Το ποδόσφαιρο πάντα νικάει!

Τα δεδομένα των δύο ομάδων, έκαναν εύκολη την ανάγνωση του αγώνα πριν καν αρχίσει. Ο Άρης με τους τρεις χαφ (Τζέγκο, Σάσα, Εντιαγέ) ήθελε να κλείσει χώρους, να καταστρέψει. Παίζοντας όχι διαφορετικά απ’ αυτό που παρουσίασε ο ΠΑΣ Γιάννινα στη Λεωφόρο πριν τις γιορτές. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Ακριβώς το ίδιο!

Ο Παναθηναϊκός είχε σημαντικές απουσίες, διότι οι δικές του ήταν πιο κομβικές απ’ τον αντίπαλο. Έλειπαν οι δύο παίκτες στα χαφ που ορίζουν το ποδόσφαιρο κυριαρχίας, κατοχής, κυκλοφορίας που παίζει το Τριφύλλι. Έλειπε ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Κι όμως, δεν επέτρεψε στον εαυτό του να αλλάξει λογική και φιλοσοφία παιχνιδιού.

Αυτή είναι τεράστια… σφραγίδα για τον Παναθηναϊκό που έχει δημιουργήσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, χωρίς να βασίζεται στο ταλέντο των μονάδων του, αλλά ταυτόχρονα να μην επηρεάζεται από την απουσία των σημαντικών μονάδων του υπάρχοντος ρόστερ.

Οι απόντες λόγω της πανδημίας κυρίως, θα αποτελέσουν την καραμέλα του ηττημένου στην προκειμένη περίπτωση. Για να δικαιολογήσει την ομολογουμένως τραγική αγωνιστική του εικόνα. Παίζοντας σε ένα ματς που ο αντίπαλος είχε κομβικές απουσίες, παίζοντας σε μια έδρα με μόλις 1.000 άτομα. Στοιχείο που αποτελεί αυτόματα αδικία, καθώς ο Παναθηναϊκός στη Θεσσαλονίκη έπαιξε σε σχεδόν γεμάτο γήπεδο (70% επιτρεπόταν τότε). Λόγω απόφασης κυβέρνησης βέβαια.

Ποδοσφαιρική ανάλυση η αναμέτρηση δε… σηκώνει. Ο σαφώς καλύτερος νίκησε τον σαφώς χειρότερο. Αυτός που ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο, επικράτησε κόντρα σε αυτόν που ήθελε να καταστρέψει κι αν του «κάτσει» έχει καλώς. Ακριβώς όπως είχε γίνει με τον ΠΑΣ όπως προαναφέραμε. Και τότε οι Γιαννιώτες είχαν δοκάρι στο τέλος του πρώτου μέρους. Όπως είχε ο Μπεναλουάν. Από εκεί και πέρα, η παραμικρή απειλή!

Είναι άδικο για τον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς να είναι… μπλεγμένος βαθμολογικά σε αυτό το γκρουπ των ομάδων. Αξίζει και πρέπει να κοιτά μόνο προς τα πάνω. Να το κάνει εμφατικά. Δηλαδή ο στόχος συγκριτικά με τον Άρη, δεν είναι να τον περάσει. Είναι να τον αφήσει πίσω και με περισσότερους από 6 βαθμούς. Για να μην υπάρχει η παραμικρή σπέκουλα, που δε στέκει ποδοσφαιρικά. Το δείχνει το χορτάρι. Είχε φανεί ακόμη και στη Θεσσαλονίκη.

Η διαφορά είναι πως ο Παναθηναϊκός στην αρχή της σεζόν «χτιζόταν». Ακόμη δεν είναι έτοιμη η ομάδα. Ακόμη δεν είναι στο απόλυτο, αυτό που θέλει να δημιουργήσει ο εξαιρετικός προπονητής που βρήκαν οι Πράσινοι. Γιατί έχει όλο το… πακέτο. Μακριά από φαμφάρες, με συνέπεια, σοβαρότητα, δουλειά πάνω απ’ όλα και κυρίως αποτέλεσμα που φαίνεται στον αγωνιστικό χώρο.

Η άνοδος του Τριφυλλιού, πιστοποιήθηκε σε δύο ματς απαιτήσεων. Ειδικών συνθηκών αν θέλετε. Τα εντός με ΠΑΣ και Άρη. Αγχωτικές αναμετρήσεις με τεράστιο πρέπει για τον Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι έδειξαν ποδοσφαιρική ηρεμία πέρα από ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη ανωτερότητα. Αφήνοντας πίσω τα ματς απαιτήσεων που δεν έπαιρναν αυτό που ήθελαν. Τώρα το έκαναν, χωρίς να δεχτούν σε 180 λεπτά φάση σε κανονική ροή αγώνα. Τεράστια υπόθεση, ειδικά όταν είσαι εσύ αυτός που παίζει, αυτός που δημιουργεί, κόντρα σε αντιπάλους που δίνουν χώρο και καταστρέφουν.

Κι επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε τα άσχημα, δύο ματς ικανά να… γυρίσουν τον διακόπτη στην υπόθεση Ευρώπη, που σε βρήκαν να έχεις το λιγότερο εχθρική διαιτησία. Χαρίζοντας τόσο ο Τζήλος όσο και ο Φωτιάς, κόκκινες στους αντιπάλους. Επιτρέποντας το ποδόσφαιρο που εκνευρίζει αυτόν που παράγει. Γιατί το ξύλο πάντα ευνοεί τον αμυνόμενο κι όχι τον επιτιθέμενο.

Δεν κρίθηκε τίποτα για τον Παναθηναϊκό. Έχει δρόμο μπροστά του. Με προβλήματα αγωνιστικά πρέπει να πάει στο Βόλο. Μετά έχει μέσα Ολυμπιακό, ακολουθεί κύπελλο. Χωρίς… ανάσα το πρόγραμμα, αλλά η ομάδα δίνει αισιοδοξία. Γεννά ελπίδα. Έχει ποδοσφαιρικές βάσεις και είναι γενικά αποδεκτό πως μιλάμε για το σύνολο με τη μεγαλύτερη συνέπεια στη βελτίωση, αυξάνοντας αγώνα με τον αγώνα το ποσοστό θελκτικού ποδοσφαίρου που αποδίδει.

Αυτή ακριβώς η ομάδα-δε θα βαρεθούμε να το λέμε γιατί αν δεν γίνει θα είναι κρίμα-μπορεί να… γλυκάνει απίστευτα με 2-3 ποιοτικές κινήσεις. Παίκτες ηγέτες που θα κάνουν τη διαφορά. Τόσο για αυτόν που θα είναι πίσω απ’ τον Χουάνκαρ αριστερά, αλλά κυρίως για τον χαφ και τον σέντερ φορ. Χωρίς να τελειώνουν εκεί οι ανάγκες, αλλά Γενάρη μήνα οι πολλές αλλαγές δε λειτουργούν ποτέ ευεργετικά.

Έχει… μπει το νερό στο αυλάκι. Πρέπει να φαρδύνεις το αυλάκι και μετά να προσθέσεις νερό. Αλλιώς θα ξεχειλίσει. Το αδιαμφισβήτητο είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει βρει ροή στο παιχνίδι του. Έχει κάνει τα δύσκολα. Το να δημιουργήσει κάτι θελκτικό, ποδοσφαιρικά όμορφο, Παναθηναϊκά σωστό. Στοχευμένες κινήσεις που θα αλλάξουν τα δεδομένα αυτού που ήδη διαθέτεις. Για να γυρίσει οριστικά και αμετάκλητα ο διακόπτης αγωνιστικά.