Aλλαξε ο Ιβάν, γύρισε και ο τροχός…

H αλλαγή νοοτροπίας του Παναθηναϊκού 

Μην τα ξαναμετράμε ένα – ένα. Εχασε αμέτρητους βαθμούς ο Παναθηναϊκός κατά τη διάρκεια της regular season χωρίς να είναι χειρότερος του αντιπάλου του. Από τρομερά ατομικά σφάλματα, από απίθανα γκολ, από χαμένες ευκαιρίες, από διαιτησία, από εκκωφαντική δυσκολία να σκοράρει σε «σετ» παιχνίδι. Να, όμως, που σχεδόν ταυτόχρονα με την «αλλαγή» του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, γύρισε και ο τροχός! Από το 3-0 επί της ΑΕΚ στη Λεωφόρο και… εντεύθεν. Aπό τότε δηλαδή που ο Σέρβος τεχνικός – θορυβημένος ακόμα – ακόμα και για τη συμμετοχή στα play offs μετά την ήττα στο Αγρίνιο από τον Παναιτωλικό – άφησε στην άκρη το «πάμε να νικήσουμε μόνο με τον δικό μας τρόπο» και επικεντρώθηκε μόνο στο «πάμε να νικήσουμε». Ενίοτε «κουμπώνοντας» το δικό του πλάνο στις αδυναμίες και τα πλεονεκτήματα του αντιπάλου! Ε, λοιπόν, από τότε όλα του πάνε δεξιά! Όχι… γενικώς: είχε τραυματισμούς, ιώσεις, απουσίες, αναποδιές πολλές. Του πάνε δεξιά κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών.

Να τα θυμηθούμε εν συντομία;

• Νίκη με 3-0 επί της ΑΕΚ με τρία γκολ σε… δύο ευκαιρίες από το 16’ έως το 29’. «Σφύριζαν» τα δοκάρια, έκανε τρεις φάσεις η ΑΕΚ στην αρχή του β’ ημιχρόνου (το σουτ του Aραούχο ακόμα θυμίζει… Βλάοβιτς στο «Καμπ Νου»), χάνει και δυο ευκαιρίες σε κόντρα επίθεση για «τεσσαρο-πεντάρα» από το πουθενά, γεια σας! Ο Ιβάν «περίμενε» την Ενωση και ο Παναθηναϊκός την «πλήγωσε» με αντεπιθέσεις.
• Νίκη με 2-0 στο Περιστέρι. Βρίσκει κατάκοπο τον Ατρόμητο, κάνει κάκιστο πρώτο ημίχρονο με μια φάση (Παλάσιος). Μπαίνει για να παίξει μόνο για το αποτέλεσμα στο β’ μέρος, χάνει πέναλτι με τον Αϊτόρ αλλά βρίσκει 2/2 με εκπληκτικά γκολ του Παλάσιος από μαγικές ασίστ Χατζηγιοβάνη – Γκατσίνοβιτς.
• Πρώτο ματς play offs, 1-1 ισοπαλία με την ΑΕΚ. Πρώτη φάση – πρώτο γκολ με τον Αϊτόρ από τη γκάφα του Μήτογλου και την ασίστ του Γκατσίνοβιτς. Εν συνεχεία μία ώρα μονότερμα η Ενωση που βρίσκει γκολ με πέναλτι, χάνει δυο ευκαιρίες στα πρώτα 20 λεπτά του β’ ημιχρόνου και ο Γιοβάνοβιτς «σβήνει» το ματς με τις αλλαγές του στο 70’ διορθώνοντας τα λάθη στην αρχική επιλογή ενδεκάδας…
• Πάει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» αυθημερόν, χωρίς δέκα παίκτες, βγάζει το ματς με δύο αλλαγές, εκ των οποίων η μία είναι ο Βαγιαννίδης! Παίζει 3-4-3 με καταπληκτικό στήσιμο από τον Γιοβάνοβιτς που αλλάζει τα πάντα. Ο Αρης παίρνει χαμπάρι τι συμβαίνει στο… ημίχρονο, πιέζει κατά διαστήματα στο β’ μέρος. Ο Παναθηναϊκός μένει όρθιος με εκπληκτική συγκέντρωση και αστείρευτα ψυχικά αποθέματα. Στη μοναδική αμφισβητούμενη φάση (πέναλτι Σένκεφελντ) η απόφαση του ρέφερι είναι υπέρ του Τριφυλλιού.
• Υποδέχεται τον ΠΑΟΚ τέσσερις μέρες πριν από το πρώτο ματς του Δικέφαλου εναντίον της Μαρσέιγ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρώτη αμφισβητούμενη φάση (χέρι Βέλεθ), υπέρ του. Ο Γιοβάνοβιτς βλέπει τι συμβαίνει με Κούρτιτς (πολυτέλεια το μαρκάρισμα αντιπάλου, μια ταχύτητα πίσω στο τέμπο του αγώνα) Ζαμπά και Βιεϊρίνια, «φορτώνει» τη δεξιά πτέρυγα με Κώτσιρα – Γκατσίνοβιτς – Παλάσιος, παίρνει ένα γκολ κι άλλες τρεις φάσεις σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. 2-0 από στατική φάση με απίθανο γκολ του Χουάνκαρ που σκοράρει μετά από τέσσερα (!) χρόνια, δεύτερη αμφισβητούμενη φάση πάλι υπέρ του (χέρι Χουάνκαρ). Τελικό 2-1 και ενώ ο ΠΑΟΚ έχει χάσει τέσσερις ευκαιρίες, βλέποντας τον Ακπομ να σουτάρει… πλάγιο άουτ αντί να πασάρει στον αμαρκάριστο Ζίβκοβιτς, και… «Βλάοβιτς Νο2» στο πλασέ του Καντουρί που φεύγει εκατοστά άουτ. Τρίποντο και τέταρτη θέση, διότι ο Αρης δεν μπορεί σε πέντε ώρες ποδοσφαίρου να βάλει έστω ένα γκολ στον ΠΑΣ Γιάννινα!

