Άστους να πανηγυρίζουν την ισοπαλία!

Ντέρμπι αιωνίων που θυμίζει άλλες εποχές. Δεν έχει να κάνει με τη σκοπιμότητα και τη διάθεση. Δεν έχει να κάνει ούτε καν με τις απουσίες. Τόσο φοβικό Ολυμπιακό σε οποιαδήποτε έδρα, έχουμε πολλά χρόνια να δούμε. Κι αυτό είναι ευθύνη του Παναθηναϊκού!

Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι εξαιρετικός τεχνικός. Γνωρίζει τα δεδομένα της ομάδας του, αλλά και του αιωνίου αντιπάλου. Μπήκε στη διαδικασία να προσαρμόσει όλη τη διάταξη του ΟΣΦΠ πάνω στο να «κλειδώσει» ανασταλτικά τους Πράσινους. Με τρία στόπερ, με τον Εμβιλά σχεδόν man to man στον Βιγιαφάνιες, θυσιάζοντας κάθε ίχνος δημιουργίας και επιθετικότητας.

Κλείσιμο χώρων, να μείνει μακριά ο Παναθηναϊκός, να μην επιτραπεί να υπάρξουν κενά στην περιοχή έχοντας τρία στόπερ. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έφυγε απ’ τη Λεωφόρο χωρίς υποψία όχι ευκαιρίας, αλλά τελικής που να πεις «ας την σημειώσω ρε παιδί μου ως… ψευτοφάση».

Αν αναλογιστεί κανείς το αντίστοιχο ματς του πρώτου γύρου, στο οποίο ο Παναθηναϊκός είχε πάει να αγωνιστεί σε γεμάτο γήπεδο, με δίδυμο στόπερ Σάρλια-Πούγγουρα και με πολλά προβλήματα, τότε εύκολα έρχονται στο μυαλό εκείνες οι ατάκες που συνόδευσαν το τελικό αποτέλεσμα. Όπως το «δεν πήρε ρίσκα ο Παναθηναϊκός» ή το «μα καλά χαίρονται για την ισοπαλία;».

Τώρα δεν υπάρχει απλά χαρά για την ισοπαλία, αλλά ωμή παραδοχή! Ο ίδιος ο προπονητής του Ολυμπιακού ξεκίνησε τις δηλώσεις του μιλώντας για αποτέλεσμα που τον ικανοποιεί! Την ίδια ώρα που οι Παναθηναϊκοί είναι αρκετά… παγωμένοι. Ψάχνοντας να βρουν γιατί ο Μακέντα είναι εκτός τόπου και χρόνου, γιατί δεν σκόραρε η ομάδα τους να νικήσει.

Στοιχεία… κανονικότητας για τον Παναθηναϊκό. Στοιχεία που καταδεικνύουν πως σε ποδοσφαιρικό επίπεδο η ψαλίδα έχει μαζευτεί. Ποτέ στα τελευταία χρόνια δεν έπαιξε ο Ολυμπιακός τόσο απροκάλυπτα για να μη χάσει. Ποτέ δεν είχε τόσο τραγική μεσοεπιθετική εικόνα.

Και δεν μπορεί να πει κανείς πως ήταν ματς που δεν τον ενδιέφερε… Λίγες μέρες πριν το παιχνίδι, ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγε και μίλησε στους παίκτες. Ο Μαρτίνς μέχρι και ανάρτηση στα social media έκανε για το πόσο σημαντικό είναι αυτό το ματς για τον κόσμο και για το πόσο θέλει η ομάδα του τη νίκη.

Το κέρδος του Παναθηναϊκού απ’ αυτό το ντέρμπι, είναι διπλό. Πρώτα απ’ όλα το ξενέρωμά του επειδή δε νίκησε. Γιατί είναι συναίσθημα ενός νορμάλ Παναθηναϊκού στάτους. Συν την αντίδραση του προπονητή του Ολυμπιακού. Που ξέρει άριστα την ομάδα του, ξέρει ποιος είναι ο αντίπαλος. Η επιλογή του να παίξει… κλεφτοκοτάδικο ποδόσφαιρο στη Λεωφόρο, είναι σφραγίδα της ανόδου του Τριφυλλιού.

Υπάρχει πάντα και το αλλά όμως. Γιατί δεν μπορεί να είναι όλα τέλεια όταν δε νικάς. Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή θα είχε όχι 1 αλλά 6 βαθμούς στα τελευταία δύο του ματς στο πρωτάθλημα. Θα είχε νικήσει και στο Βόλο με ευκολία και τον Ολυμπιακό, αν απλά είχε ένα φορ! Που να ταιριάζει στον τρόπο παιχνιδιού του Γιοβάνοβιτς. Που να μπορεί να κάνει τις φάσεις γκολ. Που να έχει την ικανότητα να εκμεταλλευτεί το δημιουργικό ποδόσφαιρο των Πράσινων.

Ως ομάδες, ο Παναθηναϊκός έχει φτάσει στο σημείο να μην ζηλεύει κάτι από κανέναν. Να του λείπουν λεπτομέρειες για να γίνει όχι απλά καλύτερος απ’ αυτό που είναι, αλλά να είναι διεκδικητής! Όπου λεπτομέρειες, οι 2-3 παίκτες που θα έχουν την ποιότητα και την προσωπικότητα.

Είναι κρίμα κι άδικο ποδοσφαιρικά να αναγκάζεις τον Ολυμπιακό να έχει μία τελική σε όλο το ματς κι αυτή… της πλάκας. Να μην έχει κερδίσει ούτε κόρνερ. Να είναι αυτός που κουμπώνει την τακτική του σε σένα και εσύ παίζεις όπως πάντα, το ποδόσφαιρό σου.

Επειδή σου λείπει αυτό το κάτι παραπάνω όμως, έχεις μείνει χωρίς νίκη σε μεγάλη αναμέτρηση. Με αυτές τις ομάδες θα δώσει τη μάχη του για το κύπελλο ο Παναθηναϊκός. Ας του γίνει μάθημα, επειδή χρόνος υπάρχει. Ποδοσφαιρικά το Τριφύλλι δεν έχει κάτι να ζηλέψει. Ποιοτικά μπορεί να διορθώσει κάποια απ’ τα προβλήματά του. Μια απόφαση είναι. Ας ανοίξει επιτέλους η… όρεξη για να περάσεις στην όχθη που σου αξίζει να βρίσκεσαι και να μη μένεις εδώ στη λασπουριά της μάχης για μια θέση στην Ευρώπη.

Αν το πρόσημο είναι θετικό ή αρνητικό απ’ το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο καθένας μπορεί να το συμπεράνει μόνος του. Η ουσία είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει ξαναγίνει… Παναθηναϊκός σε επίπεδο ποδοσφαιρικής ταυτότητας. Δεν έχει γίνει στην ποιότητα. Τεράστιο μπράβο στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Μπράβο και σε αυτούς που τον επέλεξαν για να τον φέρουν. Χρέος της διοίκησης τώρα, να τον στηρίξει έμπρακτα με τους παίκτες που θα γυρίσουν μία και καλή τον διακόπτη.