωπικοί”

Όπως ακριβώς επιβεβαίωσε και η ανακοίνωση της ΚΑΕ, λίγο αργότερα:

”Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ σεβόμενη το προσωπικό θέμα του Φραγκίσκου Αλβέρτη δεν θα μπορούσε παρά να κάνει αποδεκτή την παραίτησή του και να του ευχηθεί το ζήτημα αυτό να έχει ευτυχή κατάληξη. Η πόρτα του Παναθηναϊκού θα είναι πάντα ανοιχτή για τον παντοτινό αρχηγό του”

”Στις χαρές και στις λύπες μαζί”

Σε αυτή τη φράση μπορεί να ”χωρέσει” μία ιστορία 30+ χρόνων.

Με αυτές τις λέξεις έκλεισε την ομιλία του, όταν στις 11/10/09, είδε το #4 να περνάει στο Πάνθεον της ”πράσινης” ιστορίας. Αυτή, όμως, ήταν η κατάληξη του παίκτη Αλβέρτη. Πώς ξεκίνησε;

Το 1990. Και από την αρχή φάνηκε, πως δεν θα είναι μία ακόμα επαγγελματική σχέση. Είπαμε. Εδώ μιλάμε για σχέση ζωής.

Ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος είχε προχωρήσει σε μία περίεργη φαινομενικά επιλογή, όταν αντάλλαξε τον κορυφαίο Δημήτρη Σελετόπουλο στην ομάδα πόλο της Γλυφάδας, για να πάρει στην ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού τον Αλβέρτη, τον τότε 16χρονο Φραγκίσκο Αλβέρτη. Προφανώς και δε θα έπαιζε πολύ σε τέτοια ηλικία, μόλις 5 συμμετοχές στην τότε Stoiximan Basket League (1990-91), ενώ δεν ήταν γραφτό να άρχιζαν από τόσο νωρίς τη συλλογή τίτλων.

Σιγά-σιγά, όμως, μαζί με τη δική του ωρίμανση θα άρχιζε κι η άνοδος του Παναθηναϊκού.

Πρώτος τίτλος το 1993. Παναθηναϊκός εναντίον Άρη στο 18ο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας στο ΣΕΦ (15/5). Ο ίδιος σκοράρει 6 πόντους κι ο μετέπειτα πολυνίκης του θεσμού (19) Παναθηναϊκός στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας (96-89) για πέμπτη φορά στην ιστορία, ο ίδιος για πρώτη στην καριέρα του.

Θα ακολουθούσαν πολλοί ακόμη τίτλοι σε όλες τις διοργανώσεις, εθνικές και διασυλλογικές.

Έπαιξε στον Παναθηναϊκό: 1990-2009
Ως αρχηγός: 1996-2009
Τρόπαια (25): 5 Ευρωλίγκες (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)
12 πρωταθλήματα (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2014*)
8 Κύπελλα (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)
1 Διηπειρωτικό (1996)

*Ως προπονητής

…ως παίκτης του Παναθηναϊκού και μόνο μέχρι το 2009, τους περισσότερους ως πρωταγωνιστής, άλλους με ευκολία κι άλλους με δυσκολία, άλλους με αέρα κι άλλους διά πυρός και σιδήρου, εντός κι εκτός παρκέ, όπως το επεισόδιο με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς το 2000, πρώτη χρονιά του “Ζοτς” στον πάγκο της ομάδας.

Μόλις 3:17 στη νίκη επί του Πανιωνίου (82-65) στο ΟΑΚΑ (26/1) για τη Basket League, καθηλωμένος στον πάγκο στη νίκη στη Δάφνη (71-81) στις 29/1.

“Σεισμός στη Δάφνη” ανέφερε τότε η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, “Επικίνδυνες σχέσεις” η “ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ”.

