Η ομάδα του Ιβάν πείθει κάθε δύσπιστο

Ο εφετινός Παναθηναϊκό που έχει αρχίσει να “ψήνει” και τον πλέον δύσπιστο φίλο του

Να σφυρίζει ο ρέφερι, να τελειώνει το ματς στη Λεωφόρο και να βλέπεις τον κόσμο να μην θέλει να σηκωθεί από τη θέση του, να μην θέλει να πάει σπίτι του, νιώθοντας τόσο “γεμάτος” απ’ την μπάλα που μόλις είχε δει από τον Παναθηναϊκό.

Σαν τις συναυλίες των μεγάλων συγκροτημάτων που φτάνουν στο φινάλε κι ο κόσμος φωνάζει “κι άλλο, κι άλλο…”, περιμένοντας την… μπάντα για να επιστρέψει στην σκηνή για να ακούσει ένα τελευταίο τραγούδι. Μόνο που εδώ ο λαός μένει στην εξέδρα χαρούμενος, σαν να αποζητά ακόμη μία… ντρίμπλα κάτω από τα πόδια από τον Βιτάλ, ακόμη ένα πλασέ στο στόχο του Καρλίτος, ένα τάκλιν του αρχοντικού Ρούμπεν, ένα ανέβασμα “οδοστρωτήρα” του Αλεξανδρόπουλου. Αξίες ανεκτίμητες που λέει και η διαφήμιση!

Ανεκτίμητες, γιατί μετά την περσινή σεζόν της ντροπής και της απόλυτης “καταστροφής”, αλλά κι όλα θλιβερά όσα είχαν συμβεί τα τελευταία χρόνια πληγώνοντας πολύ βαθιά την ψυχοσύνθεση του κλαμπ και των φίλων του, ο εφετινός Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις. Και δίνει στον κόσμο της αυτό που έλειπε εδώ και μία δεκαετία και βάλε: τη λαχτάρα και την αδημονία να περάσουν οι μέρες για να πάει ξανά στο γήπεδο ή να καθίσει στην τηλεόραση για να τον δει. Κι αυτή είναι η πρώτη πολύ μεγάλη νίκη του, η πρώτη εφετινή “κατάκτησή” του.

Ο “καθηγητής” Ρούμπεν Πέρεθ

Δεν είναι μόνο ο… σεληνιασμένος απ’ την αρχή της σεζόν Καρλίτος Λόπεθ, ο “Κάρλος το τσακάλι” όπως τον φώναξε το βράδυ του Σαββάτου η εξέδρα. Ο εφετινός Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα γεμάτη από “ατάιστα τσακάλια”!

Στη μεσαία γραμμή κυριαρχεί το δίδυμο του Ρούμπεν και του Αλεξανδρόπουλου. Το έχω ξαναγράψει και το πιστεύω με όλη μου τη δύναμη. Ο Ισπανός είναι ο ορισμός της εύστοχης μεταγραφής κι ο καλύτερος αμυντικός μέσος σ’ αυτό το πρώτο δίμηνο της εφετινής Super League Interwetten. Ένας “καθηγητής” στο “6” κι ο πλέον κανονικός κι αυθεντικός αμυντικός χαφ που είχε ο Παναθηναϊκός στη μετά-Ζιλμπέρτο Σίλβα εποχή. Και σε κάθε ματς το επιβεβαιώνει από το 1ο έως το 95ο λεπτό.

Το “πακέτο” του Αλεξανδρόπουλου

Δίπλα του “κούμπωσε” εξαιρετικά κι ελευθερώθηκε ως παίκτης κι ο Αλεξανδρόπουλος, ο οποίος δεν σταματάει να εξελίσσεται. “Πακέτο” αγωνιστικών χαρακτηριστικών όπως αυτό που διαθέτει ο “μικρός” δεν βρίσκεις εύκολα κι Αλεξανδρόπουλος έχει όλο το μέλλον δικό του για να γίνει τεράστιο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό και την Εθνική Ομάδα. Κι αυτό το πιστώνεται 100% ο Γιοβάνοβιτς, ο οποίος απέδειξε πως δεν είναι δογματικός.

Είδε μετά από τα πρώτα δύο ματς ότι το δίδυμο Ρούμπεν-Μαουρίσιο δεν έδινε ισορροπία κι ένταση στον άξονα και το άλλαξε, προετοιμάζοντας την ίδια ώρα τον “Αλεξανδρό”. Δεν έχασε χρόνο και δεν “κώλωσε” να βάλει βασικό τον 20χρονο απ’ τη στιγμή που του έδινε αυτό που ήθελε σε πολλαπλάσιο βαθμό.

Ο “καλουπωμένος” Χατζηγιοβάνης

Από κοντά κι ο Τάσος Χατζηγιοβάνης, ο οποίος δείχνει στα χέρια του Γιοβάνοβιτς άλλος παίκτης. Πολύ πιο ώριμος, “καλουπωμένος”, αλλά όχι ευνουχισμένος ποδοσφαιρικά. Του δημιουργεί τους χώρους που χρειάζεται για να “χτυπήσει”, τον έχει κάνει περισσότερο υπεύθυνο και τον έχει μετατρέψει σε “στρατιώτη” της ομάδας, αποτινάσσοντας από πάνω του λίγο-λίγο όλα τα ποδοσφαιρικά κουσούρια που κουβαλούσε.

Αν ο Ουζουνίδης του έδωσε τις πρώτες ευκαιρίες κι ο Δώνης τον μονιμοποίησε στην “πράσινη” ενδεκάδα, ο Γιοβάνοβιτς είναι ο προπονητής που αρχίζει να δείχνει μέρα με τη μέρα ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες του Χατζηγιοβάνη.

Ο Ιβάν τον έκανε “υπέρ-όπλο”

Last but not least -που λένε και οι γραμματιζούμενοι- ο Καρλίτος. Ο Ισπανός είναι η απόλυτη επιβεβαίωση ως προς το τι μπορεί να κάνει ένας πολύ καλός επιθετικός, αν μία ομάδα εκμεταλλευτεί σωστά τις αρετές του. Και η απόδειξη πως κι εμείς οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να είμαστε ορισμένες φορές πολύ πιο σωστοί και to the point στις κρίσεις μας.

Μετά από την περσινή “τραυματική” σεζόν που τη μία (επί Πογιάτος) προσπαθούσε να… χωρέσει στην ενδεκάδα παίζοντας χαμένος κάπου στα αριστερά και την άλλη (επί Μπόλονι) περίμενε τις μπάλες να κατέβουν από το… Θεό, μήπως και βρει κάποιον τρόπο για να απειλήσει, ο Καρλίτος είναι φέτος το απόλυτο “όπλο” του Παναθηναϊκού. Έχοντας σημειώσει ήδη 7 γκολ σε 6 αγωνιστικές, τη στιγμή που πέρσι έγραψε 6 σε 34 ματς!

Ο Γιοβάνοβιτς τού έχει δώσει ελευθερία κινήσεων, εκμεταλλεύεται απόλυτα την ικανότητά του να παίζει ανάμεσα στις γραμμές των αντιπάλων, ξεκινώντας διαγώνιες κινήσεις που βραχυκυκλώνουν τις αντίπαλες άμυνες και τα γκολ πέφτουν… βροχή.

πηγή: sport24.gr