Το κακοποιημένο ελληνικό ποδόσφαιρο ορέγεται επιχειρηματίες που θα έρθουν να βάλουν χρήματα σε βαρέλι χωρίς πάτο.
Η ντροπή ντράπηκε. Η ξεφτίλα ξεφτιλίστηκε. Θριάμβευσε η ανυπαρξία, η υποκρισία και ο κυνισμός των αδίστακτων καμικάζι.
Ολων αυτών που χωρίς ίχνος τύψης και με απύθμενο θράσος αναλαμβάνουν μετά χαράς και φέρνουν εις πέρας, άγαρμπα, προκλητικά ή με μαεστρία, επικίνδυνες αποστολές για να κάνουν… καριέρα.
Και, ναι, μην έχετε καμία αμφιβολία: κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια έχοντας προ πολλού απολέσει τη συνείδησή τους και απαλλάσσει τον εαυτό τους από παντός είδους αίσχη, με την ψευδαίσθηση ότι «αφού έτσι λειτουργεί το σύστημα θα το υπηρετήσω προς όφελός μου, σιγά μην κάνω τον αδέκαστο και τον ακέραιο και με φάει η μαρμάγκα».
Εχουμε χορτάσει και αηδιάσει από δαύτους χρόνια ολάκερα κι έχουμε χάσει το μέτρημα απ’ τις Παράγκες του πρόσφατου και όχι μόνο παρελθόντος.
Εχουμε χάσει τον ύπνο μας και τα λογικά μας απ’ τα χειρουργεία χωρίς αναισθητικό. Αστεία ανθρωπάκια, νάνοι με μαύρες στολές σε αποστολές φέρνουν εις πέρας τη δουλειά με απόλυτο κυνισμό. Σαν επαγγελματίες καμικάζι. Ψυχρά και ανελέητα.
Σάμπως ιδρώνει το αυτί κανενός; Ουδείς ασχολείται για να φτιάξει επιτέλους το δύσμοιρο και βάναυσα κακοποιημένο ελληνικό ποδόσφαιρο κι όσοι ελάχιστοι το επιχείρησαν έφαγαν τα μούτρα τους και την έκαναν κυνηγημένοι με ελαφρά πηδηματάκια.
Στο Ελλαδιστάν δεν υπάρχει επιλογή. Ή θα είσαι ο θύτης ή το θύμα. Τραγικό το συμπέρασμα, η απόλυτη παραδοχή εξευτελισμού και ανυπαρξίας της χώρας, αλλά και ωμή πραγματικότητα.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι φίλαθλοι, κατά τα άλλα, ορέγονται επενδύσεις και αφίξεις επιχειρηματιών που θα έρθουν και θα βάλουν τα χρήματά τους σ’ ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Κούνια που μας κούναγε.
Άπαντες είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν, το γνωρίζουν και δεν θα το κάνουν ποτέ. Ξέρουν καλά ότι μόνο εάν κινηθείς με μαεστρία παρασκηνιακά και γίνεις εσύ ο θύτης, μπορεί να έχεις τύχη. Αλλιώς θα σε διασύρουν και θα σε κάνουν να φαντάζεις ανύπαρκτος.
Οταν σε παίρνουν απ΄ το χεράκι και σε πάνε καροτσάκι… μιλάει η καρδιά του πρωταθλητή. Οταν σε πάνε… αίμα και πριονοκορδέλα πρέπει να το βουλώνεις και να κάνεις επενδύσεις και αυτοκριτική. Εσύ φταις. Αρμενίζεις στραβά. Πρέπει να γίνεις ο θύτης, αλλιώς θα είσαι το (μόνιμο) θύμα.
Έχουν τόσο μεγάλο θράσος που δεν πτοούνται ούτε από VAR, ούτε από τίποτα. Το πολύ-πολύ να μην μετρούσαν γκολ σαν αυτό του Παλάσιος, όπως έγινε στο Ηράκλειο σε ροή αγώνα. Εντάξει, δεν ήταν δα και σαν αυτό του Κατσουράνη. Σιγά τα ωά. Και μέτρησε κιόλας, τι μιλάτε;
Και τι έγινε που δεν υπήρχε ούτε καν φάουλ στην αποβολή του Βιγιαφάνιες ή που η ανατροπή του Βιτάλ έγινε στη γραμμή της μεγάλης περιοχής. Εδώ… μπερδεύτηκε ο Παπουτσέλης. Γίνονται αυτά. Ολοι κάνουν λάθη. Το θέμα είναι εσύ πως αντιδράς. Ασε τους άλλους, δες τις ευθύνες σου.
Δύσκολο να πεις εάν εμπόδιζε την ορατότητα του Μπρινιόλι ο Ντουρμισάι που ήταν οφ σάιντ. Το είδε και στο VAR μετά ο διαιτητής, οπότε μην ασχολείσαι. Το τσέκαρε αντικειμενικά.
Όταν πρέπει να βρεις κάτι, βρίσκεις. Ανακαλύπτεις. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Εσύ, θα πρέπει να κάνεις κριτική στους παίκτες, τον προπονητή, στους πάντες.
Πού να πήγαινε και για πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός, τι θα έβλεπαν τα μάτια μας…
Comments