Έδειξε ότι μπορεί, ώρα να το αποδείξει…

Και αυτό κάνει την επιτυχία του Παναθηναϊκού, σε συνδυασμό με την εμφάνιση, ακόμα πιο σημαντική! Και ας μην υπήρχε (ουσιαστικό) βαθμολογικό ενδιαφέρον. Τουλάχιστον οι «πράσινοι» έβγαλαν αυτήν την «μαχητική ψυχή» που τόσο, μα τόσο, πολύ έλειψε από τα περισσότερα παιχνίδια της φετινής χρονιάς στην EuroLeague. Σίγουρα δεν θα έπρεπε να είναι είδηση ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε τη Ρεάλ στο γήπεδό του πραγματοποιώντας καλή εμφάνιση, αλλά κάτι το δεδομένο! Όμως τηρουμένων των αναλογιών και των μεγάλων διαφορών μεταξύ των δύο ομάδων, δεν γίνεται διαφορετικά.

Το μεγάλο κέρδος δεν ήταν η γλυκιά «γεύση» που κράτησαν οι «πράσινοι» ως ευρωπαϊκό φινάλε στο ΟΑΚΑ αλλά η αυτοπεποίθηση που κέρδισαν. Είδαν ότι μπορούν. Και αυτό είναι που θα κρατήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ενόψει της δικής τους συνέχειας. Ναι μεν ακολουθούν άλλα δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια την επόμενη εβδομάδα με την Άλμπα στο Βερολίνο και την Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη αλλά είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι και τα δύο αυτά ματς θα χρησιμοποιηθούν ως… προπονήσεις ενόψει του αγώνα που έχει κυκλωθεί, υπογραμμιστεί (ή ό,τι άλλο θέλετε εσείς το συμπληρώνετε) την ερχόμενη Δευτέρα (11/4) στο ΟΑΚΑ. Αυτό κόντρα στον Ολυμπιακό όπου θα «κυνηγήσουν» το αβαντάζ της έδρας στα playoffs του ελληνικού πρωταθλήματος και παράλληλα και τη ρεβάνς για τη βαριά ήττα στο ΣΕΦ.

Το πρώτο τεστ και οι «Papa Brothers»

Βέβαια μεσολαβεί την ερχόμενη Κυριακή (3/4) και η αναμέτρηση με την ΑΕΚ στο κλειστό των Άνω Λιοσίων όπου και εκεί θα «τεστάρει» ο Παναθηναϊκός τον εαυτό του σε «must win» παιχνίδια. Και εκεί θα πρέπει να ενεργήσει ως φαβορί και όχι ως αουτσάιντερ όπως έκανε στα περισσότερα ματς της EuroLeague. Σίγουρα η νίκη απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης θα βοηθήσει πολύ. Σε όλους τους τομείς. Εκτός από το ψυχολογικό κομμάτι θα βοηθήσει και στο αγωνιστικό καθώς ο Δημήτρης Πρίφτης είχε τη δυνατότητα να δώσει περισσότερο ρυθμό στουςπαίκτες που θα τραβήξουν το περισσότερο κουπί έως και το τέλος της Basket League.

Γιώργος Παπαγιάννης: (Του) Ταιριάζει απόλυτα αυτό που λένε οι Αμερικανοί: «Sky is the limit» για τον Έλληνα σέντερ. Απέναντι στον Ταβάρες, ίσως τον καλύτερο σέντερ της EuroLeague, έδειξε ότι μπορεί να του πάρει τα σκήπτρα. Έκανε τα πάντα, ήταν παντού και το κυριότερο; Ανάγκασε και τον σέντερ της Ρεάλ να τον αντιμετωπίζει… φοβισμένα από ένα σημείο του αγώνα και μετά. Και όχι μόνο αυτός αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες της Ρεάλ οι οποίοι όταν πλησίαζαν στο καλάθι πέταγαν τη μπάλα ψηλά για να αποφύγουν τις χερούκλες του. 18 πόντοι, 10 ριμπάουντ, 5 τάπες, 1 ασίστ, κανένα λάθος. Τελεία.

Ιωάννης Παπαπέτρου (η επιστροφή): Μπορεί να ήταν άστοχος με 1/7 τρίποντα αλλά όταν η Ρεάλ πλησίαζε, εκείνος της… έκοβε τη φόρα. Θέλει ρυθμό. Θέλει παιχνίδια. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να επιστρέφει κάποιος ύστερα από δύο μήνες εκτός δράσης. Και όσο περνάει ο καιρός θα αποκτά εκ νέου πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ίσως και να αποτυπωθεί περισσότερο το πόσο είχε λείψει το τελευταίο διάστημα. Μαζί με τον Παπαγιάννη συνθέτουν τους «Papa Brothers» του Παναθηναϊκού, οι οποίοι όταν βρίσκονται μαζί σε καλή μέρα, αυτομάτως ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει πολλά επίπεδα.

Νεμάνια Νέντοβιτς: Όταν πρέπει, εκεί που πρέπει, θα «μιλήσει». Με τη Ρεάλ κράτησε τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο. Χωρίς τα μεγάλα του σουτ, τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί τελείως διαφορετικά. Όμως όταν κουράζεται, πρέπει οπωσδήποτε να βγαίνει για ανάσες. Φανταστείτε στους Παπαγιάννη-Παπαπέτρου να είναι καλός και ο Σέρβος… Άλλη ομάδα ο Παναθηναϊκός!

Τζέρεμι Έβανς: Κανείς δεν ασχολήθηκε με το αν έπαιζε ή όχι ο Οκάρο Ουάιτ. Δεν φάνηκε καν η απουσία του. Ο έμπειρος Αμερικανός βρέθηκε σε καλή επιθετική βραδιά, «διάβασε» πολύ καλά τις φάσεις, πήρε πρωτοβουλίες, έβγαλε ενέργεια, ενώ έβαλε και το κορμί του στην άμυνα.

Από εκεί και πέρα όλοι πρόσφεραν και από κάτω. Άλλοι λιγότερα άλλοι περισσότερα. Ο Καββαδάς πήρε δύο επιθέσεις στο χαμηλό post και σκόραρε με αντίπαλο τον Πουαριέ. Ο Μέικον μπορεί να ήταν… χάλια μαύρα για τρία δεκάλεπτα, αλλά στο τέλος έκανε την εμφάνισή του στο παρκέ και δεν έβαλε αρνητικό πρόσημο δίπλα από την απόδοσή του. Ο Σαντ-Ρος βοήθησε πολύ αμυντικά και ήταν μεστός στην επίθεση. Ο Μαντζούκας (όπως ήταν αναμενόμενο) έπαιξε λίγο σε σχέση με το προηγούμενο ματς με τη Μακάμπι, αλλά όσο περνούν τα παιχνίδια «πατάει» και καλύτερα.