Λες και τον καταδιώκει κατάρα…

Οι μεγάλες ομάδες τη μαγκιά τους τη δείχνουν στη διαχείριση της κρίσης. Τη στιγμή που τους «στραβώνει» η δουλειά. Όταν είναι κοντά στο να… καταρρεύσουν. Για τον Παναθηναϊκό υπάρχει αυτός ο αστερίσκος. Όχι αναφορικά με το αν είναι μεγάλη ομάδα φυσικά, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.

Ο αστερίσκος έχει να κάνει με τη συνήθεια των κρίσεων. Λες και έγινε δεύτερη φύση. Λες και δε θέλει το Τριφύλλι να ζήσει ήρεμες μέρες ρε παιδί μου. Μια αόρατη κατάρα που συνεχώς εμφανίζεται για να υπενθυμίσει σε όλους πως το κανονικό είναι πολύ μακριά ακόμη.

Πισωγύρισμα, «σφαλιάρα», ντροπή, όποιο χαρακτηρισμό κι αν δώσει κανείς στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, μέσα θα είναι. Εκεί που στο μυαλό όλων ο Παναθηναϊκός είναι ήδη στον τελικό κυπέλλου, εκεί που μοιάζει να «καθαρίζει» με την 4η θέση τουλάχιστον, ήρθε ένα ανεπίτρεπτο στραπάτσο.

Πριν απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε πως δε θεωρούμε δικαιολογία τις δύο προπονήσεις που έγιναν πριν το ματς λόγω κακοκαιρίας. Η Λαμία έπαιξε ματς 120 λεπτών με τον Άρη για το κύπελλο το βράδυ της Τετάρτης. Πέμπτη έκαναν αποθεραπεία οι παίκτες της, Παρασκευή ένα χαλάρωμα και όχι απλά αγωνίστηκαν με τον ΟΦΗ αλλά νίκησαν με ανατροπή.

Ο Παναθηναϊκός ως ανώτερος σε όλα τα επίπεδα απ’ τον Αστέρα Τρίπολης, δεν μπορεί να στέκεται σε δικαιολογίες. Όπως δεν μπορεί κανείς και τίποτα να δικαιολογήσει το γεγονός πως έχει γίνει το Τριφύλλι… πελάτης της συγκεκριμένης ομάδας. Τεντώνονται τα νεύρα σου όταν το αναφέρεις και μόνο, αλλά αυτό έπρεπε να φανεί στο γήπεδο πρωτίστως. Σε μορφή πάθους, εγωισμού και αγωνιστικού νεύρου. Το μετά δεν έχει καμία ουσία.

Άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός τραβάει τον εαυτό του στον βούρκο της «μάχης» για τα πλέι οφ. Τη στιγμή που του αρκούσαν 4 βαθμοί με Βόλο και Αστέρα, για να έχει τελειώσει η υπόθεση 4η θέση ουσιαστικά, να πάει ήρεμος στη συνέχεια του πρωταθλήματος και ταυτόχρονα να κοιτά ψηλότερα. Γιατί όσο κι αν τώρα η μιζέρια τυλίγει τη σκέψη μας, η αλήθεια είναι μία: Ο Παναθηναϊκός παραμένει καλή ομάδα.

Και γιατί έχασε τότε; Επειδή και οι καλές ομάδες έχουν κακές εμφανίσεις, έχουν κακές περιόδους. Επειδή τα ατού του Τριφυλλιού είναι σε κακή κατάσταση κι επειδή υπάρχει κόπωση. Ρούμπεν και Μαουρίσιο αγωνίζονται ασταμάτητα. Όπως το ίδιο γινόταν και με τον Βιγιαφάνιες. Απουσίασε με τον Αστέρα και είδαμε γιατί δεν απουσιάζει απ’ την ενδεκάδα όταν είναι διαθέσιμος.

Τα χαφ του Παναθηναϊκού είναι σε πτώση. Λογικό κι επόμενο, παίζουν συνέχεια και ο Ισπανός με τον Βραζιλιάνο δεν είναι πάνω στην ποδοσφαιρική νιότη τους.

