Τα αίτια του αποκλεισμού: Μιχάλοβιτς και μπλοκ σταμάτησαν τον Παναθηναϊκό

Η επικράτηση του Φοίνικα επί του Παναθηναϊκού μπορεί να αναλυθεί μέσα σε λίγα αλλά απλά βήματα. Σίγουρα η ήττα από έναν δυνατό και αξιόλογο αντίπαλο δεν μπορεί να λογίζεται ως η απόλυτη καταστροφή για τον Παναθηναϊκό. Ούτως ή άλλως το Κύπελλο είναι ένας από τους στόχους αλλά έρχεται δεύτερος σε σχέση με το πρωτάθλημα, χωρίς αυτό να απαξιώνει τη νίκη του Φοίνικα. Τόσο το Κύπελλο όσο και το League Cup είναι στόχοι των πρασίνων αλλά αν ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος έπρεπε να επιλέξει έναν και μόνο τίτλο σίγουρα θα διάλεγε το πρωτάθλημα.

Το τελείωμα του πρώτου σετ έφερε μια δύσκολη και πολύ σημαντική ανατροπή για τον Παναθηναϊκό από τα χέρια του Πρωτοψάλτη. Αυτό θα μπορούσε να είναι το έναυσμα για κάτι καλύτερο και για μία πιο δυναμική συνέχεια αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν το αντίθετο. Η πολύ καλή εικόνα του Φοίνικα, που έφερε και τη νίκη, οφείλεται σε δύο πολύ απλά στοιχεία. Από τη μία ο Μιχάλοβιτς είχε ποσοστά που τον κάνουν να μοιάζει ανίκητος και από την άλλη το μπλοκ της ομάδας του Μιλένκοσκι ήταν σαν ένα τοίχος. Δεν είναι μόνο το 7-21 μπλοκ υπέρ του Φοίνικα αλλά και τα μπλοκ που δεν έδωσαν πόντο αλλά σταμάτησαν τους πράσινους και φυσικά οι σπασμένες μπάλες που έδωσαν εύκολες άμυνες.

Σίγουρα η απουσία του Στάλεκαρ έχει τη σημασία της, καθώς ο Σλοβένος λόγω ίωσης δεν ήταν σε ετοιμότητα να αγωνιστεί, αλλά οι απουσίες δεν μπορούν να είναι μια εύκολη δικαιολογία. Οι παίκτες του Δημήτρη Ανδρεόπουλου είχαν αδυναμία στο να σταματήσουν πρωτίστως τον Μιχάλοβιτς και δευτερευόντως του υπόλοιπους παίκτες του Φοίνικα. Ο Σλοβάκος διαγώνιος ξύπνησε αναμνήσεις Ούντριτς καθώς όπως και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στο Μαρούσι έτσι και σε αυτό ο αντίπαλος διαγώνιος δεν μπορούσε να σταματηθεί. Ταυτόχρονα, δεν είναι μόνο ότι ο διαγώνιος του Φοίνικα είχε άκρως θετικά ποσοστά αλλά και ο διαγώνιος του Παναθηναϊκού κινούνταν και πάλι σε ρηχά νερά.

Η αδυναμία του μπλοκ θα μπορούσε να καλυφθεί μέχρι ένα σημείο με επιθετική σταθερότητα. Ωστόσο ο Βαν Ντερ Ντις συνεχίζει να μην πατάει καλά και να δείχνει αδυναμίες αφού όχι μόνο δεν τελείωσε φάσεις αλλά δεν είχε ρυθμό ούτε από το σερβίς. Ο Παναθηναϊκός έβρισκε λύσεις κυρίως από τον Πρωτοψάλτη, που για ακόμα μια φορά ήταν θετικός, αλλά και από πρώτους χρόνους του Γιάκοπσεν με τον Ραγκέλ. Με την επίθεση να μοιάζει μονοδιάστατη και τους φιλοξενούμενους να τα πηγαίνουν πολύ καλά στο αμυντικό κομμάτι ήταν δύσκολο να αλλάξει η ροή του αγώνα. Όταν και η επίθεση και το μπλοκ υπολειτουργούν το μόνο που μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω είναι το σερβίς. Ούτε εκεί, όμως, οι πράσινοι ήταν σταθεροί παρότι σε αρκετά σημεία του αγώνα έβρισκαν άσσους.