Tα παθήματα της regular season και τα δυο άλυτα προβλήματα

Ανω τελεία, παύλα – τι είχε συμβεί στη regular season; Σε 26 ματς ο Παναθηναϊκός είχε πάρει κάτι περισσότερο απ΄αυτό που άξιζε μόνο στο Φάληρο εναντίον του Ολυμπιακού (0-0), στον οποίο με δίδυμο Πούγγουρα – Σάρλια είχε επιτρέψει μισή ευκαιρία! Κατά τα λοιπά; Είχε δεχθεί απίθανα γκολ (Γκαρντάφσκι από 30 μέτρα στα Γιάννενα, Σάστρε ‘δοκάρι και μέσα’ από 25 μέτρα στην Τούμπα), είχε εναντίον του διαιτητικά σχεδόν όλες τις δύσκολες φάσεις (αποβολή Σάντσες στο Βόλο, πέναλτι που δόθηκε φάουλ στο Ηράκλειο, πέναλτι Αϊτόρ στην Τούμπα), είχε χάσει βαθμούς από χαμένο πέναλτι (Αγρίνιο), είχε ηττηθεί από αμυντικές γκάφες (με Αστέρα σε Τρίπολη και Λεωφόρο, ΠΑΟΚ εντός έδρας με καθαρό πέναλτι Βιγιαφάνιες στον Μιχαηλίδη στο 87′), είχε ηττηθεί ακόμα και με ρεσιτάλ ευκαιριών (Αϊτόρ – Παλάσιος εναντίον της ΑΕΚ στο 1-0 του ΟΑΚΑ). Η μπάλα, κοινώς, δεν τον «πήγαινε». Εξ ου και όλες – μα όλες – οι νίκες του ήταν με μεγαλύτερη του ενός γκολ διαφορά. Δηλαδή νικούσε μόνο όταν ήταν σαφώς ανώτερος του αντιπάλου του. Δεν μπορούσε να πάρει (ή έστω να μην χάσει) ούτε ένα ματς στις λεπτομέρειες: το 0-0 στο Φάληρο ήταν η εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα!

Ολα αυτά τα αποτελέσματα, ασφαλώς, δεν οφείλονται στις συναστρίες, ούτε στον ανάδρομο Ερμή του ποδοσφαίρου. Του ταιριάζουν του Παναθηναϊκού τα ματς στα οποία ψάχνει το γκολ και σε open play. Ο Γιοβάνοβιτς έχει τους Αϊτόρ – Παλάσιος σε δαιμονιώδη φόρμα από την εκκίνηση του β’ γύρου, βρήκε στον Γκατσίνοβιτς έναν χρησιμότατο χαφ με τακτική παιδεία, διαθέτει περισσότερες επιλογές στη μεσαία γραμμή (Ρουμπέν, Κουρμπέλης, Αλεξανδρόπουλος, Μαουρίσιο) βλέπει τον Βιγιαφάνιες να ωριμάζει υπέροχα σε νέο ρόλο (στήριγμα στον Ρουμπέν Πέρεθ), καταφέρνει να κρατά τις ισορροπίες στα αποδυτήρια και να ενισχύει τους δεσμούς συσπείρωσης. Ομως έχει, ακόμα, να διορθώσει πολλά. Κυρίως, το μεγάλο πρόβλημα του σέντερ φορ και τα αμυντικά σφάλματα σε συνθήκες πίεσης εντός της περιοχής. Η αλήθεια είναι ότι είναι κάπως… αργά. Θα τα «κουβαλήσει» μαζί του ως το τέλος ο Παναθηναϊκός κι όπου βγει…