Εκνευρισμένος από τον παραγκωνισμό του, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν είχε πάει στο κέντρο του γηπέδου για το καθιερωμένο “ζντο” κι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε απαντήσει εξίσου εκνευρισμένος στα αποδυτήρια. Το τότε ρεπορτάζ ήθελε τους ψυχραιμότερους να προλαβαίνουν το κακό, δηλαδή να πιαστούν στα χέρια, περιστατικό, όμως, που ο “Ζοτς” είχε υποβαθμίσει στη συνέντευξη Τύπου. Παρόλα αυτά, τα εν οίκω είχαν γίνει εν δήμω κι οι φήμες για την επόμενη ημέρα οργίαζαν, πολύ περισσότερο μετά από την απουσία του “Φράγκι” από την επόμενη προπόνηση λόγω προσωπικού θέματος στον Έβρο. Μία “συγγνώμη” μεταξύ ανδρών έμελλε να βάλει γρήγορα “τέλος”.

“Ζήτησα συγνώμη από όλη την ομάδα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι μερικές φορές, όταν κάτι πηγαίνει στραβά κι η πίεση είναι μεγάλη, δε μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις σου” εξηγούσε στους εκπροσώπους των Μέσων ο “Φράγκι” λίγο πριν από την πρωινή προπόνηση της 1/2. “Η ‘συγγνώμη’ που ζήτησα δεν ήταν ο όρος που μου έθεσαν, αλλά αισθάνθηκα πως αποτελούσε μία δική μου υποχρέωση”. Αμέσως μετά ο “Ζοτς” τον υποδεχόταν με ένα “Σε πάω” προς επιβεβαίωση πως το θέμα θεωρούταν λήξαν.

Η συνέχεια γνωστή.

Μετά από την απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη το 2014, τον αντικατέστησε προσωρινά, παρότι τιμ μάνατζερ μέχρι τότε και χωρίς προπονητική εμπειρία. Γιατί είχε αποδεχτεί τέτοια ευθύνη και πρόκληση; Η εξήγηση απλή για τον ίδιο.

“Έχοντας υπηρετήσει τον Παναθηναϊκό για περίπου 25 χρόνια είμαι σε θέση να γνωρίζω από πρώτο χέρι την πίεση και τις απαιτήσεις αυτής της ομάδας. Δεν ήρθα χθες στον Παναθηναϊκό. Είναι η ομάδα που έχω περάσει περισσότερα από τα μισά χρόνια της ζωής μου.

Έχω πλήρη επίγνωση το τι ξεκινάω να κάνω. Όντας Παναθηναϊκός, έχω παραπάνω από υποχρέωση να συνεισφέρω τα μέγιστα, για να πετύχει τους στόχους στους οποίους είμαστε καταδικασμένοι να κυνηγάμε πάντα. Είναι μεγάλη πρόκληση για εμένα. Κι εγώ όπως και τα παιδιά που θα συνεργαστούμε, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, για να φέρουμε εις πέρας την αποστολή. Ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι εύκολο, αλλά η μάχη είναι μέσα στη ζωή πάντα και θα παλέψουμε για το καλύτερο δυνατό” τα λόγια του στην ανακοίνωση της ΚΑΕ στις 11/3.

Με τον ίδιο στην άκρη του πάγκου ο Παναθηναϊκός έμελλε να φτάσει μέχρι το Game 5 των playoffs στην Ευρωλίγκα (3-2 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και μέχρι το Game 5 των Τελικών στη Stoiximan Basket League. Σημαντική λεπτομέρεια: Ήταν νικητής στη δεύτερη περίπτωση με 82-71 επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ (4/6).

Έκτοτε θα επέστρεφε στο πόστο που κατείχε μέχρι πρότινος, πριν στη συνέχεια να αναλάβει και διευθυντής των Ακαδημιών της ΚΑΕ το 2015 και πριν έρθει η ώρα για το επόμενο επίπεδο. Ένα στάδιο, που ολοκληρώθηκε στις 13/4/22.

Αλλά είπαμε.

Όλα τελειώνουν και τίποτα δεν τελειώνει, όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη!

Η κραυγή του αμέσως μετά από το τέλος του παιχνιδιού παραμένει μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.