Για το Φοίνικα προφανώς και ο Μιχάλοβιτς ήταν το μεγάλο όπλο αλλά δεν ήταν το μοναδικό. Η δουλειά που κάνει ο Φράγκος τόσο στην υποδοχή όσο και στην επίθεση όταν η ομάδα κολλάει είναι αξιοσημείωτη. Επιπλέον, ο Ανδρέας Φράγκος είναι ο ηγέτης που μπορεί να βγάλει δύσκολες άμυνες, να παροτρύνει τους συμπαίκτες του για το κάτι παραπάνω και γενικότερα να καλύψει τις… ανορθογραφίες στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Ο Ιερεσουέλο έκανε αρκετά λάθη, κάποια από αυτά εμφανέστατα, αλλά παρόλα αυτά είχε τη δυναμική και την ενέργεια να δημιουργήσει καλές προϋποθέσεις για την ομάδα του. Είναι γεγονός πως με τον Σκοπιανό κόουτς έχει βελτιώσει το παιχνίδι του και έχει καταφέρει να γίνει πιο ουσιαστικός περιορίζοντας την απερίσκεπτες ενέργειες.

Καθοριστικός, βέβαια, ήταν και ο ρόλος των κεντρικών. Τα 7 μπλοκ του Τζούριτς αλλά και το 10/14 του Κόστα στην επίθεση έκαναν τους «Πειρατές» πολύ ισχυρούς στη μπροστά ζώνη, εκεί που ο Παναθηναϊκούς αδυνατούσε να βρει λύσεις. Τόσο ο Τζούριτς όσο και ο Κόστα έβγαλαν σιγουριά από πλευράς Φοίνικα και παράλληλα μεγάλωναν το άγχος και την πίεση στους γηπεδούχους.

Γενικότερα, ο Παναθηναϊκός έδειξε για μία ακόμα φορά πως όταν δε βρίσκει εύκολους πόντους στην επίθεση, κυρίως από τον Ντερ Ντρις, αγχώνεται και χάνει την αυτοπεποίθησή του. Όταν μάλιστα αυτό συνοδεύεται από μέτριο μπλοκ τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Ο Φοίνικας έκανε όλες τις μικρές (και μεγάλες) λεπτομέρειες σωστά είτε αυτό είναι άμυνες είτε μπλοκ είτε σερβίς. Κυρίως, όμως, είχε ένα σημείο αναφοράς στην επίθεση που έδινε εύκολους πόντους και έβγαζε τα… κάστανα από τη φωτιά.

Αν κάποιος πει ότι ο Παναθηναϊκός δε νοιάζεται για το Κύπελλο και πως δεν χάθηκε κάτι τότε δεν αντιλαμβάνεται το κλίμα της ομάδας. Οι δύο μεγάλοι στόχοι ήταν η υπέρβαση στο Challenge Cup και το πρωτάθλημα. Ωστόσο όλοι θα ήθελαν μια πλήρη κυριαρχία στα εγχώρια, δηλαδή και Κύπελλο και League Cup. Ποτέ κανένας δεν υπέγραψε εγγυημένο συμβόλαιο με τις νίκες, όμως, κυρίως όταν ο αντίπαλος είναι ο απόλυτα ανταγωνιστικός. Ο Φοίνικας αποδεικνύει εδώ και καιρό πως έχει αδικήσει τον εαυτό του και πως αν το ξεκίνημα ήταν διαφορετικό ίσως και να κόντραρε τους τρεις πρωτοπόρους στο πρωτάθλημα. Σε αυτό βέβαια έπαιξε το ρόλο του ο ερχομός του Μιλένκοσκι. Έτσι, σε μια διοργάνωση που ουσιαστικά τώρα ξεκίνησε για την ομάδα της Σύρου όλα είναι ανοιχτά και όταν μιλάμε για Final 4 οι πιθανότητες των φιναλίστ μοιράζονται στα ίσα.