Υπήρξε και η φάση με τον Αϊτόρ που κρατούσε το πόδι του μετά την ευκαιρία που είχε στο πρώτο μέρος. Αγχωτική στιγμή γιατί όλων το μυαλό πήγε στο τι θα γίνει αν μείνουν μόνο οι Παλάσιος και Βιτάλ για κάποιο διάστημα, αφού ο Χατζηγιοβάνης δεν υπολογίζεται και για τον Ενγκμπακοτό δεν το συζητάμε καν.

Προσθέστε σε όλα αυτά και τον Καρλίτος που σε ακόμη ένα ματς απέδειξε πως δεν είναι φορ. Δε γίνεται να στηριχτεί πάνω του ο Παναθηναϊκός κόντρα σε τέτοιου τύπου αντιπάλους. Όπως φυσικά δεν μπορεί να το κάνει και πάνω στο νεαρό Ιωαννίδη που πέρασε στο ματς και ουσιαστικά δεν έκανε κάτι.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός θέλει μεταγραφές. Είτε πει κάποιος πως είναι ευθύνη του Αλαφούζου, είτε πει πως ο Γιοβάνοβιτς είναι δύσκολος στην επιλογή παικτών, η ουσία δεν αλλάζει. Οι Πράσινοι έχουν ποιοτική και ηγετική έλλειψη στο ρόστερ τους. Όταν ομαδικά τους βγαίνει το ματς, αυτό κουκουλώνεται. Δε σβήνει όμως.

Το ματς με τον Αστέρα ήταν απ’ αυτά που δεν τράβηξε η ομάδα. Ήταν κακή. Την «κλείδωσε» ο αντίπαλος. Ακριβώς τέτοιου τύπου αναμετρήσεις τις παίρνουν οι προσωπικότητες με την ποιότητα. Βγαίνουν μπροστά και «καθαρίζουν».

Στον Παναθηναϊκό είδαμε το φαινόμενο να έχει περισσότερες τελικές ο αναπληρωματικός δεξιός μπακ (Σάντσες) παρά οι φορ στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Αυτό τα λέει όλα.

Δύο μέρες έμειναν, μόνο να ελπίζουμε μπορούμε πως θα γίνει κάτι σε μεταγραφικό επίπεδο… Για να υπάρξουν οι λύσεις που απαιτούνται τόσο στα χαφ όσο και στα εξτρέμ. Διαφορετικά, το διάστημα των συνεχόμενων αναμετρήσεων θα είναι πολύ δύσκολο.

Ας εστιάσει ο Παναθηναϊκό να βρει τους παίκτες που πραγματικά θα τον αλλάξουν επίπεδο. Είναι αδιανόητο να λέμε πως σε όλη την αγορά με τις τόσες ευκαιρίες, δεν μπορούν να εντοπιστούν οι κατάλληλοι.

Τώρα είναι που απαιτείται η ψυχραιμία. Τη γνώμη μας για τα μεταγραφικά και τις τεράστιες ανάγκες του Παναθηναϊκού, την έχουμε εκφράσει πολλές φορές. Σε δύο μέρες θα ξέρουμε τι θα γίνει. Αυτή τη στιγμή προέχει το να μην καταστραφούν όλα. Δεν πρέπει να επιτραπεί να γίνει αυτό!

Ο Παναθηναϊκός δυστυχώς χάνει την επαφή του με τις πιο πάνω θέσεις. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα απειληθεί από τους πιο πίσω. Ψυχραιμία λοιπόν και είναι θετικό αυτή τη στιγμή πως ακολουθεί γρήγορα η επόμενη υποχρέωση. Μακάρι μέχρι τότε να έχουν προκύψει και μεταγραφές. Επιπέδου Παναθηναϊκού!

Βασικό ζητούμενο να σταματήσει επιτέλους αυτό το ψυχολογικό λάστιχο που κρατά η ομάδα και ταλαιπωρεί τους οπαδούς. Εκεί που είναι στα πάνω τους, λες και κάνει το παν για να το αλλάξει. Όμως είναι κάτι εφήμερο. Διαφοροποιείται εύκολα. Νικήστε τον ΟΦΗ για να επανέλθει η ηρεμία. Διαφορετικά, απλά θα χαθεί κι άλλο ποσοστό ελπίδας απ’ αυτή που ο ίδιος ο Παναθηναϊκός γέννησε στον κόσμο του.