Ο Καββαδάς και οι ευθύνες του Πρίφτη

Τη θέση του πρώτου ψηλού στο ροστερ μας κατέχει δικαιωματικά ο Παπαγιαννης. Και γιατί είναι πρότζεκτ του Συλλόγου και γιατί το μπάσκετ των δεινοσαύρων έχει επιστρέψει για τα καλά στην Ευρώπη, όλοι έχουν από έναν.

Τη δεύτερη θέση τη δώσαμε – σωστά- σε έναν αθλητικό ψηλό (Φλοιντ), για να μπορούμε να προσαρμοστουμε σε διαφορετικά σχήματα.

Ο Φλοιντ, αν και επιλογή του Πριφτη, δεν πήρε ποτέ τις ευκαιρίες του και κάποια στιγμή είδε την έξοδο. Ωστόσο, ευκαιρίες έπρεπε να πάρει όχι με βάση το ταλέντο του, αλλά με βάση τον ρόλο. Δλδ εμείς δεν αρνήθηκαμε να παίξουμε με τον Φλοιντ, στην ουσία αρνήθηκαμε να παίξουμε με αθλητικό ψηλό. Η συνέχεια βέβαια γνωστή, η πληρέστερη (και με στόχους) Φενέρμπαχτσε βρήκε τρόπο να τον ενσωματώσει στο δικό της ροστερ…

Στη θέση του τρίτου ψηλού, διαλέγεις τι θες: δεινόσαυρο, αθλητικό η κάτι ενδιάμεσο;

Εμείς πήραμε την πιο ταιριαστή στις ανάγκες μας (και στο μειωμένο μας μπάτζετ) επιλογή. Εναν οικονομικό Έλληνα ημιψηλο, αρκετά παιγμένο στα σκληροτραχηλα παρκέ της Α1 και εξοικειωμένο με τον τρόπο που παίζουμε το παιχνίδι σ αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων.

Χωρίς λοιπόν να πιάνει θέση ξένου και με χαμηλό συμβόλαιο, ο Καββαδας αποτελούσε ένα τιμιοτατο εργαλείο. Κοντος για τη θέση (2.06μ), μπορεί να χαμηλώνει και να αμύνεται στα πόδια καλύτερα από έναν τυπικό δεινόσαυρο, αλλά ταυτόχρονα χάρη στο σπάνιο εκτόπισμα, λόγω του καλοδουλεμενου σωματικού του όγκου, μπορει να πηγαίνει καροτσάκι ψηλούς των 2.20 και να κερδίζει μάχες στον αέρα, ακριβώς γιατί τις έχει κερδίσει πρώτα στο έδαφος.

Ο ρόλος του εξαρχής (θα έπρεπε να) ήταν δεδομένος. Σε κάθε ματς θα έπρεπε να δίνει πολύτιμες ανάσες στον Παπαγιαννη, φθείροντας ταυτόχρονα τον αντίπαλο ψηλό είτε με το να τον ποσταρει (κάτι στο οποίο είναι καλος) και να του “φορτώνει” εκβιαστικα κάποια φάουλ, είτε με το να του ρίχνει ξύλο στην άμυνα, ξοδεύοντας τα δικά του φάουλ αντί να ξοδεύουμε του Παπαγιαννη.

Από την αρχή της χρονιάς τίποτα από αυτά δεν έχουμε δει. Ο Φλοιντ δεν υπάρχει πια και ο Καββαδας τρώει πάγκο λες και ο ρόλος του είναι ανταγωνιστικός του Παπαγιαννη και όχι συμπληρωματικος…

Μονο στην περίπτωση που ο κόουτς έκρινε τον Καββαδα ανίκανο να σταθεί σε αυτό το επίπεδο, θα δικαιολογουνταν τέτοια συμπεριφορά. Άλλωστε, αυτό δείχνει. Όταν έχεις αλλαγή και την κρατάς στον πάγκο, είναι σαν να μας λες πως η αλλαγή αυτή “δεν κάνει”.

Οι 17p – 6reb – 1as (και 1 τάπα που κακώς χρεώθηκε φάουλ) του Καββαδα χθες, κόντρα στον παραδοσιακα μαχητικό και διαβασμένο τακτικά Ερυθρό Αστέρα, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Πριφτη.

Κρατάει παροπλισμένο έναν ρολιστα που χθες έκανε εμφάνιση βασικού.

Ειναι προφανές πως η ζημιά για την ομάδα μας σε βάθος χρόνου είναι ανυπολογιστη, μη μετρήσιμη.