Οι «σταθερές αξίες» των Νέντοβιτς και Παπαγιάννη οι οποίοι παίζουν… μόνοι τους
Ο Παναθηναϊκός αδίκησε την προσπάθειά του στο παιχνίδι με τη Ζάλγκιρις. Θα μπορούσε να εξαργυρώσει τις δύο συνεχόμενες νίκες του για πρώτη φορά στη φετινή Euroleague και με μία τρίτη, αλλά το μικρό ροτέισον από τη στιγμή που υπήρχαν πολλά προβλήματα, έφερε την έλλειψη ενέργειας και καθαρού μυαλού. Αν συνυπολογίσουμε και την καλή μέρα που βρέθηκε η λιθουανική ομάδα στα σουτ εντός παιδιάς, δεν ήθελε και πολύ για να γίνει ζημιά…
«Ζημιά» που λέει ο λόγος γιατί όπως είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό ο Παναθηναϊκός δεν έχει κανέναν απολύτως στόχο στα ευρωπαϊκά παρκέ, παρά μόνο μία καλή παρουσία έως το τέλος της regular season. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να γνωρίζει δύο ήττες από την ουραγό της κατάταξης αλλά όπως είπε και ο Δημήτρης Πρίφτης μετά το τέλος του αγώνα «it is what it is».
Προσωπικά θεωρώ ότι η εικόνα του αγώνα και η εξέλιξή του θα ήταν τελείως διαφορετική εάν δεν υπήρχαν οι απουσίες των Παπαπέτρου, Ουάιτ (σ.σ. πάτησε παρκέ λιγότερο από δύο λεπτά και ουσιαστικά ήταν σαν να μην έπαιξε καθόλου), Γιόβιτς, Μποχωρίδη, Χουγκάζ. Εδώ που τα λέμε, τι (άλλο) να σου κάνει ένας Νεντοβιτς, πόσα περισσότερα πράγματα να προσφέρει ο Παπαγιάννης έχοντας στα πόδια του ένα ακόμη παιχνίδι υψηλής έντασης ένα 24ωρο νωρίτερα κι όλα αυτά τη στιγμή που ο Ντάριλ Μέικον συνεχίζει με… μαθηματική ακρίβεια τον αγωνιστικό του κατήφορο.
Νέντοβιτς και Παπαγιάννης άνετα «χωρούσαν» στις μεγάλες ομάδες του Ομπράντοβιτς
Δανειζόμενος και τον τίτλο του διαχρονικού Γουέστερν «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» του Σέρτζιο Λεόνε, κάπως έτσι είναι και η εικόνα του Παναθηναϊκού στα τελευταία παιχνίδια. Στην τελική, το supporting cast δεν μπορεί να είναι συνέχεια σε καλή βραδιά όπως ήταν για παράδειγμα ο Καββαδάς στην προηγούμενη αναμέτρηση με τους Σέρβους. Όχι μόνο εκείνος αλλά και όλοι όσοι συμπληρώνουν, αρχικά τον Νεμάνια Νέντοβιτς όπως επίσης και τον Γιώργο Παπαγιάννη.
Δύο παίκτες οι οποίοι κάλλιστα θα είχαν περίοπτη θέση και πρωταγωνιστικό ρόλο στις μεγάλες ομάδες των «πρασίνων» επί εποχής Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Μπορεί μην είχαν αυτήν την τύχη αλλά προσπαθούν με αξιέπαινες και συγκινητικές προσπάθειες να κρατήσουν (όσο το δυνατόν σε καλύτερο επίπεδο) την αξιοπρέπειά του Παναθηναϊκού. Ειδικά από τη στιγμή που βρίσκονται στα «πιτς» οι άλλοι δύο «Ευρωλιγκάτοι» παίκτες όπως ο Παπαπέτρου και ο Γιόβιτς.
Ο Νεμάνια Νέντοβιτς θα μπορούσε… κάλλιστα να είναι ο «ξανθός» που υποδύονταν ο Κλιντ Ιστγουντ στο εν λόγω Γουέστερν, δηλαδή ένας… μοναχικός «πιστολέρο» ο οποίος κέρδιζε τους πάντες στην ταχύτητα της «εκτέλεσης». Είναι εκείνος που «κουβαλάει» επιθετικά τους «πράσινους» και σίγουρα σε πολλά από τα παιχνίδια έχει νιώσει… απέραντη μοναξιά μέσα στο παρκέ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 10 τελευταία παιχνίδια εντός και εκτός των συνόρων, ο Σέρβος έχει κατά μέσο όρο 21,9 πόντους, 3,5 ασίστ και 2,5 ριμπάουντ, σουτάροντας με 42,4% στα τρίποντα (42/99). Τι άλλο να κάνει δηλαδή; Πάντως είναι αδύνατον να… καταπιεί και σπαθιά! Το μόνο το οποίο εύχεται ο Δημήτρης Πρίφτης, είναι να παραμείνει υγιής έως το τέλος. Βέβαια στην 3η περίοδο η καρδιά όλων πήγε έως το… Βελιγράδι και επέστρεψε στο ΟΑΚΑ όταν τον είδαν να σωριάζεται στο παρκέ και να πιάνει το αριστερό του πόδι. Τελικά επέστρεψε, έπαιξε, αλλά… Νέντοβιτς είναι αυτός. Ενδεχομένως να χρειαστεί ειδική διαχείριση και μεταχείριση από εδώ και στο εξής.
Ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι ο… κακός της υπόθεσης. Μπορεί να μην θυμίζει στο έπακρο τον ρόλο που υποδύονταν ο Λι Βαν Κλιφ από τη στιγμή που δεν είναι αδίστακτος και αντικοινωνικός, ωστόσο είναι εκείνος που θα κάνει καλά τη δουλειά που έχει αναλάβει! Αν και 24 ώρες νωρίτερα είχε αφήσει και την… ψυχή του στο παρκέ του «Sinan Erdem Dome» της Κωνσταντινούπολης όντας από τους κορυφαίους για το 2/2 της Εθνικής μας απέναντι στην Τουρκία, όχι μόνο δεν πτοήθηκε, όχι μόνο δεν ξεκουράστηκε αλλα έπαιξε άλλα 26 λεπτά σε παιχνίδι της EuroLeague.
Παράδειγμα προς μίμηση ο «Big Papa». Έβαλε το κορμί του στη φωτιά, βοήθησε τον Παναθηναϊκό με 11 πόντους και 7 ριμπάουντ και έπαιξε σαν να είχε γεμάτες τις μπαταρίες του. Αν και εδώ που τα λέμε ήταν έτοιμος να παίξει κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα μία ώρα μετά το πρώτο ματς της Εθνικής με την Τουρκία. Δεν θα έπαιζε κόντρα στη Ζάλγκιρις;
Απλά αυτό που πρέπει να κάνουν οι γκαρντ του Παναθηναϊκού (σ.σ. ειδικά οι Σαντ-Ρος και Μέικον μετά τις πρόσφατες απουσίες των Μποχωρίδη και Γιόβιτς) είναι να παρακολουθήσουν με προσοχή τα δύο παιχνίδια της Εθνικής και παράλληλα να γίνει εντατικό μάθημα με τίτλο «πώς να εκμεταλλευτείτε τον Παπαγιάννη». Ο υψηλόσωμος σέντερ τροφοδοτήθηκε σωστά στα ματς με την Τουρκία, όλοι τον έψαχναν στη ρακέτα, το ένα pick n roll διαδέχονταν το άλλο και είδαμε τα αποτελέσματα. Δεν έγινε καθόλου στον τελικό του Κυπέλλου στην 4η περίοδο και… πάλι είδαμε τα αποτελέσματα.
Όσο για τον Μέικον; Αν και ξεκίνησε καλά τη σεζόν με αποκορύφωμα εκείνο το παιχνίδι με την Εφές στο ΟΑΚΑ, η απόδοσή του τον τελευταίο μήνα είναι από μέτρια έως και… άσχημη.
ΥΓ1: Το story που «ανέβασε» ο Νέντοβιτς μετά το τέλος του αγώνα με την Ζάλγκιρις με το ντοκιμαντέρ της EuroLeague για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς εστιάζοντας στην μυθική θητεία του στον Παναθηναϊκό, δείχνει πολλά. Ο Νέντοβιτς ΞΕΡΕΙ πολύ καλά που βρίσκεται. Και επειδή ΞΕΡΕΙ που βρίσκεται είναι και εκείνος που προσπαθεί να διατηρήσει όσο το δυνατόν πιο ψηλά την περηφάνεια και το φρόνημα της ομάδας του.
ΥΓ2: Η «μπηχτή» του Σαντ-Ρος σε κάποιους συμπαίκτες του είναι πέρα για πέρα αληθινή. Και οφείλουν όλοι όσοι δεν «γνωρίζουν τι χρειάζεται για να είσαι ανταγωνιστικός σε αυτό το επίπεδο» να το μάθουν το συντομότερο δυνατόν. Έχουν ένα τρίμηνο έως τους τελικούς της Basket League…
Comments